Miłomłyn: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja zweryfikowana][wersja zweryfikowana]
Linia 29: Linia 29:
 
  |www                  =
 
  |www                  =
 
}}<br/>
 
}}<br/>
[[File: Kamienice przy dawnej ulicy Schulstrasse.Lata 1901-1915.jpg|thumb|right|290px|Kamienice przy dawnej ulicy Schulstrasse. Lata 1901-1915. Źródło: Zbiór IS PAN ]]
+
[[File:milomlyn2.jpg|thumb|right|290px|Kamienice przy dawnej ulicy Schulstrasse. Lata 1901-1915. <br>Źródło: Ze zbiorów dawnego Urzędu Prowincjonalnego Konserwatora Zabytków Prus Wschodnich w Królewcu. Kolekcja IS PAN]]
 
 
[[File: Dwór nad brzegiem śluzy w Miłomłynie.Lata 1901-1915.jpg|thumb|right|290px|Dwór nad brzegiem śluzy w Miłomłynie. Lata 1901-1915. Źródło: Zbiór IS PAN]]
+
[[File: milomlyn3.jpg|thumb|right|290px|Dwór nad brzegiem śluzy w Miłomłynie. Lata 1901-1915. <br>Źródło: Ze zbiorów dawnego Urzędu Prowincjonalnego Konserwatora Zabytków Prus Wschodnich w Królewcu. Kolekcja IS PAN]]
 
''' Miłomłyn''' (niem. ''Liebemühl'', prus. ''Liwasmaluns'') – miasto położone w [[Województwo warmińsko-mazurskie| województwie warmińsko—mazurskim]], w [[Powiat ostródzki|powiecie ostródzkim]].  
 
''' Miłomłyn''' (niem. ''Liebemühl'', prus. ''Liwasmaluns'') – miasto położone w [[Województwo warmińsko-mazurskie| województwie warmińsko—mazurskim]], w [[Powiat ostródzki|powiecie ostródzkim]].  
 
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. Siedziba [[Miłomłyn (gmina miejsko-wiejska) |gminy miejsko—wiejskiej Miłomłyn]].  
 
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. Siedziba [[Miłomłyn (gmina miejsko-wiejska) |gminy miejsko—wiejskiej Miłomłyn]].  

Wersja z 10:41, 16 kwi 2015

Miłomłyn

Herb
Herb Miłomłyna
Kościół w Miłomłynie.Źródło: Wikimedia Commons
Kościół w Miłomłynie.
Źródło: Wikimedia Commons
Rodzaj miejscowości miasto
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat ostródzki
Gmina Miłomłyn
Liczba ludności (2012) 2 431
Strefa numeracyjna (+48) 89
Kod pocztowy 14-140
Tablice rejestracyjne NOS
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Miłomłyn
Miłomłyn
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Miłomłyn
Miłomłyn
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Kamienice przy dawnej ulicy Schulstrasse. Lata 1901-1915.
Źródło: Ze zbiorów dawnego Urzędu Prowincjonalnego Konserwatora Zabytków Prus Wschodnich w Królewcu. Kolekcja IS PAN
Dwór nad brzegiem śluzy w Miłomłynie. Lata 1901-1915.
Źródło: Ze zbiorów dawnego Urzędu Prowincjonalnego Konserwatora Zabytków Prus Wschodnich w Królewcu. Kolekcja IS PAN

Miłomłyn (niem. Liebemühl, prus. Liwasmaluns) – miasto położone w województwie warmińsko—mazurskim, w powiecie ostródzkim. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. Siedziba gminy miejsko—wiejskiej Miłomłyn. W 2010 roku miejscowość liczyła 2 431 mieszkańców. Obecnie funkcję burmistrza sprawuje Stanisław Henryk Siwkowski[1].

Położenie

Miejscowość położona jest na Mazurach Zachodnich, we wschodniej części Pojezierza Iławskiego, nad Kanałem Elbląskim. Miasto jest oddalone o 14 km na północny zachód od Ostródy.

Dzieje miejscowości

Na przestrzeni stuleci pojawiały się liczne wersje nazwy miejscowości mającej staropruskie korzenie: Lybenmühle, Liebemühle, Liebemohle, Liwemühle. Nazwa w dosłownym tłumaczeniu oznaczała Młyn nad Liwą. Ostatecznie przyjęła się przekształcona wersja Liebemühle, którą Polacy przetłumaczyli jako Miłomłyn. Nazwa miejscowości spotykana jest już w źródłach z XV wieku. Pierwsze wzmianki dotyczące Miłomłyna pochodzą z 1315 roku. Na przełomie XIII i XIV wieku obok Liwy – osady pruskiej – wzniesiono warownię krzyżacką, strzegącą przejścia między jeziorami. Na początku XIV wieku Zakon Krzyżacki zbudował zamek i młyn. Wokół zamku rozwijało się osiedle targowe – Liwmühle. Po 1310 roku zaczęto osiedlać kolonistów niemieckich, sprowadzanych głównie z Turyngii i Saksonii. W 1335 roku komtur dzierzgoński Hartung von Sonnenborn nadał Miłomłynowi herb i przywilej lokacyjny na prawie chełmińskim. W czasach krzyżackich miejscowość należała do komturstwa dzierzgońskiego. Od połowy XIV wieku Miłomłyn posiadał władze miejskie i sąd miejski. Zamek pełnił funkcję siedziby pokuratora podległej komturstwu w Dzierzgoniu. W latach 1466–1525 miasto pozostawało w rękach Zakonu Krzyżackiego. Od 1525 do 1657 roku Miłomłyn należał do Prus Książęcych. W 1552 roku starostwo w Miłomłynie trafiło w ręce Albrechta Finck von Finckensteina, który otrzymał je w zastaw w zamian za udzieloną pruskiemu księciu pożyczkę. Do przełomu XVI i XVII wieku Miłomłyn był miastem niemieckim. W drugiej połowie XIX wieku do miejscowości przybyła nieliczna grupa kupców żydowskich. Od czasów reformacji do połowy XIX stulecia Miłomłyn był miastem protestanckim. W 1628 roku miasto zniszczyli Szwedzi, a w 1710 roku kolejne spustoszenia poczyniła epidemia dżumy szalejąca w Prusach w latach 1709-1711. Miasto na przestrzeni stuleci padało kilkakrotnie ofiarą pożarów: 1414, 1591, 1633, 1700 . Kolejny pożar strawił miasto na początku XIX wieku. W 1808 zabudowano obszar nowego rynku, a w 1824 postawiono ratusz. W 1801 miasto liczyło 141 domów, a 1856 liczba ta wzrosła do 175. W 1807 i 1813 roku Miłomłyn zajmowały kolejno wojska francuskie, a następnie pruskie i rosyjskie. Prawdopodobnie już w XVI wieku w mieście działała szkoła. W ciągu kolejnych stuleci miała charakter świecko-kościelny ze względu na fakt, iż była podlegała kontroli miejscowego pastora. Pod koniec XIX wieku została przekształcona w szkołę powszechną.

Za sprawą otwarcia Kanału Ostródzko—Elbląskiego (1860) oraz zbudowania linii kolejowej łączącej miasto z Elblągiem i Ostródą (1893) Miłomłyn stał się ważnym ośrodkiem handlu drewnem oraz węzłem dróg wodnych. Po II wojnie światowej Miłomłyn był zniszczony w 90%. Liczba ludności z 2 434 osób w 1939 roku zmalała do 430 osób w roku 1946 .


Liczba mieszkańców w poszczególnych okresach:

  • 1740 r. – 583
  • 1782 r. – 1100
  • 1816 r. – 1200
  • 1852 r. – 1777
  • 1890 r. – 2150
  • 1900 r. – 2398
  • 1925 r. – 2159

Gospodarka

W mieście funkcjonuje Gminna Spółdzielnia Samopomoc Chłopska. Miejscowość jest siedzibą Nadleśnictwa Miłomłyn. Na terenie miasta działają przedsiębiorstwa: INVESTPLAN Sp. z o. o. w Miłomłynie, Bianco oraz firma "Termo" Sp z o. o., kilka gospodarstw agroturystycznych oraz Hotel Miłomłyn Zdrój Medical Spa & Vitalit.

Przyroda

W pobliżu miasta znajduje się Rezerwat Jezioro Iłgi. Na terenie nadleśnictwa znajdują się pomniki przyrody: - głaz narzutowy nad jeziorem Gil Wielki i głaz narzutowy w leśnictwie Śródjezierze.

Kultura

W miejscowości działa Miejsko-Gminny Ośrodek Kultury[2] i Miejsko—Gminna Biblioteka Publiczna. Organizowane są tu różne imprezy i wydarzenia kulturalne, m.in.:

Działa tu zespół „Life Pain”, w latach 80. działał tu amatorski zespół śpiewaczy Ale Babki.

Ludzie związani z miejscowością

  • Jan Henneberger (również Hans Henneberger) (1563—1601) – urodzony w Miłomłynie niemiecki artysta malarz
  • Danuta Siedzikówna (1928—1946) — pseud. Inka, sanitariuszka 4. szwadronu 5. Wileńskiej Brygady AK, w 1946 w 1. szwadronie Brygady działającym na Pomorzu; na przełomie 1945/1946 pod nazwiskiem Danuty Obuchowicz podjęła pracę w nadleśnictwie Miłomłyn; aresztowana 20 lipca 1946 roku przez UB; skazana na śmierć i rozstrzelana 28 sierpnia 1946 roku
  • Wojciech Zbanyszek (1909—1990) — podoficer Wojska Polskiego II RP, Kawaler Orderu Virtuti Militari, działacz sportowy, członek Polskiego Związku Jeździeckiego
  • Elżbieta Pawluć (ur. 1975) — malarka amator
  • Stanisław Andrzej Gorczyca (ur. 1958) — samorządowiec, wójt gminy Miłomłyn, burmistrz miasta i gminy Miłomłyn, wykładowca akademicki, polityk, poseł na Sejm IV i V kadencji, senator VII i VIII kadencji

Sport

W mieście działa klub piłkarski LKS Tęcza Miłomłyn.

Edukacja

W mieście działa szkoła podstawowa[3] oraz gimnazjum.

Zabytki

  • pozostałości murów miejskich wzniesionych XVI wieku
  • neogotycki kościół parafialny wzniesiony w latach 1898-1901
  • kaplica ewangelicka z XIX wieku, zlokalizowana przy ul. Twardej
  • neogotycka kaplica cmentarna z początku XX wieku
  • domy z XVIII i XIX wieku przy ul. Kościelnej, Rynkowej i Twardej
  • dawny folwark Przejazd: dwór wybudowany w XIX wieku, położony przy śluzie Miłomłyn
  • dawny cmentarz ewangelicki, wpisany do wojewódzkiego rejestru zabytków

Turystyka

Bibliografia

Achremczyk Stanisław, Historia Warmii i Mazur, t. I–II, Olsztyn 2011. Jackiewicz–Garniec Małgorzata, Garniec Mirosław, Zamki państwa krzyżackiego w dawnych Prusach, Olsztyn 2006. Gąsiorowski Andrzej, Podróże historyczne i krajoznawcze po pograniczu pruskim 1466–1939, Olsztyn 2005. Kossert Andreas, Mazury. Zapomniane Południe dawnych Prus Wschodnich, przeł. Barbara Ostrowska, Warszawa 2004. Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym. Stan w dniu 30 VI 2012 r., Warszawa 2012. Ostróda. Z dziejów miasta i okolic, red. Andrzej Wakar i in., Olsztyn 1976. Orłowicz Mieczysław, Ilustrowany przewodnik po Mazurach Pruskich i Warmii, na nowo podali do druku Grzegorz Jasiński, Andrzej Rzempołuch, Robert Traba, Olsztyn 1991. Rzempołuch Andrzej, Przewodnik po zabytkach sztuki dawnych Prus Wschodnich, Olsztyn 1992. Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany, red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001. Bank Danych Lokalnych GUS [29.08.2013] Deutsche Verwaltungsgeschichte [29.08.2013] Wojewódzka Ewidencja Zabytków [29.08.2013] Strona Gminy Miłomłyn [29.08.2013]

Przypisy