Mingajny: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja zweryfikowana][wersja zweryfikowana]
 
(Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 4: Linia 4:
 
  |flaga wsi            =   
 
  |flaga wsi            =   
 
  |herb artykuł          =
 
  |herb artykuł          =
  |dopełniacz wsi        =  
+
  |dopełniacz wsi        = Mingajn 
  |zdjęcie              =
+
  |zdjęcie              = mingajny.jpg
  |opis zdjęcia          =  
+
  |opis zdjęcia          = Miejsce pochówku i ekshumacji poległych żołnierzy radzieckich w Mingajnach.<br>Źródło: [http://archipelag.ceik.eu archipelag.ceik.eu]
  |rodzaj miejscowości  =
+
  |rodzaj miejscowości  = wieś sołecka
 
  |województwo          = warmińsko-mazurskie  
 
  |województwo          = warmińsko-mazurskie  
 
  |powiat                = lidzbarski
 
  |powiat                = lidzbarski
Linia 14: Linia 14:
 
  |sołectwo              =
 
  |sołectwo              =
 
  |wysokość              =
 
  |wysokość              =
  |liczba ludności      = 490<ref>Łącznie Mingajny, [[Mingajny-Kolonia]], [[Wola Lipecka]].</ref>
+
  |liczba ludności      = 490
 
  |rok                  = 2010  
 
  |rok                  = 2010  
 
  |strefa numeracyjna    =
 
  |strefa numeracyjna    =
Linia 29: Linia 29:
 
  |www                  =
 
  |www                  =
 
}}<br/>
 
}}<br/>
''' Mingajny ''' (niem. ''Migehnen'') – [[wieś sołecka]] położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat lidzbarski|powiecie lidzbarskim]], w [[Orneta (gmina miejsko-wiejska)|gminie Orneta]]. W latach 1975-1998 miejscowość należała [[podział administracyjny|administracyjnie]] do [[województwo elbląskie|województwa elbląskiego]].
+
''' Mingajny ''' (niem. ''Migehnen'') – wieś sołecka położona w [[Województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko–mazurskim]], w [[Powiat lidzbarski|powiecie lidzbarskim]], w [[Orneta (gmina miejsko-wiejska)|gminie Orneta]]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego. Wieś w 2010 roku liczyła 490 mieszkańców<ref>łącznie Mingajny, [[Mingajny-Kolonia]], [[Wola Lipecka]]</ref>. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[Damian Ryniec]]<ref>[http://www.orneta.pl/soltysi/ Strona Urzędu Miasta i Gminy Orneta] </ref>.
 
+
<br/><br/>
Miejscowość w 2010 roku liczyła 490 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[Józef Marijko]]<ref>http://orneta-umig.bip-wm.pl/public/?id=3104</ref>.
 
 
 
<br/>
 
  
 
== Położenie ==
 
== Położenie ==
Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, na [[Równina Ornecka|Równinie Orneckiej]], nad [[Rzeka Drwęca Warmińska|Drwęcą Warmińską]], 10 km na północny wschód od [[Orneta|Ornety]], w pobliżu granicy z [[Powiat braniewski|powiatem braniewskim]]; przebiega przez nią droga wojewódzka nr 513 na odcinku Orneta - [[Lidzbark Warmiński]].  
+
Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko–mazurskiego, na [[Równina Ornecka|Równinie Orneckiej]], nad [[Rzeka Drwęca Warmińska|Drwęcą Warmińską]], 10 km na północny wschód od [[Orneta|Ornety]], w pobliżu granicy z [[Powiat braniewski|powiatem braniewskim]]; przebiega przez nią droga wojewódzka nr 513 na odcinku Orneta [[Lidzbark Warmiński]].  
 
 
 
<br/>
 
<br/>
  
 
== Dzieje miejscowości ==
 
== Dzieje miejscowości ==
Wieś otrzymała przywilej lokacyjny 4 marca 1311 roku z rąk biskupa [[Henryk z Nysy|Henryka z Nysy]]. Nadał on 100 łanów położonych na starym pruskim polu osadniczym ''Mynyen'' braciom Henrykowi i Teodorykowi na [[prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]]. Uzyskali oni ponadto dziewięć łanów sołeckich, dziesięć wolnych łanów w uznaniu ich zasług na rzecz biskupstwa oraz kolejne cztery łany i prawo do założenia karczmy i młyna; cztery łany biskup przeznaczył na uposażenie kościoła. W tym okresie wzniesiono prawdopodobnie pierwszy, drewniany kościół, który w latach 1350-1375 zastąpiono nowym w stylu gotyckim - jego główny korpus zachował się do dziś. W 1505 roku biskup [[Łukasz Watzenrode]] odnowił przywilej lokacyjny dla Miłkowa. Obejmowało ono wówczas: 70 łanów czynszowych, 10 łanów, które zasadźcy otrzymali za swe zasługi, cztery łany wolne, sześć łanów sołeckich i cztery plebańskie, a więc ogółem 94 łany. W późniejszym czasie wieś powiększyła się o sześć łanów czynszowych oraz o opustoszałe grunty wsi ''Eisenwerk''. Pod koniec XVI wieku było tu 16 gospodarzy, a w połowie XVII wieku 20 gospodarzy i karczmarz. W 1783 roku była to wieś królewska.  
+
Wieś otrzymała przywilej lokacyjny 4 marca 1311 roku z rąk biskupa [[Henryk z Nysy|Henryka z Nysy]]. Nadał on 100 łanów położonych na starym [[Prusowie |pruskim]] polu osadniczym ''Mynyen'' braciom Henrykowi i Teodorykowi na [[Prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]]. Uzyskali oni ponadto dziewięć łanów sołeckich, dziesięć wolnych łanów w uznaniu ich zasług na rzecz biskupstwa oraz kolejne cztery łany i prawo do założenia karczmy i młyna; cztery łany biskup przeznaczył na uposażenie kościoła. W tym okresie wzniesiono prawdopodobnie pierwszy drewniany kościół, który w latach 1350-1375 zastąpiono nowym w stylu gotyckim - jego główny korpus zachował się do dziś. W 1505 roku biskup [[Łukasz Watzenrode]] odnowił przywilej lokacyjny dla Mingajn. Obejmowały one wówczas: 70 łanów czynszowych, 10 łanów, które zasadźcy otrzymali za swe zasługi, cztery łany wolne, sześć łanów sołeckich i cztery plebańskie, a więc ogółem 94 łany. W późniejszym czasie wieś powiększyła się o sześć łanów czynszowych oraz o opustoszałe grunty wsi ''Eisenwerk''. Pod koniec XVI wieku było tu 16 gospodarzy, a w połowie XVII wieku 20 gospodarzy i karczmarz. W 1783 roku była to wieś królewska.  
  
 
Przed wybuchem [[II wojna światowa na Warmii i Mazurach|II wojny światowej]] większość mieszkańców utrzymywała się z rolnictwa i leśnictwa, 93 osób pracowało w przemyśle i rzemiośle, a 35 w handlu i komunikacji.
 
Przed wybuchem [[II wojna światowa na Warmii i Mazurach|II wojny światowej]] większość mieszkańców utrzymywała się z rolnictwa i leśnictwa, 93 osób pracowało w przemyśle i rzemiośle, a 35 w handlu i komunikacji.
  
  
Liczba mieszkańców
+
Liczba mieszkańców w poszczególnych latach:
 
 
1783 - 65 gospodarstw rolnych
 
  
1820 - 252 osoby, 61 gospodarstw rolnych
+
*1820 r. – 252 osoby
  
1857 - 678 osób
+
*1857 r. – 678 osób
  
1905 - 875 osób
+
*1905 r. – 875 osób
  
1933 - 930 osób
+
*1933 r. – 930 osób
  
1939 - 890 osób, 211 gospodarstw domowych
+
*1939 r. – 890 osób
  
 +
== Religia ==
 +
Wieś znajduje się na terenie [[Parafia pw. św. Katarzyny w Henrykowie |parafii rzymskokatolickiej w Henrykowie]].
 
<br/>
 
<br/>
  
 
== Zabytki ==
 
== Zabytki ==
*[[Dwór w Mingajnach|Dwór]]
+
*[[lkwim:Kościół pw. św. Wawrzyńca w Mingajnach |kościół]]
*Przykłady budownictwa, tzw. domy warmińskie (m.in. nr 15, 22, 34, 40), drewniane stodoły w zagrodach nr 30, 40, 55, 57
+
*[[Dwór w Mingajnach|dwór]]
*Zespół kapliczek
+
*przykłady budownictwa, tzw. domy warmińskie (m.in. nr 15, 22, 34, 40), drewniane stodoły w zagrodach nr 30, 40, 55, 57
*Budynek dawnego klubu "Ruch"
+
*zespół kapliczek
<br/>
+
*budynek dawnego klubu "Ruch"
  
 
== Turystyka ==
 
== Turystyka ==
W miejscowości ma swój koniec [[Szlak Kopernikowski: Olsztyn – Mingajny]]
+
*[[Szlak Kopernikowski: Olsztyn – Mingajny]] o długości 87 km – przebieg trasy: [[Olsztyn]] – [[Cerkiewnik]] – [[Dobre Miasto]] – [[Smolajny]] – Lidzbark Warmiński – Mingajny
<br/>
+
*Szlak Kopernikowski (czerwony) o długości 236,7 km – przebieg trasy: Olsztyn – Dobre Miasto – Lidzbark Warmiński – Mingajny – [[Pieniężno]]
 +
 
 +
== Ludzie związani z miejscowością ==
 +
*[[Jarosław Kogut]] – (ur. 1960) – w latach 1983–1988 nauczyciel w tutejszej [[Szkoła podstawowa w Mingajnach |szkole ]], poeta, samorządowiec, burmistrz miasta i gminy Orneta, wicestarosta [[Powiat lidzbarski |powiatu lidzbarskiego]]
 +
 
 +
==Ciekawostki==
 +
*We wsi realizowany jest projekt [[lkwim:Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych w Olsztynie|Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych w Olsztynie]] pod nazwą [http://archipelag.ceik.eu/ "Archipelag - atlas miejsc niezwykłych Warmii i Mazur"].
  
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
#''Braniewo. Z dziejów miasta i powiatu'', red. Andrzej Wakar i in., Olsztyn 1973.
+
''Braniewo. Z dziejów miasta i powiatu'', red. Andrzej Wakar i in., Olsztyn 1973.<br/>
#''Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch'', Königsberg 1857.
+
''Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch'', Königsberg 1857.<br/>
#''Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany'', red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
+
''Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany'', red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.<br/>
#[http://www.wuoz.olsztyn.pl/| Wojewódzka ewidencja zabytków] [data dostępu: 12.11.2013]
+
[http://www.wuoz.olsztyn.pl/| Wojewódzka Ewidencja Zabytków] [12.11.2013]<br/>
#Gminna ewidencja zabytków w: [http://orneta-umig.bip-wm.pl/public/get_file_contents.php?id=206575| Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. Część I] [data dostępu: 12.11.2013]
+
[http://orneta-umig.bip-wm.pl/public/get_file_contents.php?id=206575| Strona Urzędu Miasta i Gminy Orneta] [12.11.2013]<br/>
#[http://www.stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims| Bank Danych Lokalnych GUS] [data dostępu: 12.11.2013]
+
[http://www.stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims| Bank Danych Lokalnych GUS] [12.11.2013]<br/>
#[http://www.verwaltungsgeschichte.de/braunsberg.html| Verwaltungsgeschichte] [data dostępu: 12.11.2013]
+
[http://www.verwaltungsgeschichte.de/braunsberg.html| Verwaltungsgeschichte] [12.11.2013]
<br/>
 
  
 
{{Przypisy}}
 
{{Przypisy}}

Aktualna wersja na dzień 11:32, 9 cze 2016

Mingajny

Miejsce pochówku i ekshumacji poległych żołnierzy radzieckich w Mingajnach.Źródło: archipelag.ceik.eu
Miejsce pochówku i ekshumacji poległych żołnierzy radzieckich w Mingajnach.
Źródło: archipelag.ceik.eu
Rodzaj miejscowości wieś sołecka
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat lidzbarski
Gmina Orneta
Liczba ludności (2010) 490
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Mingajny
Mingajny
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Mingajny
Mingajny
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Mingajny (niem. Migehnen) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie lidzbarskim, w gminie Orneta. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego. Wieś w 2010 roku liczyła 490 mieszkańców[1]. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Damian Ryniec[2].

Położenie

Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko–mazurskiego, na Równinie Orneckiej, nad Drwęcą Warmińską, 10 km na północny wschód od Ornety, w pobliżu granicy z powiatem braniewskim; przebiega przez nią droga wojewódzka nr 513 na odcinku Orneta – Lidzbark Warmiński.

Dzieje miejscowości

Wieś otrzymała przywilej lokacyjny 4 marca 1311 roku z rąk biskupa Henryka z Nysy. Nadał on 100 łanów położonych na starym pruskim polu osadniczym Mynyen braciom Henrykowi i Teodorykowi na prawie chełmińskim. Uzyskali oni ponadto dziewięć łanów sołeckich, dziesięć wolnych łanów w uznaniu ich zasług na rzecz biskupstwa oraz kolejne cztery łany i prawo do założenia karczmy i młyna; cztery łany biskup przeznaczył na uposażenie kościoła. W tym okresie wzniesiono prawdopodobnie pierwszy drewniany kościół, który w latach 1350-1375 zastąpiono nowym w stylu gotyckim - jego główny korpus zachował się do dziś. W 1505 roku biskup Łukasz Watzenrode odnowił przywilej lokacyjny dla Mingajn. Obejmowały one wówczas: 70 łanów czynszowych, 10 łanów, które zasadźcy otrzymali za swe zasługi, cztery łany wolne, sześć łanów sołeckich i cztery plebańskie, a więc ogółem 94 łany. W późniejszym czasie wieś powiększyła się o sześć łanów czynszowych oraz o opustoszałe grunty wsi Eisenwerk. Pod koniec XVI wieku było tu 16 gospodarzy, a w połowie XVII wieku 20 gospodarzy i karczmarz. W 1783 roku była to wieś królewska.

Przed wybuchem II wojny światowej większość mieszkańców utrzymywała się z rolnictwa i leśnictwa, 93 osób pracowało w przemyśle i rzemiośle, a 35 w handlu i komunikacji.


Liczba mieszkańców w poszczególnych latach:

  • 1820 r. – 252 osoby
  • 1857 r. – 678 osób
  • 1905 r. – 875 osób
  • 1933 r. – 930 osób
  • 1939 r. – 890 osób

Religia

Wieś znajduje się na terenie parafii rzymskokatolickiej w Henrykowie.

Zabytki

  • kościół
  • dwór
  • przykłady budownictwa, tzw. domy warmińskie (m.in. nr 15, 22, 34, 40), drewniane stodoły w zagrodach nr 30, 40, 55, 57
  • zespół kapliczek
  • budynek dawnego klubu "Ruch"

Turystyka

Ludzie związani z miejscowością

Ciekawostki

Bibliografia

Braniewo. Z dziejów miasta i powiatu, red. Andrzej Wakar i in., Olsztyn 1973.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany, red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
Wojewódzka Ewidencja Zabytków [12.11.2013]
Strona Urzędu Miasta i Gminy Orneta [12.11.2013]
Bank Danych Lokalnych GUS [12.11.2013]
Verwaltungsgeschichte [12.11.2013]

Przypisy