Molenna w Wojnowie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Linki zewnętrzne) |
m (Zastępowanie tekstu - "© Stanisław Kuprjaniuk" na "Fot. Stanisław Kuprjaniuk") |
||
| (Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Mała architektura2 sakralna infobox | {{Mała architektura2 sakralna infobox | ||
<!-- w trakcie opracowania --> | <!-- w trakcie opracowania --> | ||
| − | |nazwa = | + | |nazwa = Molenna w Wojnowie |
|typ obiektu = molenna <!-- Parametr obowiązkowy --> | |typ obiektu = molenna <!-- Parametr obowiązkowy --> | ||
|datacja = 1923-1927 | |datacja = 1923-1927 | ||
| Linia 8: | Linia 8: | ||
|miejscowość = Wojnowo | |miejscowość = Wojnowo | ||
}} <br/> | }} <br/> | ||
| − | ''' Molenna w Wojnowie''' | + | ''' Molenna w Wojnowie''' – molenna [[staroobrzędowcy|staroobrzędowców]] należy do [[Parafia Wschodniego Kościoła Staroobrzędowego w Wojnowie|parafii Wschodniego Kościoła Staroobrzędowego w Wojnowie]]. [[Wojnowo]] (niem. Eckersdorf) to wieś w [[Ruciane Nida (gmina miejsko-wiejska)|gminie Ruciane Nida]], w [[Powiat piski|powiecie piskim]]. |
| − | + | <br/><br/> | |
| − | + | [[Plik:mol2.jpg|thumb|right|290px|Wnętrze molenny w Wojnowie. Fot. Stanisław Kuprjaniuk]] | |
| − | [[ | + | [[Plik:mol3.jpg|thumb|right|290px|Molenna w Wojnowie. Fot. Stanisław Kuprjaniuk |
| − | [[ | + | ]] |
| − | [[Wojnowo]] (niem. Eckersdorf) | ||
| − | <br/> | ||
== Opis == | == Opis == | ||
| − | |||
| − | |||
Wieś Wojnowo, niejako położona centralnie na terenach zasiedlonych przez starowierów, stała się ich religijnym centrum. To tłumaczy decyzję o budowie w tym miejscu molenny (dom modlitwy). Obecna molenna została wzniesiona w latach 1923-1927 na miejscu wcześniejszej, spalonej w wyniku pożaru. Świątynia została zbudowana z czerwonej cegły, na wzór kościołów ewangelickich [[Prusy Wschodnie|Prus Wschodnich]]. Nie posiada tradycyjnych cech rosyjskiej architektury sakralnej, przez co można ją łatwo pomylić z popularnymi na [[Mazury|Mazurach]] kościołami neogotyckimi. | Wieś Wojnowo, niejako położona centralnie na terenach zasiedlonych przez starowierów, stała się ich religijnym centrum. To tłumaczy decyzję o budowie w tym miejscu molenny (dom modlitwy). Obecna molenna została wzniesiona w latach 1923-1927 na miejscu wcześniejszej, spalonej w wyniku pożaru. Świątynia została zbudowana z czerwonej cegły, na wzór kościołów ewangelickich [[Prusy Wschodnie|Prus Wschodnich]]. Nie posiada tradycyjnych cech rosyjskiej architektury sakralnej, przez co można ją łatwo pomylić z popularnymi na [[Mazury|Mazurach]] kościołami neogotyckimi. | ||
| − | + | Molenna w Wojnowie zbudowana została zgodnie z zasadą orientacji na osi wschód-zachód. Wchodzi się do niej przez przedsionek, który znajduje się pod czworoboczną dzwonnicą, zwieńczoną ośmiokończastym krzyżem. Wewnątrz salowego obiektu, na ścianie wschodniej znajduje się ikonostas. W odróżnieniu od klasycznej cerkwi nie ma za nim prezbiterium i typowego ołtarza, a umieszczone na nim ikony nie są wbudowane i przymocowane do bramy, lecz stoją na specjalnych półkach. W molennie przed ikonostasem wyróżnione jest miejsce dla nastawnika (duchownego staroobrzędowców) i pomagających mu lektorów zwane ''kliros'' lub ''swiataja swiatych''. Jest to podwyższenie z krzyżem, ikonami i kilkoma pulpitami oddzielone przegrodą od miejsca dla wiernych, z którego odczytywane są teksty religijne i z którego prowadzone jest nabożeństwo. | |
| − | + | Molenna nie jest miejscem sprawowania typowej eucharystii. Nabożeństwa w niej odprawiane nie mają charakteru liturgicznego, gdyż bezpopowcy nie mają konsekrowanych osób duchownych. Po śmierci nastawnika [[Wilhelm Malinka|Wilhelma Malinki]] parafia wojnowska pozostaje nie obsadzona, jakkolwiek ci spośród starszych, którzy pozostali w Polsce, zachowują jeszcze dawne zwyczaje. W miarę regularnie odbywają się nabożeństwa w wojnowskiej molennie. Więcej wiernych widać w sezonie letnim i w czasie Wielkanocy, gdy przyjeżdżają tu ci, którzy na co dzień mieszkają gdzie indziej. Jednak grono wiernych ogranicza się do starszego pokolenia, które maleje z każdym rokiem. Młodzież uległa całkowitej polonizacji i zeświecczeniu i bardzo rzadko bierze udział w praktykach religijnych. | |
<br/> | <br/> | ||
| + | |||
== Ciekawostki == | == Ciekawostki == | ||
Molenna w Wojnowie jest zabytkiem wpisanym do rejestru. | Molenna w Wojnowie jest zabytkiem wpisanym do rejestru. | ||
<br/> | <br/> | ||
| + | |||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
| − | Iwaniec Eugeniusz, ''Z dziejów staroobrzędowców na ziemiach polskich XVII-XX w.'', Warszawa 1977. | + | Iwaniec Eugeniusz, ''Z dziejów staroobrzędowców na ziemiach polskich XVII-XX w.'', Warszawa 1977.<br/> |
| − | + | Koziak Mariusz, ''Mazury i Warmia'', Warszawa 2002.<br/> | |
| − | Koziak Mariusz, ''Mazury i Warmia'', Warszawa 2002. | + | ''Warmia i Mazury. Przewodnik'', Olsztyn 1993.<br/> |
| − | |||
| − | ''Warmia i Mazury. Przewodnik'', Olsztyn 1993. | ||
| − | |||
Zduniak Jan, Zduniak Agnieszka, ''Reisefuehrer Masuren und Umgebung'', Kętrzyn 2006. | Zduniak Jan, Zduniak Agnieszka, ''Reisefuehrer Masuren und Umgebung'', Kętrzyn 2006. | ||
==Linki zewnętrzne== | ==Linki zewnętrzne== | ||
| − | http://www.philipponia.republika.pl | + | [http://www.philipponia.republika.pl philipponia.republika.pl] |
| − | |||
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
| + | |||
| + | [[Kategoria: Kościoły i kaplice]] | ||
| + | [[Kategoria: Powiat piski]] | ||
| + | [[Kategoria: Ruciane-Nida (gmina miejsko-wiejska)]] | ||
| + | [[Kategoria: 1919-1944]] | ||
Aktualna wersja na dzień 08:55, 25 mar 2015
| Molenna w Wojnowie | |
| | |
| typ obiektu: | molenna |
| datacja: | 1923-1927 |
| powiat: | piski |
| gmina: | Ruciane Nida |
| miejscowość: | Wojnowo |
Molenna w Wojnowie – molenna staroobrzędowców należy do parafii Wschodniego Kościoła Staroobrzędowego w Wojnowie. Wojnowo (niem. Eckersdorf) to wieś w gminie Ruciane Nida, w powiecie piskim.
Spis treści
Opis
Wieś Wojnowo, niejako położona centralnie na terenach zasiedlonych przez starowierów, stała się ich religijnym centrum. To tłumaczy decyzję o budowie w tym miejscu molenny (dom modlitwy). Obecna molenna została wzniesiona w latach 1923-1927 na miejscu wcześniejszej, spalonej w wyniku pożaru. Świątynia została zbudowana z czerwonej cegły, na wzór kościołów ewangelickich Prus Wschodnich. Nie posiada tradycyjnych cech rosyjskiej architektury sakralnej, przez co można ją łatwo pomylić z popularnymi na Mazurach kościołami neogotyckimi.
Molenna w Wojnowie zbudowana została zgodnie z zasadą orientacji na osi wschód-zachód. Wchodzi się do niej przez przedsionek, który znajduje się pod czworoboczną dzwonnicą, zwieńczoną ośmiokończastym krzyżem. Wewnątrz salowego obiektu, na ścianie wschodniej znajduje się ikonostas. W odróżnieniu od klasycznej cerkwi nie ma za nim prezbiterium i typowego ołtarza, a umieszczone na nim ikony nie są wbudowane i przymocowane do bramy, lecz stoją na specjalnych półkach. W molennie przed ikonostasem wyróżnione jest miejsce dla nastawnika (duchownego staroobrzędowców) i pomagających mu lektorów zwane kliros lub swiataja swiatych. Jest to podwyższenie z krzyżem, ikonami i kilkoma pulpitami oddzielone przegrodą od miejsca dla wiernych, z którego odczytywane są teksty religijne i z którego prowadzone jest nabożeństwo.
Molenna nie jest miejscem sprawowania typowej eucharystii. Nabożeństwa w niej odprawiane nie mają charakteru liturgicznego, gdyż bezpopowcy nie mają konsekrowanych osób duchownych. Po śmierci nastawnika Wilhelma Malinki parafia wojnowska pozostaje nie obsadzona, jakkolwiek ci spośród starszych, którzy pozostali w Polsce, zachowują jeszcze dawne zwyczaje. W miarę regularnie odbywają się nabożeństwa w wojnowskiej molennie. Więcej wiernych widać w sezonie letnim i w czasie Wielkanocy, gdy przyjeżdżają tu ci, którzy na co dzień mieszkają gdzie indziej. Jednak grono wiernych ogranicza się do starszego pokolenia, które maleje z każdym rokiem. Młodzież uległa całkowitej polonizacji i zeświecczeniu i bardzo rzadko bierze udział w praktykach religijnych.
Ciekawostki
Molenna w Wojnowie jest zabytkiem wpisanym do rejestru.
Bibliografia
Iwaniec Eugeniusz, Z dziejów staroobrzędowców na ziemiach polskich XVII-XX w., Warszawa 1977.
Koziak Mariusz, Mazury i Warmia, Warszawa 2002.
Warmia i Mazury. Przewodnik, Olsztyn 1993.
Zduniak Jan, Zduniak Agnieszka, Reisefuehrer Masuren und Umgebung, Kętrzyn 2006.
