Monaster Zaśnięcia Matki Bożej w Wojnowie

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Wersja z dnia 10:05, 6 kwi 2018 autorstwa Konrad (dyskusja | edycje) (Utworzono nową stronę "thumb|right|290px|Fot. Mieczysław Kalski '''Monaster Zaśnięcia Matki Bożej w Wojnowie''' - jeden z sześciu żeńskich klasztorów w jurysdykcj...")
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacja, szukaj
Fot. Mieczysław Kalski

Monaster Zaśnięcia Matki Bożej w Wojnowie - jeden z sześciu żeńskich klasztorów w jurysdykcji Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego. Znajduje się w Wojnowie, na terenie diecezji białostocko-gdańskiej.

Klasztor

Klasztor znajduje się w przepięknym regionie naszego kraju we wsi Wojnowo na Mazurach, nieopodal rzeki Krutyni i jeziora Duś. Został on powołany do życia, po długiej przerwie, 15 kwietnia 1995 roku.

Znajduje się on w jurysdykcji Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego, zwierzchnikiem którego jest Metropolita Warszawski i całej Polski Sawa. Wchodzi w skład diecezji białostocko-gdańskiej, której ordynariuszem jest Arcybiskup Jakub. Jest jednym z 11 klasztorów prawosławnych w Polsce.

o II wojnie światowej w monasterze pozostały dwie mniszki z pięciu, jakie znajdowały się w nim w 1939. Ostatnia zakonnica, Lidia (Polakowska), opuściła Wojnowo w 1956, gdy zmarł ks. Awajew, by wstąpić do monasteru św. św. Marty i Marii na Grabarce. W późniejszym okresie otrzymała ona godność ihumeni i została przełożoną tego klasztoru.

Ze względu na znaczny spadek liczby prawosławnych w Wojnowie rozważana była likwidacja parafii w tej miejscowości. Przetrwała ona dzięki odnowieniu działalności monasteru. Organizatorem reaktywowanego klasztoru był proboszcz parafii wojnowskiej, ks. Bazyli Omieljańczyk, przy współpracy z riasoforną posłusznicą Niną Sidorenko, pochodzącą z Wojnowa i pamiętającą przedwojenną działalność ks. Awajewa. Oficjalna reaktywacja życia monastycznego miała miejsce 15 kwietnia 1995 r. na mocy dekretu JE Najprzewielebniejszego Arcybiskupa Białostockiego i Gdańskiego Sawy. Przełożoną monasteru została ihumenia Ludmiła (Polakowska), która pełniła obowiązki przez rok. Ze względu na stan zdrowia musiała wyjechać z obiektów klasztornych, wymagających remontu. Razem z ihumenią do Wojnowa przybyło kilka mniszek żyjących do tej pory w klasztorze na górze Grabarce. Monaster otrzymał wezwanie Opieki Matki Bożej.

Kolejnymi przełożonymi wspólnoty były mniszka Elżbieta (Niczyporuk), a od grudnia 1996 r. do dnia dzisiejszego – mniszka Agnia (Cicha), podniesiona następnie do godności ihumeni. 1 września 1996 r. Arcybiskup Sawa dokonał rekonsekracji odnowionej cerkwi Zaśnięcia Matki Bożej. W klasztorze doszło do pierwszych ślubów małej schimy po jego odnowieniu. Od 1997 r. w wyremontowanym monasterze działa również cerkiew pw. św. Ambrożego i Soboru Świętych Starców Optyńskich – świętych mnichów z monasteru, w którym nowicjat odbywał ks. Awajew. Dwa lata później zakonnicy Pustelni Optyńskiej przekazali mniszkom z Wojnowa cząsteczki relikwii wyżej wymienionych świętych.

Po reaktywacji żeńskiego klasztoru Wojnowo stało się prawosławnym ośrodkiem pielgrzymkowym. W związku z tym przeprowadzana jest rozbudowa monasteru, którego obecne zabudowania nie pozwalały dotąd na przyjęcie większej ilości pielgrzymów, ani nawet na przyjmowanie nowych kandydatek do życia klasztornego.

Dom

Na terenie klasztoru znajduje się wybudowana w latach 1922-23 zabytkowa drewniana cerkiew Zaśnięcia NMP udostępniana do zwiedzania, oraz kaplica św. Ambrożego z Optiny w domu sióstr.

Na co dzień w klasztorze swoją mniszą posługę niesie siedem sióstr na czele z przełożoną ihumenią Agnią. Każda z sióstr wypełniając swą mniszą posługę wnosi swój wkład w życie i rozwój klasztoru. Siostry zajmują się ogrodem, mają male gospodarstwo, piszą kanoniczne ikony, udostępniają świątynie do zwiedzania oraz zapoznają chętnych z prawosławiem. Przede wszystkim zaś wychwalają Boga Trójjedynego podczas wspólnej modlitwy na nabożeństwach oraz osobistej w celi, jak również modlą się za wszystkich potrzebujących i cały świat.

Cerkiew

Nasi patroni to przede wszystkim Przenajświętsza Bogurodzica, której dzień zaśnięcia 28 sierpnia jest naszym największym monasterskim świętem. To właśnie Matka Boża jest w prawosławiu patronką mnichów i to Jej najczęściej są poświęcone prawosławne monastery.

Drugim naszym patronem jest święty Ambroży z Optiny i sobór wszystkich starców Optyńskiej Pustelni. Z tymi świętymi łączy nas postać ojca Aleksandra Awajewa budowniczego naszej cerkwi i założyciela wspólnoty mniszej. Mamy ich świętą ikonę z cząstkami świetych relikwi. Modlimy się do nich przed tą ikoną prosząc ich o wstawiennictwo przed Majestatem Bożym.

W monasterze uroczyście obchodzi się następujące święta:

  • 28 sierpnia Zaśnięcie Najświętszej Marii Panny
  • 11 i 25 lipca Trójrękiej Ikony Matki Bożej
  • 14 października Opieki Matki Bożej
  • 23 października św. Ambrożego z Optiny

Zobacz też

Źródła

  1. http://www.wojnowo.net/
  2. http://orthodox.bialystok.pl/pl/cms/doc/index/id/1698