Mumia z Drwęcka

Jedyne zachowane zdjęcia mumii bagiennej z Drwęcka, za: W. La Baume, Der Moorleichenfund von Dröbnitz Kreis Osterode Ospr., Altpreußen, 5 Jahrgang, Heft 2, Juli 1940

Mumia z Drwęcka – doskonale zakonserwowane ciało młodej kobiety odkryte w miejscowości Drwęck w 1939 r. podczas prac melioracyjnych. To jedyne tego typu znalezisko z terenu Prus plemiennych. Znalezisko datowane jest na wczesną epokę żelaza (ok. 600–500 r. p.n.e.). Spłonęło w Królewcu w 1945 r., gdzie przechowywane było w Prussia Museum.

Opis

Mumia to dziewczynka w wieku ok. 12–14 lat. Włosy blond, brak śladów użycia siły, ułożenie ciała wskazuje na intencjonalne ułożenie kończyn już po śmierci. Śmierć nastąpiła na wiosnę. Złożona do płytkiego stawu/bagna o głębokości do 2 m, owinięta w pelerynę ze skór owczych. Przepadek ten wpisuje się w ponad 1300 innych tego typu bagiennych/torfowych znalezisk z terenu Europy, które są interpretowane jako ofiary złożone bóstwom lub też ofiary rytualnych utopień będących karą za przestępstwa. Zdarzają się ciała z rzemieniem na szyi lub związanymi kończynami, przygniecione do dna belką lub chrustem, noszące często ślady gwałtownej śmierci. Znajdowane ciała kobiet, mężczyzn i dzieci były ubrane lub nagie.

Wbrew pozorom zbieżność kulturowa Germanów z ludami barbarzyńskiej Europy jest bardzo duża, czego dowiódł Karol Modzelewski. Można zatem doszukiwać się podobnego postępowania na terenie całej barbarzyńskie Europy, polegającego na stosowaniu kary utopienia w bagnie.

Zobacz też

• utopienie w bagnie

Bibliografia

W. La Baume, Der Moorleichenfund von Dröbnitz Kreis Osterode Ospr., Altpreußen, 5 Jahrgang, Heft 2, Juli 1940.
Mirosław J. Hoffmann, Kazimierz Madela, Ofiara złożona bóstwom czy morderstwo doskonałe?, Biuletyn oddziału Warmińsko-Mazurskiego stowarzyszenia Konserwatora Zabytków, 2006, z. 4.
Marek M. Pacholec, Pruskie rytuały uśmiercania – wstęp do badań, "Komunikaty Mazursko-Warmińskie" 2011, nr 2(272).
Karol Modzelewski, Barbarzyńska Europa, Warszawa 2004.