Natura 2000 Ostoja Dylewskie Wzgórza

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
Obszar Natura 2000 Ostoja Dylewskie Wzgórza

Wzgórza Dylewskie. Źródło: www.powiat.ostroda.plWzgórza Dylewskie. Źródło: www.powiat.ostroda.pl
Typ obszaru Obszar "siedliskowy" - przyszły specjalny obszar ochrony siedlisk (SOOS)
Kod PLH280043
Powierzchnia 3430,6 ha
Status obszaru Projektowany SOOS, zgłoszony do Komisji Europejskiej.
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Obszar Natura 2000 Ostoja Dylewskie Wzgórza
Obszar Natura 2000 Ostoja Dylewskie Wzgórza
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Obszar Natura 2000 Ostoja Dylewskie Wzgórza
Obszar Natura 2000 Ostoja Dylewskie Wzgórza
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Obszar Natura 2000 Ostoja Dylewskie Wzgórza - specjalny obszar ochrony siedlisk (SOOS).


Ogólny opis obszaru

Obszar położony jest na terenie gminy Lubawy w powiecie iławskim oraz gminy wiejskiej Ostróda, gm. Dąbrówno i gm. Grunwald w powiecie ostródzkim. Wyznaczony obiekt obejmuje najwartościowsze pod względem przyrodniczym uroczyska Parku Krajobrazowego Wzgórz Dylewskich z dominacją nieprzekształconych lasów liściastych, głównie z udziałem buka zwyczajnego. Jest podzielony na dwa podobszary: Uroczysko Dylewo z rezerwatami Jezioro Francuskie i Dylewo oraz Uroczyska Wygoda i Klonowo z obszarem źródliskowym i górnym biegiem rzeki Gizela.
Ostoja Wzgórza Dylewskie zajmuje centralną część mezoregionu Garb Lubawski, który różni się od sąsiednich mezoregionów wysokością względną, małą jeziornością, bogatą siecią rzeczek i strumyków oraz mozaikowym układem rozproszonych kompleksów leśnych. Budowa morfologiczna Wzgórz Dylewskich jest wynikiem akumulacyjnej i erozyjnej działalności lądolodu skandynawskiego i jego wód roztopowych. Koncentracja olbrzymich zwałów materiału morenowego - w wyniku akumulacji czołowej i zwarcia się spiętrzonych moren wytworzonych na bokach obu jęzorów lodowcowych - doprowadziła do powstania kompleksu wzgórz z najwyższym wzniesieniem Góra Dylewska (312,2 m n.p.m.). Teren ten charakteryzuje również duża liczba głębokich rynien i wąwozów, z bogatą siecią rzeczek, strumieni i lokalnych cieków wodnych. Rozpoczynają tu bieg lewobrzeżne dopływy Drwęcy: Grabiczek ze strumykiem Dylewka, Pobórzanka ze Smykówką, Gizela, Sandela z Elszką oraz rzeka Wel z dopływami. W obrębie ostoi zachowało się niewielkie Jezioro Francuskie i kilkanaście małych oczek wytopiskowych lub zagłębień porośniętych roślinnością torfowiskową.


Gordyl.jpg
Góra Dylewska.
Źródło: www.wikimapia.org


Walory przyrodnicze

Do głównych walorów tego obszaru należy obecność 11 typów siedlisk przyrodniczych z Załącznika I Dyrektywy Siedliskowej, zajmujących około 50 proc. powierzchni obszaru oraz 6 gatunków zwierząt z Załącznika II Dyrektywy Siedliskowej. Siedliskami przewodnimi są: żyzna buczyna niżowa (kod 9130-1) i grąd subatlantycki Stellario-Carpinetum (kod 9160-1); kwaśna buczyna niżowa (kod 9119-1); reliktowy grąd zboczowy (kod 9170-1); łęg jesionowo-olszowy (kod 91E0-3); łęg wiązowo-jesionowy śledziennicowy (kod 91F0-2); źródliskowe lasy olszowe (kod 91E0-4); nadrzeczna olszyna górska (kod 91E0-6); brzezina bagienna (91D0-1); Jezioro Francuskie (kod 3160), torfowisko przejściowe (kod 7140-1).
Wśród rzadkich gatunków roślin występujących na terenie ostoi obecne są: podkolan zielonawy, przetacznik górski i czosnek niedźwiedzi.

Na głazach oraz pniach starych buków, w jarach nad Gizelą oraz w okolicy Jeziora Francuskiego stwierdzono jedyne stanowisko w województwie widłozębu zielonego.
Na terenie ostoi występuje populacja mopka, a także płazów: kumaka nizinnego i traszki grzebieniastej. Z ryb występują: minóg rzeczny, koza i głowacz białopłetwy.


Dicr.jpg
Widłoząb zielony (Dicranum viride).
Fot. BerndH. Źródło: Commons Wikimedia


Cel ochrony

Celem ochrony jest zachowanie walorów przyrodniczych ostoi, o których decydują: - wysoki udział i dobry stan zachowania żyznej buczyny niżowej i wielogatunkowych lasów grądowych, w tym rzadko spotykanego reliktowego grądu zboczowego Violo mirabilis-Aceretumplatanoides;
-wzniesienie Wzgórz Dylewskich, wyróżniające się na tle krajobrazu;
- źródliskowy obszar rzeki Gizeli z kompleksem źródliskowych lasów olszowych oraz występowaniem 3 gatunków ryb z Załącznika II Dyrektywy Siedliskowej.

Istniejące formy ochrony

Rezerwaty przyrody: Rezerwat Jezioro Francuskie (14,8 ha), Rezerwat Dylewo; Park Krajobrazowy Wzgórz Dylewskich (7151,2 ha); Obszar Chronionego Krajobrazu Wzgórz Dylewskich (14 483,2 ha).

Bibliografia

Hołdyński Cz., Jutrzenka-Trzebiatowski A., Kleinschmidt L., Komosiński K., Duriasz J., Dynowski P.: Ostoja Dylewskie Wzgórza. W: Hołdyński Czesław, Krupa Małgorzata (red.), Obszary Natura 2000 w województwie warmińsko-mazurskim, Olsztyn, Wydawnictwo Mantis, 2009, s. 122-124.

Zobacz też

[1]
[2]