Odnożyca jesionowa: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
| (Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
|Pusta linia = <br/> | |Pusta linia = <br/> | ||
|grafika = ramalina.jpg | |grafika = ramalina.jpg | ||
| − | |podpis grafiki = Odnożyca jesionowa | + | |podpis grafiki = Odnożyca jesionowa – odcinki plechy z owocnikami.<br>Fot. Dariusz Kubiak. |
|Systematyka = Systematyka | |Systematyka = Systematyka | ||
|Domena = eukarionty | |Domena = eukarionty | ||
| Linia 21: | Linia 21: | ||
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
== Plecha == | == Plecha == | ||
| − | Plecha odnożycy jesionowej jest krzaczkowata, duża, nawet do 30 cm długości, chociaż obecnie rzadko spotyka się okazy, które | + | Plecha odnożycy jesionowej jest krzaczkowata, duża, nawet do 30 cm długości, chociaż obecnie rzadko spotyka się okazy, które mają powyżej 15 cm. Odcinki plechy są sztywne, szarozielone, czasem o odcieniu oliwkowym, rozgałęzione, spłaszczone, pomarszczone lub dołeczkowate, z białawymi szczelinkami (pseudocyfele). Soraliów i izydiów brak. Owocniki prawie zawsze obecne, na brzegach lub na płaskiej stronie odcinków, duże (do 1 cm średnicy), zwykle bez brzeżka, o cielistych tarczkach. |
<br/> | <br/> | ||
| + | |||
== Rozmieszczenie i ekologia == | == Rozmieszczenie i ekologia == | ||
| − | Gatunek ten występuje na korze drzew liściastych rosnących pojedynczo, zwłaszcza na drzewach przydrożnych. Gatunek jeszcze niedawno pospolity w całym kraju, obecnie coraz rzadszy, w niektórych regionach zanikający. | + | Gatunek ten występuje na korze drzew liściastych rosnących pojedynczo, zwłaszcza na drzewach przydrożnych. Gatunek był jeszcze niedawno pospolity w całym kraju, obecnie jest coraz rzadszy, a w niektórych regionach zanikający. |
| + | |||
| + | Na [[Warmia|Warmii]] i [[Mazury|Mazurach]] gatunek ten występuje jeszcze dość często. W wyniku modernizacji dróg i wycinania starych drzew przydrożnych liczba jego stanowisk ulega jednak zmniejszeniu. | ||
| + | == Wartość użytkowa == | ||
| + | Gatunek ginący, umieszczony na ''Czerwonej liście porostów w Polsce'' jako porost zagrożonych wymarciem (EN). W Polsce podlega ścisłej ochronie. | ||
<br/> | <br/> | ||
== Wartość użytkowa == | == Wartość użytkowa == | ||
| − | + | Odnożyca jesionowa jest porostem bardzo wrażliwym na zanieczyszczenia powietrza. Pełni rolę gatunku wskaźnikowego w różnych testach lichenoindykacyjnych (skala porostowa). | |
<br/> | <br/> | ||
| − | == | + | == Zobacz też == |
| − | + | [http://pl.wikipedia.org/wiki/Odnożyca_jesionowa pl.wikipedia.org, Odnożyca jesionowa] [21.04.2014] | |
| − | |||
| − | Odnożyca jesionowa | ||
<br/> | <br/> | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
| − | + | Bielczyk Urszula, ''Porosty'', Kraków, 2001.<br/> | |
| + | Cieśliński Stanisław, Czyżewska Krystyna, Fabiszewski Jerzy, ''Czerwona lista porostów w Polsce. Red list of the lichens in Poland'', [w:] ''Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Red lists of plants and fungi in Poland'', red. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda i Zbigniew Szeląg, Kraków 2006, s. 71–89. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | + | Fałtynowicz Wiesław, ''Wykorzystanie porostów do oceny zanieczyszczenia powietrza'', Krosno 1995. | |
<br/> | <br/> | ||
| − | + | Fałtynowicz Wiesław, ''Porosty w lasach. Przewodnik terenowy dla leśników i taksatorów'', Warszawa, 2012.Fałtynowicz Wiesław, ''Porosty w lasach. Przewodnik terenowy dla leśników i taksatorów'', Warszawa, 2012. | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
| − | [[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria: Grzyby | + | [[Kategoria: Przyroda]][[Kategoria: Grzyby Warmii i Mazur]] |
Aktualna wersja na dzień 07:50, 10 mar 2015
| Odnożyca jesionowa | |
| | |
| Ramalina fraxinea | |
| (L.) Ach. | |
 Odnożyca jesionowa – odcinki plechy z owocnikami. Fot. Dariusz Kubiak. | |
| Systematyka | |
| Królestwo | grzyby |
| Gromada | grzyby workowe |
| Klasa | miseczniaki (Lecanoromycetes) |
| Rząd | misecznicowce |
| Rodzina | odnożycowate |
| Rodzaj | odnożyca |
| Gatunek | odnożyca jesionowa |
| Synonimy | |
Odnożyca jesionowa (Ramalina fraxinea (L.) Ach.) – gatunek zlichenizowanego grzyba workowego (porostu) z rodziny odnożycowatych (Ramalinaceae), rzędu misecznicowców (Lecanorales).
Spis treści
Plecha
Plecha odnożycy jesionowej jest krzaczkowata, duża, nawet do 30 cm długości, chociaż obecnie rzadko spotyka się okazy, które mają powyżej 15 cm. Odcinki plechy są sztywne, szarozielone, czasem o odcieniu oliwkowym, rozgałęzione, spłaszczone, pomarszczone lub dołeczkowate, z białawymi szczelinkami (pseudocyfele). Soraliów i izydiów brak. Owocniki prawie zawsze obecne, na brzegach lub na płaskiej stronie odcinków, duże (do 1 cm średnicy), zwykle bez brzeżka, o cielistych tarczkach.
Rozmieszczenie i ekologia
Gatunek ten występuje na korze drzew liściastych rosnących pojedynczo, zwłaszcza na drzewach przydrożnych. Gatunek był jeszcze niedawno pospolity w całym kraju, obecnie jest coraz rzadszy, a w niektórych regionach zanikający.
Na Warmii i Mazurach gatunek ten występuje jeszcze dość często. W wyniku modernizacji dróg i wycinania starych drzew przydrożnych liczba jego stanowisk ulega jednak zmniejszeniu.
Wartość użytkowa
Gatunek ginący, umieszczony na Czerwonej liście porostów w Polsce jako porost zagrożonych wymarciem (EN). W Polsce podlega ścisłej ochronie.
Wartość użytkowa
Odnożyca jesionowa jest porostem bardzo wrażliwym na zanieczyszczenia powietrza. Pełni rolę gatunku wskaźnikowego w różnych testach lichenoindykacyjnych (skala porostowa).
Zobacz też
pl.wikipedia.org, Odnożyca jesionowa [21.04.2014]
Bibliografia
Bielczyk Urszula, Porosty, Kraków, 2001.
Cieśliński Stanisław, Czyżewska Krystyna, Fabiszewski Jerzy, Czerwona lista porostów w Polsce. Red list of the lichens in Poland, [w:] Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Red lists of plants and fungi in Poland, red. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda i Zbigniew Szeląg, Kraków 2006, s. 71–89.
Fałtynowicz Wiesław, Wykorzystanie porostów do oceny zanieczyszczenia powietrza, Krosno 1995.
Fałtynowicz Wiesław, Porosty w lasach. Przewodnik terenowy dla leśników i taksatorów, Warszawa, 2012.Fałtynowicz Wiesław, Porosty w lasach. Przewodnik terenowy dla leśników i taksatorów, Warszawa, 2012.
