Państwowe stadniny koni (Liski, Rzeczna, Kętrzyn, Kadyny): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | |||
− | |||
{{Wieś infobox | {{Wieś infobox | ||
|nazwa = Państwowe stadniny koni | |nazwa = Państwowe stadniny koni | ||
Linia 31: | Linia 29: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
− | Państwo pruskie, a później niemieckie przykładało | + | '''Państwowe stadniny koni (Liski, Rzeczna, Kętrzyn, Kadyny)''' - stadniny koni powstałe na bazie dawnych stadnin wschodniopruskich. Prusy Wschodnie wiodły prym w hodowli koni w całym państwie niemieckim, praktycznie aż do wybuchu drugiej wojny światowej. W 1931 r. w prowincji hodowano 440 777 koni (nie licząc koni wojskowych). |
− | Wyjątkowe miejsce wśród tego typu stadnin zajmuje dawna stadnina koni wojskowych w Liskach (gm. Sępopol, | + | ==Historia== |
− | Wyróżnia się w tej grupie także stadnina w | + | Państwo pruskie, a później niemieckie, przykładało dużą wagę do hodowli koni, w tym na potrzeby wojska. W związku z tym finansowało istnienie stadnin państwowych. |
+ | |||
+ | Wyjątkowe miejsce wśród tego typu stadnin zajmuje dawna stadnina koni wojskowych w [[Liski|Liskach]] ([[Sepopol (gmina miejsko-wiejska)|gm. Sępopol]], [[powiat bartoszycki]]), która została założona w 1740 r. po wcześniejszym wykupieniu folwarku z rąk rodu Kunheim. W stadninie do dziś kontynuuje się hodowlę koni. Wyróżnia się w tej grupie także stadnina w [[Kętrzyn|Kętrzynie]] (bud. 1877 r.), gdzie hoduje się obecnie głównie konie zimnokrwiste. | ||
− | Duże, państwowe stadniny funkcjonowały także w | + | Duże, państwowe stadniny funkcjonowały także w [[Kadyny|Kadynach]] w [[Tolkmicko (gmina miejsko-wiejska)|gm. Tolkmicko]] (stadnina cesarska) oraz w [[Rzeczna|Rzecznej]] w [[Pasłęk (gmina miejsko-wiejska)|gm. Pasłęk]] ([[powiat elbląski]]). Hodowle koni kontynuowano tu także po 1945 r. |
Wszystkie w/w stadniny to obiekty historyczne o znaczących wartościach zabytkowych. | Wszystkie w/w stadniny to obiekty historyczne o znaczących wartościach zabytkowych. | ||
+ | |||
+ | |||
[[Kategoria: Turystyka]] [[Kategoria: Zabytki]] [[Kategoria: Zabytki techniki]] [[Kategoria: Sępopol (gmina miejsko-wiejska)]] [[Kategoria: powiat bartoszycki]] [[Kategoria: Pasłęk (gmina miejsko-wiejska)]] [[Kategoria: powiat elbląski]] [[Kategoria: powiat kętrzyński]] [[Kategoria: Tolkmicko (gmina miejsko-wiejska)]] | [[Kategoria: Turystyka]] [[Kategoria: Zabytki]] [[Kategoria: Zabytki techniki]] [[Kategoria: Sępopol (gmina miejsko-wiejska)]] [[Kategoria: powiat bartoszycki]] [[Kategoria: Pasłęk (gmina miejsko-wiejska)]] [[Kategoria: powiat elbląski]] [[Kategoria: powiat kętrzyński]] [[Kategoria: Tolkmicko (gmina miejsko-wiejska)]] |
Wersja z 16:34, 2 mar 2015
Państwowe stadniny koni | |
| |
Stadnina koni w Liskach pow. bartoszycki
| |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | bartoszycki |
Gmina | Sępopol |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Państwowe stadniny koni (Liski, Rzeczna, Kętrzyn, Kadyny) - stadniny koni powstałe na bazie dawnych stadnin wschodniopruskich. Prusy Wschodnie wiodły prym w hodowli koni w całym państwie niemieckim, praktycznie aż do wybuchu drugiej wojny światowej. W 1931 r. w prowincji hodowano 440 777 koni (nie licząc koni wojskowych).
Historia
Państwo pruskie, a później niemieckie, przykładało dużą wagę do hodowli koni, w tym na potrzeby wojska. W związku z tym finansowało istnienie stadnin państwowych.
Wyjątkowe miejsce wśród tego typu stadnin zajmuje dawna stadnina koni wojskowych w Liskach (gm. Sępopol, powiat bartoszycki), która została założona w 1740 r. po wcześniejszym wykupieniu folwarku z rąk rodu Kunheim. W stadninie do dziś kontynuuje się hodowlę koni. Wyróżnia się w tej grupie także stadnina w Kętrzynie (bud. 1877 r.), gdzie hoduje się obecnie głównie konie zimnokrwiste.
Duże, państwowe stadniny funkcjonowały także w Kadynach w gm. Tolkmicko (stadnina cesarska) oraz w Rzecznej w gm. Pasłęk (powiat elbląski). Hodowle koni kontynuowano tu także po 1945 r.
Wszystkie w/w stadniny to obiekty historyczne o znaczących wartościach zabytkowych.