Parafia Ewangelicko-Augsburska w Rynie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
(Historia parafii)
(Bibliografia)
Linia 55: Linia 55:
  
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
 +
Sapatka Albert, ''Kronika Parafii Ewangelickiej w Rynie w Prusach Wschodnich''. Przełożyła Małgorzata Szymańska-Jasińska, opracowanie oraz wstęp Grzegorz Białuński i Grzegorz Jasiński, Warszawa-Dąbrówno 2003, ss. 17O.
 +
 
http://old.luteranie.pl/pl/files/Ryn.pdf, 20.12.2013.  
 
http://old.luteranie.pl/pl/files/Ryn.pdf, 20.12.2013.  
 
<br/>
 
<br/>
  
 
[[Kategoria: Kościół]][[Kategoria: Parafie Ewangelicko-Augsburskie]][[Kategoria: Kościół Ewangelicko-Augsburski]][[Kategoria: Diecezja mazurska]][[Kategoria: Powiat giżycki]][[Kategoria: Gmina Ryn]]
 
[[Kategoria: Kościół]][[Kategoria: Parafie Ewangelicko-Augsburskie]][[Kategoria: Kościół Ewangelicko-Augsburski]][[Kategoria: Diecezja mazurska]][[Kategoria: Powiat giżycki]][[Kategoria: Gmina Ryn]]

Wersja z 22:24, 20 gru 2013

Parafia Ewangelicko-Augsburska w Rynie

Kaplica parafialna, źródło: Ryn, 20.12.2013.
Kaplica parafialna, źródło: Ryn, 20.12.2013.
Siedziba Ryn
Adres ul. Partyzantów 1, 11-520 Ryn
Data powołania XVI w.
Wyznanie protestanckie
Kościół Ewangelicko-Augsburski
Diecezja mazurska
Kapolica Kaplica Ewangelicko-Augsburski w Rynie


Parafia Ewangelicko-Augsburska w Rynie Ewangelicko-Augsburska parafia, należąca do diecezji mazurskiej. Erygowana w XVI w. Mieści się przy ul. Partyzantów 1 w Rynie.

Historia parafii

Dzieje parafii ewangelickiej w Rynie sięgają schyłku XIV w. Jej korzenie tkwią w katolickiej wspólnocie należącej do zamku w Rynie.
Do czasów wprowadzenia reformacji przez księcia Albrechta w 1525 r. Ryn należał do katolickiego biskupstwa warmińskiego. Jednak już w marcu 1528 r. znalazł się w ewangelickim biskupstwie pomezańskim. W 1531 r. Prusy podzielone zostały na parafie.
Budowa kościoła parafialnego w Rynie trwała 20 lat. Parafianie borykali się w XVII w. ze skutkami najazdu tatarskiego, a na początku XVIII w. z zarazą. Region parafii opustoszał, ludność zubożała, wiele pól leżało odłogiem. W połowie XVIII w. członkowie parafii ryńskiej mogli korzystać także z polskiego śpiewnika. Od tego czasu odprawiano nabożeństwa również w języku polskim.
W 1820 r. kolegium kościelne wystąpiło z wnioskiem o budowę nowej plebani. Parafia liczyła już wtedy ponad 1500 wiernych. W latach 1890-1891 w tutejszej parafii występował silny ruch sekciarski, zapoczątkowany przez właściciela ziemskiego Sareyke ze Skopu. W 1897 r. parafię podzielono na dwa okręgi: proboszczowski z miastem Ryn i duszpasterski, do którego przypisano domenę i 13 wsi. Zarządzanie sprawami odnoszącymi się do całej parafii pozostało nadal tylko w gestii proboszcza. Natomiast przedstawicielstwo gminy składało się z 21 członków.
W 1903 r. w obydwu okręgach duszpasterskich odbyło się 207 chrztów, 150 konfirmacji, 45 ślubów, 155 pochówków. Na ich terenie działały także: miejska szkoła z siedmioma nauczycielami i 14 szkół wiejskich z pojedynczą obsadą nauczycielską.
Przed II wojną światową oraz po 1945 r. w życiu parafii doszło do szeregu zmian. Znacznie zmniejszyła się liczba wiernych, w wyniku braku tolerancji, kryzysu ewangelicyzmu na Mazurach i ekspansji miejscowej ludności na Zachód. W 1940 r. spłoną kościół ewangelicki w Rynie. Obecnie ewangelicy ryńscy zbierają się w kaplicy - dawnej starej plebani, w której początkowo zamieszkiwał pastor Albert Sapatka. Ks. Albert był pastorem parafii. Napisał także kronikę parafii.
Dziś parafia ryńska liczy około 200 osób i obejmuje miasto Ryn i Gminę Ryn.

Kler parafialny

Proboszcz:

ks. Jan Neumann

Filiały

Filiał w Sterławkach Wielkich

Zobacz też

Diecezja mazurska

Bibliografia

Sapatka Albert, Kronika Parafii Ewangelickiej w Rynie w Prusach Wschodnich. Przełożyła Małgorzata Szymańska-Jasińska, opracowanie oraz wstęp Grzegorz Białuński i Grzegorz Jasiński, Warszawa-Dąbrówno 2003, ss. 17O.

http://old.luteranie.pl/pl/files/Ryn.pdf, 20.12.2013.