Parafia pw. św. Jakuba w Olsztynie
To jest | Parafia współkatedralna pw. św. Jakuba w Olsztynie | |
| | |
 Źródło: Wikimedia Commons
| |
| Siedziba | Olsztyn |
| Adres | ul. Staszica 12, 10-025 Olsztyn |
| Data powołania | 1452 r. |
| Wyznanie | katolickie |
| Kościół | rzymskokatolicki |
| Archidiecezja | warmińska |
| Dekanat | Olsztyn I – Śródmieście |
| Kościół | Bazylika Współkatedralna Świętego Jakuba Apostoła w Olsztynie |
| www.katedra.olsztyn.pl | |
Źródło: Archiwum Andrzeja Cieślaka
Źródło: Archiwum Andrzeja Cieślaka
Parafia współkatedralna pw. św. Jakuba w Olsztynie – rzymskokatolicka parafia leżąca w dekanacie Olsztyn I – Śródmieście, należącym do archidiecezji warmińskiej. Kościół parafialny znajduje się przy ul. S. Staszica 12 w Olsztynie. Od 1997 roku proboszczem parafii jest ks. kap. hon. kan. dr Andrzej Lesiński.
Spis treści
Historia parafii
Kościół Świętego Jakuba Apostoła w Olsztynie zbudowano prawdopodobnie w latach 1370–1380 przy północno-wschodnim narożniku murów obronnych miasta. Ukończono go na przełomie XIV i XV w. po dziesięcioleciach budowy. Jest najstarszą budowlą sakralną w mieście, a także unikatowym zabytkiem w skali całego regionu. Halową budowlę o trzech nawach wzniesiono z czerwonej cegły na kamiennej podmurówce. Charakterystycznymi elementami jej gotyckiego stylu architektonicznego są m.in. strzeliste, witrażowe okna, ozdobne szczyty ze sterczynami i dekorowana tynkowanymi blendami wieża wybudowana na planie kwadratu. Wieża pierwotnie miała trzy murowane kondygnacje i drewnianą nadbudowę. Swą obecną postać, liczącą siedem kondygnacji, zyskała dopiero pod koniec XVI w. Po nakryciu dachem namiotowym z renesansową latarnią jej wierzchołek sięga 70 metrów. W 1721 r. przy wieży dobudowano dwie kaplice. Na przestrzeni wieków kościół był wielokrotnie niszczony, remontowany i przebudowywany.
Najtrudniejszym okresem dla świątyni okazał się wiek XIX, kiedy zostało niemal doszczętnie zniszczone jej wyposażenie. Zimą 1807 roku napoleońskie wojska po bitwie pod Pruską Iławką zamknęły we wnętrzu kościoła około półtora tysiąca rosyjskich jeńców, którzy w obronie przez siarczystym mrozem, spalili wszystko, co można było spalić. Wywołany przez nich pożar naruszył konstrukcję budowli, przez co w 1819 r. zawaliło się jej sklepienie. Do odbudowy świątyni doszło w II połowie XIX w.
Pod koniec tego stulecia budowlę doświadczył kolejny pożar, który zniszczył ołtarz główny. Obecnie poszczególne części wnętrza świątyni wieńczą dwa rodzaje sklepień: nawę główną sklepienie sieciowe, natomiast dwie nawy boczne – sklepienia kryształowe. Uwagę zwraca ostrołukowy portal wejścia głównego, który jest charakterystyczną cechą gotyku. We wnętrzu kościoła możemy zobaczyć m.in.: zachowane z okresu średniowiecza tabernakulum z renesansową dekoracją malarską i gotycką kratą, marmurową chrzcielnicę z XVII w., barokowe figury przedstawiające postacie świętych, tron arcybiskupów warmińskich, ambonę z 1913 r. czy pochodzące z nieistniejącego już kościoła w Braniewie bogato zdobione ławy z późnego gotyku. Na uwagę zasługują też organy odrestaurowane w latach 2006–2008. Na przełomie XIX i XX w. grał na nich wybitny kompozytor Feliks Nowowiejski, który pełnił tu funkcję organisty. Od 1979 r. świątynia jest miejscem corocznych Olsztyńskich Koncertów Organowych. W kościele znajdują się relikwie św. Wojciecha, które do Olsztyna trafiły prosto z Gniezna. Od 1965 r. świątynia stała się grobowcem biskupów warmińskich.
Szczególnie cenne są spiżowe wrota olsztyńskiej katedry, autorstwa prof. Gustawa Zemły, wykonane w pracowni Tomasza Zwolińskiego, oddane do użytku w 2001 r. Drzwi stanowią nietypowy pomnik pontyfikatu papieża Jana Pawła II oraz pamiątkę jego pobytu w Olsztynie. Wrota zostały poświęcone 6 maja 2001 r., podczas uroczystości upamiętniających dziesiątą rocznicę pobytu Ojca Świętego w Olsztynie, w ramach czwartej pielgrzymki apostolskiej do Polski. Uroczystości przewodniczył nuncjusz apostolski w Polsce abp Józef Kowalczyk, zaś homilię wygłosił abp metropolita warmiński Edmund Piszcz.
Podczas II wojny światowej kościół został uratowany od zagłady przez ks. Jana Hanowskiego, który uratował olsztyńskie kościoły przed spaleniem przez Rosjan. Kolejnemu proboszczowi – ks. Stanisławowi Chrzanowskiemu – świątynia zawdzięcza konserwację i złocenia ołtarza głównego w 1950 roku oraz malowanie wnętrza kościoła. W latach 1959–1960 ksiądz proboszcz Antoni Jagłowski przystosował północną nawę do stałej adoracji Najświętszego Sakramentu oraz ufundował centralny marmurowy ołtarz soborowy.
Rozpoczęte dzieło przystosowania świątyni do soborowej odnowy liturgicznej podjął i ukończył ksiądz Tadeusz Borkowski. Wśród licznych prac podjętych przez tego gorliwego duszpasterza, miłośnika sztuki kościelnej, należy wymienić ułożenie nowej posadzki marmurowej w nawie środkowej, wykonanie nowych ławek dębowych, instalacje nowych witraży oraz wykonanie stylowych żyrandoli i kinkietów.
Ksiądz Tadeusz Borkowski zasługuje na szczególne uznanie wśród proboszczów parafii św. Jakuba. Uchodził za sumiennego, skromnego i zasadniczego duszpasterza. Dbał o bliski kontakt z parafianami, wizyty duszpasterskie odbywał przez cały rok, kontynuując wprowadzony przez poprzednika zwyczaj kolędy "bezpieniężnej". W czasie tych wizyt pomagał parafianom w rozwiązywaniu problemów życiowych, starał się ratować rozpadające się rodziny, wskazywał drogi wyjścia z nałogów, wspierał materialnie. Szczególnie znany był z posługi sakramentu namaszczenia chorych i spowiedzi. We wspomnieniu pośmiertnym na łamach "Posłańca Warmińskiego" biskup Julian Wojtkowski określił ks. Borkowskiego mianem "męczennika konfesjonału", wskazując na 51-letnią posługę olsztyńskiego proboszcza, rozpoczętą w 1950. Młody ksiądz został wówczas spowiednikiem alumnów "Hosianum" i działalności tej nie przerwał nawet w czasie półrocznej pracy w Galinach. Studenci "Hosianum" nadali mu przydomek "Vianney", nawiązujący do osoby wyniesionego na ołtarze francuskiego proboszcza Jana Marii Vianneya. W katedrze ks. Borkowski odprawiał regularnie msze południowe, wprowadził również codzienną adorację Najświętszego Sakramentu. Z dużym zaangażowaniem zajmował się opieką duszpasterską nad dziećmi. Pracy duszpasterskiej we wszystkich wspomnianych wyżej wymiarach nie zaprzestał po przejściu w stan spoczynku, w ostatnich latach życia podkreślając znaczenie i przygotowując parafian do 2000 roku jubileuszowego. W 2003 roku mieszkańcy Olsztyna wybrali go laureatem plebiscytu Najpopularniejszy Olsztynianin 650-lecia.
W 1998 roku z inspiracji księdza arcybiskupa dra Edmunda Piszcza obecny proboszcz ksiądz Andrzej Lesiński rozpoczął kapitalny remont wszystkich elewacji zewnętrznych bazyliki katedralnej. Prace trwały cztery lata.
Od 1945 roku Olsztyn stał się siedzibą najpierw Administratorów Apostolskich, a od 1972 roku, w efekcie normalizacji administracji kościelnej na ziemiach zachodnich i północnych, rezydują w Olsztynie biskupi warmińscy. W 1992 roku decyzją Ojca Świętego Jana Pawła II diecezja warmińska została podniesiona do rangi archidiecezji, a Olsztyn stał się siedzibą Arcybiskupa Metropolity Warmińskiego. Kościół św. Jakuba wskutek tych historycznych przeobrażeń został podniesiony do godności współkatedry, czyli stanowi katedrę Biskupów Warmińskich na równi z bazyliką katedralną we Fromborku. Równocześnie jest miejscem Służby Bożej Warmińskiej Kapituły Katedralnej. W 2004 roku Jan Paweł II podniósł tę świątynią do godności bazyliki mniejszej, co zostało udokumentowane spiżowymi insygniami papieskimi na ścianie frontowej kościoła.
Do 31 grudnia 2013 roku do parafii należała również Kaplica Jerozolimska pw. Krzyża Świętego znajdująca się w Olsztynie przy zbiegu dzisiejszych ulic Grunwaldzkiej i W. Jagiełły.
Duchowni parafii
Zobacz:
- Katalog duchowieństwa katolickiego diecezji warmińskiej (do 1945 roku), Andrzej Kopiczko, Olsztyn 2003.
- Katalog duchowieństwa katolickiego diecezji warmińskiej (1945–1992), Andrzej Kopiczko, Olsztyn 2006.
Domy zgromadzeń zakonnych na terenie parafii
- Zgromadzenie Sióstr Albertynek Posługujących Ubogim
- Zgromadzenie Sióstr św. Katarzyny Dziewicy i Męczennicy
- Zgromadzenie Sióstr Wynagrodzicielek Najświętszego Oblicza
- Zgromadzenie Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi
- Zgromadzenie Sióstr Pobożnych Uczennic Boskiego Mistrza
Grupy działające na terenie parafii
- Chór parafialny
- Odnowa w Duchu Świętym
- Wspólnota Krwi Chrystusa
- Żywy Różaniec
- Służba Liturgiczna
Galeria zdjęć
- Parafia pw. św. Jakuba w Olsztynie
Ambona w katedrze w Olsztynie, autor: Andrzej Otrębski, źródło: Wikimedia Commons [27.10.2014] 
Wnętrze katedry w Olsztynie, autor: Ludwig Schneider, źródło: Wikimedia Commons [27.10.2014] 
ks. Tadeusz Borkowski — laureat plebiscytu "Najpopularniejszy Olsztynianin 650-lecia (2003)" fot. z lat 60-tych XX wieku, Olsztyn), ze Zbiorów WBP w Olsztynie, źródło: Leksykon Kutury Warmii i Mazur [25.09.2014]
Zobacz też
Archidiecezja Warmińska
Drzwi Papieskie w Konkatedrze pw. św. Jakuba w Olsztynie, leksykonkultury.ceik.eu
Kaplica Jerozolimska pw. Krzyża Świętego w Olsztynie, leksykonkultury.ceik.eu
olsztyn.24.pl Czy będzie ulica ks. Borkowskiego?, olsztyn24.com [22.09.2014]
Bibliografia
Kościoły i kaplice Archidiecezji Warmińskiej, red. Bronisław Magdziarz, Olsztyn 1999.
Katalog duchowieństwa katolickiego diecezji warmińskiej (do 1945 roku), Andrzej Kopiczko, Olsztyn 2003.
Katalog duchowieństwa katolickiego diecezji warmińskiej (1945–1992), Andrzej Kopiczko, Olsztyn 2006.
Archidiecezja Warmińska] [22.09.2014]
