Paweł Kaczorowski

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
Paweł Kaczorowski

Data i miejsce urodzenia 7 listopada 1891 r.
Wejherowo
Data i miejsce śmierci 29 października 1939 r.
Butryny
Przyczyna śmierci śmierć męczeńska

Paweł Albert Kaczorowski (ur. 7 listopada 1891 r., zm. 29 października 1939 r.) – włączony w poczet warmińskich męczenników, którzy zginęli śmiercią męczeńską podczas II wojny światowej.

Życiorys

Sylwetka

Urodził się 7 listopada 1891 r. w Wejherowie. Był piątym dzieckiem Antoniego i Pauliny Kaczorowskich. Po ukończeniu gimnazjum wstąpił do Seminarium Duchownego w Pelplinie, a następnie podjął dodatkowe studia na Uniwersytecie Wrocławskim. Wybuch I wojny światowej przyczynił się do przerwania jego edukacji, a ówczesna sytuacja zmusiła go do służby wojskowej i walk na froncie zachodnim (1914–1917 r.). Po zakończeniu działań wojennych ks. Paweł mógł powrócić do seminarium, by 23 czerwca 1918 r. przyjąć święcenia kapłańskie.

Jako neoprezbiter został skierowany do pracy w Ostródzie, gdzie piastował funkcję wikariusza oraz prefekta gimnazjum dla dziewcząt. W 1923 r. został skierowany do pracy w Kwidzynie, gdzie służył swą kapłańską posługą przez 10 lat. 31 lipca 1933 r. został proboszczem parafii w Butrynach.
Ks. Kaczorowski swoją pasterką opieką otaczał wszystkich parafian, tych niemiecko- jak i polskojęzycznych. Nie dyskryminował nikogo. Mimo zakazu nazistów odprawiał nabożeństwa w języku polskim, przez co narażał się ówczesnym władzom. Również nie zważając na ich nakazy, przygotowywał dzieci polskie do I Komunii Świętej w ich ojczystym języku, czy też nie usunął napisów w języku polskim widniejących pod stacjami Drogi Krzyżowej – dodał jedynie opisy w j. niemieckim.
Służył swą posługą polskim jeńcom, którzy po rozpoczęciu II wojny światowej znaleźli się na terenie jego parafii. Głosił im Słowo Boże w języku polskim, prosił mieszkańców o ich dobre traktowanie i umożliwianie im praktyk religijnych.

Jego postawa była negatywnie oceniana przez niemiecką prasę i nasiliła wobec niego kampanię wrogości, której finałem było dotkliwe pobicie przez nazistowskie bojówki.

Śmierć męczeńska

W 1939 r., kiedy był na polowaniu, został ciężko pobity przez hitlerowców. Mimo przewiezienia go do szpitala w Olsztynie, zmarł 29 października. Został pochowany na cmentarzu w Butrynach. Poniósł śmierć męczeńską za wiarę w Chrystusa, broniąc godności osoby ludzkiej w trudnych czasach wojny oraz prawa wierzących do modlitwy w ojczystym języku.

Bibliografia

olsztyn.gosc.pl [15.11.2014]