Paweł Górnicki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
| Linia 30: | Linia 30: | ||
Od 1572 r. przebywał na dworze biskupa [[lkwim: Marcin Kromer| Marcina Kromera]] w [[Lidzbark Warmiński |Lidzbarku Warmińskim]]. Był również sekretarzem króla Stefana Batorego. Znajdował się także w bliskim otoczeniu hetmana Jana Zamoyskiego. | Od 1572 r. przebywał na dworze biskupa [[lkwim: Marcin Kromer| Marcina Kromera]] w [[Lidzbark Warmiński |Lidzbarku Warmińskim]]. Był również sekretarzem króla Stefana Batorego. Znajdował się także w bliskim otoczeniu hetmana Jana Zamoyskiego. | ||
<br/> | <br/> | ||
| + | |||
=== Praca === | === Praca === | ||
| − | 2 kwietnia 1590 r. mianowano go na [[kanonik warmiński |kanonika warmińskiego]]. 15 maja 1592 r. przeniósł się do [[Frombork |Fromborka]]. W latach 1601-1602 był administratorem [[komornictwa melzackiego ( | + | 2 kwietnia 1590 r. mianowano go na [[kanonik warmiński |kanonika warmińskiego]]. 15 maja 1592 r. przeniósł się do [[Frombork |Fromborka]]. W latach 1601-1602 był administratorem [[komornictwa melzackiego (pieniężnieńskiego)]], a w latach 1603-1606 administratorem [[komornictwo olsztyńskie |komornictwa olsztyńskiego]]. 12 maja 1606 r. mianowano go prepozytem [[kapituła warmińska| kapituły warmińskiej]]. |
<br/> | <br/> | ||
| + | |||
=== Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna === | === Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna === | ||
| − | Podczas nieobecności | + | Podczas nieobecności na stolicy biskupiej [[Szymon Rudnicki |Szymona Rudnickiego]] wielokrotnie zarządzał [[Diecezja warmińska |diecezją warmińską]]. Rozwinął i rozbudował [[Klasztor bernardynów w Barczewie |klasztor bernardynów w Barczewie]] oraz fundował dzwony zegarowe do [[lkwim:Bazylika Archikatedralna pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Andrzeja we Fromborku |katedry fromborskiej]]. Wniósł duży wkład w utrwalanie pozycji Kościoła na [[Warmia |Warmii]]. W trakcie najazdu szwedzkiego schronił się w klasztorze bernardynów w Barczewie, gdzie zmarł 8 marca 1632 r. Pochowano go w [[Barczewo |Barczewie]] w [[lkwim:Kościół pw. św. Andrzeja Apostoła w Barczewie| kościele klasztornym pw. św. Andrzeja]]. Natomiast w katedrze fromborskiej znajduje się jego portret epitafijny wykonany w marmurze, ufundowany przez jego bratanka [[Łukasz Górnicki |Łukasza Górnickiego]], [[kanonik warmiński |kanonika warmińskiego]]. |
<br/> | <br/> | ||
| Linia 43: | Linia 45: | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
| Linia 49: | Linia 50: | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | + | [[Kategoria:Duchowni rzymskokatoliccy|Górnicki, Paweł]] | |
| − | [[Kategoria: | + | [[Kategoria:Barczewo (gmina miejsko-wiejska)|Górnicki, Paweł]] |
| − | [[ | + | [[Kategoria:Frombork (gmina miejsko-wiejska)|Górnicki, Paweł]] |
| + | [[Kategoria:1501-1600|Górnicki, Paweł]] | ||
| + | [[Kategoria:1601-1700|Górnicki, Paweł]] | ||
Wersja z 10:36, 9 sie 2014
| Paweł Górnicki | |
| | |
| Data urodzenia | 1548 r. |
| Data śmierci | 1632 r. |
Paweł Górnicki (ur. 1548, zm. 1632) – kanonik wileński, inflancki i warmiński, prepozyt kapituły warmińskiej, sekretarz króla Stefana Batorego.
Spis treści
Życiorys
Szkoła i wykształcenie
Od 1572 r. przebywał na dworze biskupa Marcina Kromera w Lidzbarku Warmińskim. Był również sekretarzem króla Stefana Batorego. Znajdował się także w bliskim otoczeniu hetmana Jana Zamoyskiego.
Praca
2 kwietnia 1590 r. mianowano go na kanonika warmińskiego. 15 maja 1592 r. przeniósł się do Fromborka. W latach 1601-1602 był administratorem komornictwa melzackiego (pieniężnieńskiego), a w latach 1603-1606 administratorem komornictwa olsztyńskiego. 12 maja 1606 r. mianowano go prepozytem kapituły warmińskiej.
Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna
Podczas nieobecności na stolicy biskupiej Szymona Rudnickiego wielokrotnie zarządzał diecezją warmińską. Rozwinął i rozbudował klasztor bernardynów w Barczewie oraz fundował dzwony zegarowe do katedry fromborskiej. Wniósł duży wkład w utrwalanie pozycji Kościoła na Warmii. W trakcie najazdu szwedzkiego schronił się w klasztorze bernardynów w Barczewie, gdzie zmarł 8 marca 1632 r. Pochowano go w Barczewie w kościele klasztornym pw. św. Andrzeja. Natomiast w katedrze fromborskiej znajduje się jego portret epitafijny wykonany w marmurze, ufundowany przez jego bratanka Łukasza Górnickiego, kanonika warmińskiego.
Stosunki rodzinne, hobby, czym się zajmował, co lubił,, ciekawostki z życia, pracy i działalności
Był synem mieszczanina z Bochni Marcina Góry. Brat wybitnego pisarza, tłumacza i autora Dworzanina polskiego Łukasza herbu Ogończyk.
Bibliografia
Oracki Tadeusz,Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla XIX i XX wieku, Olsztyn 1983, 349 ss.
