Piotr Szafraniec: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
m (Zastępowanie tekstu - "| " na "|") |
|||
| Linia 32: | Linia 32: | ||
J. Sikorski, ''Bohaterowie Grunwaldu'', Olsztyn 2010. | J. Sikorski, ''Bohaterowie Grunwaldu'', Olsztyn 2010. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | [[Kategoria: Osoba|Szafraniec, Piotr]][[Kategoria: Wielka wojna z zakonem krzyżackim| Szafraniec, Piotr]][[Kategoria: 1401-1500| Szafraniec, Piotr]] | + | [[Kategoria: Osoba|Szafraniec, Piotr]][[Kategoria: Wielka wojna z zakonem krzyżackim|Szafraniec, Piotr]][[Kategoria: 1401-1500|Szafraniec, Piotr]] |
Wersja z 15:17, 17 mar 2015
| Piotr Szafraniec | |
| | |
| Data śmierci | 1437 r. |
Piotr Szafraniec (zm. 1437 r.) – uczestnik bitwy grunwaldzkiej, legitymował się herbem Starykoń.
Życiorys
Był podstolim krakowskim. W 1410 roku Władysław Jagiełło mianował go podkomorzym krakowskim. W trakcie działań zbrojnych był jednym z tzw. rady ośmiu towarzyszącej królowi. 5 listopada z ramienia Władysława Jagiełły dowodził pospolitym ruszeniem, które miało odbić Tucholę. Zanim zaczął oblegać miasto, Szafraniec zdobył wozy pełne wojennych łupów, z którymi udał się do Bydgoszczy. Pospolite ruszenie zostało rozwiązane.
Szafraniec uczestniczył następnie w uroczystym akcie ponownego spisania unii pomiędzy Polską i Wielkim Księstwem Litewskim w Horodle w 1413 roku. W 1420 roku mianowano go wojewodą sandomierskim. W 1422 roku otrzymał zamek Pieskowa Skała. W 1433 roku został wojewodą krakowskim.
Zmarł w 1437 roku.
Bibliografia
J. Sikorski, Bohaterowie Grunwaldu, Olsztyn 2010.
