Piotr Tylicki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja zweryfikowana][wersja zweryfikowana]
 
Linia 4: Linia 4:
 
  |pseudonim            =
 
  |pseudonim            =
 
  |grafika              = Tylicki.png  
 
  |grafika              = Tylicki.png  
  |opis grafiki        = Piotr Tylicki, źródło: [http://pl.wikipedia.org/wiki/Piotr_Tylicki pl.wikipedia.org] [12.09.2013]
+
  |opis grafiki        = Piotr Tylicki<br>Źródło: [http://pl.wikipedia.org/wiki/Piotr_Tylicki pl.wikipedia.org] [12.09.2013]
 
  |podpis              =
 
  |podpis              =
 
  |data urodzenia      = 1543 r.
 
  |data urodzenia      = 1543 r.

Aktualna wersja na dzień 20:29, 24 lut 2015

Piotr Tylicki

Piotr TylickiŹródło: pl.wikipedia.org [12.09.2013]
Piotr Tylicki
Źródło: pl.wikipedia.org [12.09.2013]
Data i miejsce urodzenia 1543 r.
Kowal
Data i miejsce śmierci 13 lipca 1616 r.
Kraków

Piotr Tylicki (ur. 1543 w Kowalu koło Włocławka – zm. 13 lipca 1616 w Krakowie) – biskup chełmiński, następnie warmiński, kujawski i krakowski, podkanclerzy koronny, referendarz wielki koronny, sekretarz królewski.

Życiorys

Szkoła i wykształcenie

Studiował prawo w Akademii Krakowskiej, w wieku 45 lat przyjął święcenia diakonatu.

Praca

Pracował w kancelarii królewskiej, za panowania Stefana Batorego został sekretarzem królewskim; zgromadził wiele beneficjów kościelnych - był kanonikiem w Przemyślu, Warszawie, Sandomierzu, Krakowie, Płocku, Poznaniu i na Warmii (1584), scholastykiem w Łęczycy, prepozytem w Gnieźnie oraz proboszczem w Małogoszczy. W 1591 został z nominacji króla Zygmunta Wazy referendarzem koronnym, w latach 1598-1604 sprawował godność podkanclerzego koronnego. Towarzyszył królowi Zygmuntowi w nieudanej wyprawie w obronie tronu Szwecji (1598). Po śmierci biskupa chełmińskiego Piotra Kostki w styczniu 1595 otrzymał nominację królewską na to biskupstwo; 17 sierpnia 1595 został zatwierdzony przez papieża i konsekrowany w Krakowie w październiku 1595; został jednocześnie administratorem diecezji pomezańskiej. 5 czerwca 1600 został wybrany przez kapitułę warmińską biskupem diecezji warmińskiej; otrzymał papieską prekonizację 7 października 1600 i objął rządy w lutym 1601. W listopadzie 1603 został mianowany przez króla biskupem kujawsko-pomorskim, objął rządy w nowej diecezji latem 1604; już w styczniu 1607 został przeniesiony na biskupstwo krakowskie, gdzie pozostał do końca życia.

Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna

Jako biskup wprowadził do Torunia jezuitów, przeciwstawiał się jednocześnie budowie szkół i kościołów ewangelickich. W 1597 przeprowadził wizytację generalną biskupstwa. W 1599 nadał nowe statuty kapitule chełmińskiej, a w 1600 erygował nowy, piąty kanonikat w kapitule. Poparł projekt kodyfikacji pruskiego prawa ziemskiego (1598. W okresie sprawowania rządów w diecezji warmińskiej zajmował się przede wszystkim sprawami państwowymi, m.in. prowadził akcję dyplomatyczną, mającą na celu pozyskanie elektora brandenburskiego dla koalicji antyszwedzkiej; odbył jednak generalną wizytację diecezji warmińskiej, a także nadał nową regułę zakonowi katarzynek w Braniewie (1602). W bieżącej pracy w diecezji był zastępowany przez administratora, kanonika Jana Pisińskiego.

Ciekawostki

Bibliografia

Obłąk Jan, Andrzej Kopiczk, Historia diecezji i archidiecezji warmińskiej, Olsztyn 2010, 261 ss.