Pomezanie

Pomezanie (Pomezania) – jedno z plemion pruskich, zamieszkujące na początku XIII w. obszar w przybliżeniu ograniczony rzekami: Osa, Wisła, Nogat, Zalew Drużeński (później jezioro Drużno) oraz linia górnej Drwęcy i dzisiejszego Kanału Ostródzko-Elbląskiego.

Pomezania w wyżej określonych granicach pierwotnie była zamieszkała przez ludność słowiańską. Od czasu wędrówek ludów, gdy tereny te opustoszały były zasiedlane przez Prusów – późniejszych Pomezan. Częściowe zasiedlenie nastąpiło w okresie V–IX w. by na przełomie wieków XII i XIII zająć resztę tak zakreślonego terytorium. W Pomezanii występowały następujące jednostki niższorzędne (okręgi, włości): Geria, Pobuz, Komor, Loypicz, Rudencz, Prezla, Resia, Lingwar, Alyem, Posoloua.

W wyniku badań językowych odtworzono znaczenia nazwy Pomezania. Rekonstruowana z języka pruskiego nazwa *Pomedjan składała się z dwóch słów: przedrostek po, pa + median, „las”. Oznaczać miała „lesisty kraj”, analogicznie do Polesia.

Bibliografia

Jan Powierski, Prussica, Malbork 2003.

Henryk Łowmiański, Studia nad początkami społeczeństwa i państwa litewskiego, t. 2, Wilno 1932.