Pomierki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
| Linia 31: | Linia 31: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | <big>'''Pomierki''' (niem. ''Pomierken'', w latach 1942-1945 miejscowość nosiła nazwę ''Pommerken'') – wieś sołecka w Polsce, w [[ | + | <big>'''Pomierki''' (niem. ''Pomierken'', w latach 1942-1945 miejscowość nosiła nazwę ''Pommerken'') – [[wieś sołecka]] w Polsce, w [[Województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[Powiat iławski|powiecie iławskim]], w [[Lubawa (gmina wiejska)|gminie Lubawa]]. Położona 10 km na północ od [[Lubawa|Lubawy]]. Była wsią szlachecką w [[klucz lubawski|kluczu lubawskim]]. Wieś w latach 1975-1998 przynależała [[Podział administracyjny |administracyjnie]] do [[Województwo olszyńskie|województwa olsztyńskiego]]. Obecnie sołtysem wsi jest [[Stanisław Jankowski]]. |
<br/> | <br/> | ||
| Linia 39: | Linia 39: | ||
<br/> | <br/> | ||
=== Dzieje miejscowości === | === Dzieje miejscowości === | ||
| − | Pierwszą wzmiankę na temat istnienia wsi odnotowano w 1536 roku. Posiadała ona [[prawo chełmińskie]]. Obszar wsi wynosił 12 łanów. Przywilej wystawił 29 stycznia 1603 roku [[ | + | Pierwszą wzmiankę na temat istnienia wsi odnotowano w 1536 roku. Posiadała ona [[prawo chełmińskie]]. Obszar wsi wynosił 12 łanów. Przywilej wystawił 29 stycznia 1603 roku biskup [[Piotr Gembicki |Piotr Gembicki]] 29, nadając Pomierkom wolne pastwiska dla bydła „na Borku i gruntach Gierłozkich”. W zamian za to mieszkańcy wsi byli zobowiązani do oddawania [[Gierłoż|Gierłoży]] 10 korców owsa rocznie. |
W 1789 roku we wsi było 16 zagród. W drugiej połowie XIX wieku właścicielem Pomierek został Polak Rojewski. Utracił wieś po powstaniu styczniowym, w wyniku represji pruskich. | W 1789 roku we wsi było 16 zagród. W drugiej połowie XIX wieku właścicielem Pomierek został Polak Rojewski. Utracił wieś po powstaniu styczniowym, w wyniku represji pruskich. | ||
| Linia 46: | Linia 46: | ||
W okresie międzywojennym była tu szkoła z jedną klasą i jednym nauczycielem. Prócz szkoły istniała we wsi strażnica i urząd celny na przejściu granicznym, który został zlikwidowany w 1934 roku. Pomierki od roku 1973 stały się wsią sołecką, która w 1978 roku liczyła 98 mieszkańców. | W okresie międzywojennym była tu szkoła z jedną klasą i jednym nauczycielem. Prócz szkoły istniała we wsi strażnica i urząd celny na przejściu granicznym, który został zlikwidowany w 1934 roku. Pomierki od roku 1973 stały się wsią sołecką, która w 1978 roku liczyła 98 mieszkańców. | ||
| + | |||
| + | <br/> | ||
| + | ===Religia=== | ||
| + | Wieś znajduje się na terenie [[Parafia pw. Świętego Wawrzyńca w Rożentalu |parafii rzymskokatolickiej pw. Świętego Wawrzyńca w Rożentalu]]. | ||
<br/> | <br/> | ||
| Linia 56: | Linia 60: | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | + | [[Kategoria: Powiat iławski]] | |
| − | + | [[Kategoria: Lubawa (gmina wiejska)]] | |
| − | + | [[Kategoria: Wsie sołeckie]] | |
| − | + | [[Kategoria: 1501-1600]] | |
| − | |||
Wersja z 10:35, 18 sie 2014
| Pomierki | |
| | |
| Rodzaj miejscowości | Wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | Warmińsko-Mazurskie |
| Powiat | iławski |
| Gmina | Lubawa |
| Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
| Tablice rejestracyjne | NIL |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Pomierki | |
| Położenie na mapie Polski  Pomierki | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Pomierki (niem. Pomierken, w latach 1942-1945 miejscowość nosiła nazwę Pommerken) – wieś sołecka w Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie iławskim, w gminie Lubawa. Położona 10 km na północ od Lubawy. Była wsią szlachecką w kluczu lubawskim. Wieś w latach 1975-1998 przynależała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. Obecnie sołtysem wsi jest Stanisław Jankowski.
Charakterystyka fizjograficzna
Rzeźba terenu ukształtowała się w wyniku działalności erozyjnej i akumulacyjnej ostatniego zlodowacenia bałtyckiego. Strefę powierzchniową obszaru głównie tworzą gliny, iły, piaski formacji czwartorzędowej. Głównym składnikiem piasków czwartorzędowych jest kwarc. Podstawowy materiał, z którego powstały gleby, to utwory polodowcowe; gliny, piaski zwałowe oraz piaski wodno–lodowcowe. Najwięcej jest gleb bielicowych. Surowce mineralne można spotkać w postaci: kruszywa, surowców ceramicznych oraz organicznych. W budowie sandrów główną rolę pełnią osady piaszczyste. Ich skład chemiczny charakteryzuje się wysoką zawartością krzemionki.
Dzieje miejscowości
Pierwszą wzmiankę na temat istnienia wsi odnotowano w 1536 roku. Posiadała ona prawo chełmińskie. Obszar wsi wynosił 12 łanów. Przywilej wystawił 29 stycznia 1603 roku biskup Piotr Gembicki 29, nadając Pomierkom wolne pastwiska dla bydła „na Borku i gruntach Gierłozkich”. W zamian za to mieszkańcy wsi byli zobowiązani do oddawania Gierłoży 10 korców owsa rocznie.
W 1789 roku we wsi było 16 zagród. W drugiej połowie XIX wieku właścicielem Pomierek został Polak Rojewski. Utracił wieś po powstaniu styczniowym, w wyniku represji pruskich.
Szkoła była we wsi już u schyłku XVIII wieku. W roku 1885 we wsi mieszkało 200 ludzi.
W okresie międzywojennym była tu szkoła z jedną klasą i jednym nauczycielem. Prócz szkoły istniała we wsi strażnica i urząd celny na przejściu granicznym, który został zlikwidowany w 1934 roku. Pomierki od roku 1973 stały się wsią sołecką, która w 1978 roku liczyła 98 mieszkańców.
Religia
Wieś znajduje się na terenie parafii rzymskokatolickiej pw. Świętego Wawrzyńca w Rożentalu.
Bibliografia
Pomierki, w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich8, t. , red. B. Chlebowski, Warszawa 1887.
Śliwiński Józef, Lubawa, z dziejów miasta i okolic, Olsztyn 1982.
Panfil Jan, Pojezierze Mazurskie, Warszawa 1968.
Michniewska-Szczepkowska Barbara, Szczepkowski Bohdan, Województwo olsztyńskie, środowisko geograficzne tekst i mapy krajoznawcze, Olsztyn 1969.
