Potrimpos: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Bibliografia) |
|||
| Linia 15: | Linia 15: | ||
Grzegorz Białuński, ''Las w wierzeniach Prusów i Jaćwięgów'', Feste Boyen. Pismo Towarzystwa Miłośników Twierdzy Boyen, z. 1 (2002). | Grzegorz Białuński, ''Las w wierzeniach Prusów i Jaćwięgów'', Feste Boyen. Pismo Towarzystwa Miłośników Twierdzy Boyen, z. 1 (2002). | ||
| − | [[Kategoria:Dzieje]] [[Kategoria: Społeczeństwo i | + | [[Kategoria:Dzieje]] [[Kategoria: Społeczeństwo i kultura Prusów]] |
Wersja z 01:33, 25 lut 2015
Potrimpos (Potrimpus) – bóg płodności i życia, magii, również śmierci i wód (tę kompetencję z czasem miał przejąć od niego Patollo). Był opiekunem kapłanów i wróżbitów, a co za tym idzie – patronem mądrości. Jego ucieleśnieniem miał być wąż.
Nowożytna wizja Romowe z boską tróją pruskich bogów na świętym dębie, Ch. M. Hartknoch, Alt- und Neues Preussen, Francfurt-Leipzig 1684
Elementy kultu
Oddawano mu cześć w Romowe, pod świętym dębem, składając krwawe ofiary z dzieci. W sposób symboliczny pień świętego dębu miał oznaczać sferę władzy przypisaną Perkunowi – świat ziemski, świat człowieka. Pod dębem znajdował się rekwizyt symbolizujący go. Był to wąż umieszczony w garnku z mlekiem, przykrytym kłosami zbóż.
Do świętego dębu w Romowe pielgrzymowały kobiety chcące urodzić dzieci. Inne drzewa o przedziwnych kształtach (zakrzywionych konarach w kształcie obręczy czy "ucha") również były uważane za święte, obdarzone uzdrawiającą moc Potrimposa. Chory, zostawiwszy ofiarę pod drzewem, trzykrotnie miał się przez to ucho prześlizgnąć, aby doznać uzdrowienia.
Bibliografia
Grzegorz Białuński, Las w wierzeniach Prusów i Jaćwięgów, Feste Boyen. Pismo Towarzystwa Miłośników Twierdzy Boyen, z. 1 (2002).
