Pozycja Piska: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
(Utworzono nową stronę "'''Pozycja Piska''' {{Wieś infobox |nazwa = Pisz |herb wsi = |flaga wsi = |herb artykuł = |dopełniacz wsi...")
 
 
(Nie pokazano 8 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
'''Pozycja Piska'''
 
 
{{Wieś infobox
 
{{Wieś infobox
  |nazwa                = Pisz
+
  |nazwa                = Pozycja Piska
 
  |herb wsi              =   
 
  |herb wsi              =   
 
  |flaga wsi            =   
 
  |flaga wsi            =   
Linia 7: Linia 6:
 
  |dopełniacz wsi        = Pisza
 
  |dopełniacz wsi        = Pisza
 
  |zdjęcie              = Poz. Piska.jpg   
 
  |zdjęcie              = Poz. Piska.jpg   
  |opis zdjęcia          = Schron bojowy wchodzący w skład umocnień Pozycji Piskiej
+
  |opis zdjęcia          = Schron bojowy typu 107a wchodzący w skład Pozycji Piskiej.<br>Fot. Adam Płoski.
 
  |rodzaj miejscowości  =
 
  |rodzaj miejscowości  =
 
  |województwo          = warmińsko-mazurskie  
 
  |województwo          = warmińsko-mazurskie  
Linia 23: Linia 22:
 
  |mapa wsi              =
 
  |mapa wsi              =
 
  |kod mapy              = PL-WN
 
  |kod mapy              = PL-WN
  |stopniN = 53 |minutN = 42 |sekundN = 56
+
  |stopniN = 53 |minutN = 38 |sekundN = 00
  |stopniE = 21 |minutE = 19 |sekundE = 02
+
  |stopniE = 21 |minutE = 40 |sekundE = 00
 
  |commons              =
 
  |commons              =
 
  |wikipodróże          =
 
  |wikipodróże          =
Linia 30: Linia 29:
 
  |www                  =
 
  |www                  =
 
}}
 
}}
 +
'''Pozycja Piska'''  – system fortyfikacji, którego nazwa związana jest z miastem [[Pisz]], wokół którego w latach 1939–1944 rozmieszczono liczne schrony i umocnienia. Fortyfikacje te dzięki lokalnym pasjonatom stały się obecnie jedną z najciekawszych atrakcji turystycznych miasta.
 +
<br/><br/>
 +
==Historia==
 +
Budowę umocnień Pozycji Piskiej rozpoczęto w 1939 r. Jako pierwsze wybudowano w pobliżu dróg dojazdowych do miasta schrony dla broni maszynowej, z których część została później rozbudowana w ramach modernizacji pozycji m.in. o garaże dla armat przeciwpancernych. W ostatnim etapie II wojny światowej, spodziewając się ataku wojsk Armii Czerwonej, podjęto decyzje o rozbudowie umocnionych pozycji na terenie Prus Wschodnich. Prace objęły także fortyfikacje Pozycji Piskiej, które w 1944 r. zostały wzmocnione poprzez wykopanie rowu przeciwpancernego oraz okopów ze stanowiskami ogniowymi. Mimo to w styczniu 1945 r. umocnienia Pozycji Piskiej zostały opuszczone przez oddziały niemieckie i nie odgrywały roli w działaniach militarnych.
  
[[Kategoria: Turystyka]] [[Kategoria: Zabytki]] [[Kategoria: Zabytki techniki]] [[Kategoria: powiat piski]]
+
Po zakończeniu II wojny światowej schrony zostały zdemilitaryzowane, a cześć z nich uległa w następnych latach zniszczeniu. Obecnie z wykorzystaniem zachowanych fortyfikacji wchodzących w skład Pozycji Piskiej stworzono historyczną ścieżkę edukacyjna, a w jednym ze schronów odtworzono historyczne wnętrze (schron bierny dla 2 drużyn piechoty, typ Regelbau 502).
 +
 
 +
Do rejestru zabytków zostały dotychczas wpisane dwa spośród schronów wchodzących w skład Pozycji Piskiej.
 +
 
 +
==Rodzaj umocnień==
 +
W skład fortyfikacji rozmieszczonych wokół Pisza wchodził Punkt Oporu Pisz oraz schrony we wsiach [[Wiartel]] i [[Bemowo Piskie]]. Razem tworzyły one umocnienia określane mianem Pozycji Piskiej, składającej się ze schronów biernych dla jednej lub dwóch drużyn piechoty (całkowicie zagłębione w ziemi), schronów bojowych (w tym dla broni maszynowej i armat przeciwpancernych), schronów dla działa przeciwpancernego ze schronem biernym lub bojowym oraz pozostałości po wieży obserwacyjnej. Żelbetowym schronom towarzyszą umocnienia ziemnie, w tym głęboki i rozległy rów przeciwpancerny.
 +
 
 +
Wśród różnych typologicznie obiektów fortyfikacyjnych tworzących Pozycję Piską na wyróżnienie zasługuje schron bojowy typu 107a (dwustronna kazamata ckm z dzwonem obserwacyjnym i występem flankującym), będący przykładem fortyfikacji ciężkiej. Jest to jedyny tego typu obiekt w regionie z zachowanymi oryginalnymi, pancernymi elementami wyposażenia. Schron ten wpisany został do rejestru zabytków.
 +
 
 +
==Zobacz także==
 +
[http://sciezka.rygielpisz.eu/  sciezka.rygielpisz.eu] [10.02.2015]<br/>
 +
 
 +
[[Plik:Piska-bierny.jpg|290px|right|thumb|Jeden ze schronów biernych, jakie wzniesiono w ramach Pozycji Piskiej. Fot. Adam Płoski.]]
 +
[[Plik:Pisz_schron_3.jpg|290px|right|thumb|Schron bojowy dla broni maszynowej z 1939 r. Otwór strzelniczy ukształtowano w profil antyrykoszetowy. Wewnątrz widoczna blacha falista. Fot. Adam Płoski.]]
 +
[[Plik:Pisz_schron_1.jpg|290px|right|thumb|Schron bierny z odtworzonym historycznym wyposażeniem. Fot. Adam Płoski.]]
 +
[[Kategoria: Turystyka]] [[Kategoria: Zabytki]] [[Kategoria: Powiat piski]]  [[Kategoria: Pisz (gmina miejsko-wiejska)]] [[Kategoria: 1919-1944]]

Aktualna wersja na dzień 12:11, 16 mar 2015

Pozycja Piska

Schron bojowy typu 107a wchodzący w skład Pozycji Piskiej.Fot. Adam Płoski.
Schron bojowy typu 107a wchodzący w skład Pozycji Piskiej.
Fot. Adam Płoski.
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat piski
Gmina Pisz
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Pozycja Piska
Pozycja Piska
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Pozycja Piska
Pozycja Piska
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Pozycja Piska – system fortyfikacji, którego nazwa związana jest z miastem Pisz, wokół którego w latach 1939–1944 rozmieszczono liczne schrony i umocnienia. Fortyfikacje te dzięki lokalnym pasjonatom stały się obecnie jedną z najciekawszych atrakcji turystycznych miasta.

Historia

Budowę umocnień Pozycji Piskiej rozpoczęto w 1939 r. Jako pierwsze wybudowano w pobliżu dróg dojazdowych do miasta schrony dla broni maszynowej, z których część została później rozbudowana w ramach modernizacji pozycji m.in. o garaże dla armat przeciwpancernych. W ostatnim etapie II wojny światowej, spodziewając się ataku wojsk Armii Czerwonej, podjęto decyzje o rozbudowie umocnionych pozycji na terenie Prus Wschodnich. Prace objęły także fortyfikacje Pozycji Piskiej, które w 1944 r. zostały wzmocnione poprzez wykopanie rowu przeciwpancernego oraz okopów ze stanowiskami ogniowymi. Mimo to w styczniu 1945 r. umocnienia Pozycji Piskiej zostały opuszczone przez oddziały niemieckie i nie odgrywały roli w działaniach militarnych.

Po zakończeniu II wojny światowej schrony zostały zdemilitaryzowane, a cześć z nich uległa w następnych latach zniszczeniu. Obecnie z wykorzystaniem zachowanych fortyfikacji wchodzących w skład Pozycji Piskiej stworzono historyczną ścieżkę edukacyjna, a w jednym ze schronów odtworzono historyczne wnętrze (schron bierny dla 2 drużyn piechoty, typ Regelbau 502).

Do rejestru zabytków zostały dotychczas wpisane dwa spośród schronów wchodzących w skład Pozycji Piskiej.

Rodzaj umocnień

W skład fortyfikacji rozmieszczonych wokół Pisza wchodził Punkt Oporu Pisz oraz schrony we wsiach Wiartel i Bemowo Piskie. Razem tworzyły one umocnienia określane mianem Pozycji Piskiej, składającej się ze schronów biernych dla jednej lub dwóch drużyn piechoty (całkowicie zagłębione w ziemi), schronów bojowych (w tym dla broni maszynowej i armat przeciwpancernych), schronów dla działa przeciwpancernego ze schronem biernym lub bojowym oraz pozostałości po wieży obserwacyjnej. Żelbetowym schronom towarzyszą umocnienia ziemnie, w tym głęboki i rozległy rów przeciwpancerny.

Wśród różnych typologicznie obiektów fortyfikacyjnych tworzących Pozycję Piską na wyróżnienie zasługuje schron bojowy typu 107a (dwustronna kazamata ckm z dzwonem obserwacyjnym i występem flankującym), będący przykładem fortyfikacji ciężkiej. Jest to jedyny tego typu obiekt w regionie z zachowanymi oryginalnymi, pancernymi elementami wyposażenia. Schron ten wpisany został do rejestru zabytków.

Zobacz także

sciezka.rygielpisz.eu [10.02.2015]

Jeden ze schronów biernych, jakie wzniesiono w ramach Pozycji Piskiej. Fot. Adam Płoski.
Schron bojowy dla broni maszynowej z 1939 r. Otwór strzelniczy ukształtowano w profil antyrykoszetowy. Wewnątrz widoczna blacha falista. Fot. Adam Płoski.
Schron bierny z odtworzonym historycznym wyposażeniem. Fot. Adam Płoski.