Rezerwat Dębowo: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
(Utworzono nową stronę "{{Rezerwat przyrody infobox | nazwa_rezerwatu= Rezerwat przyrody Dębowo | zdjęcie= debowo.jpeg | opis_zdjęcia= Rezerwat Dębowo - buczyna | rod...")
 
Linia 20: Linia 20:
 
=== O rezerwacie ===
 
=== O rezerwacie ===
  
Rezerwat przyrody „Kamienna Góra” został utworzony na mocy zarządzenia z dnia 4 lutego 1995 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody (M.P. Nr 5, poz. 83). Jest rezerwatem leśnym, utworzonym na obszarze 95,14 ha. Głównym celem ochrony tego rezerwatu jest zachowanie ze względów naukowych, przyrodniczo-leśnych, krajobrazowych i dydaktycznych stanowiska buczyny pomorskiej w jej aktualnej postaci naturalnej i w otoczeniu zbiorowisk leśnych i bagiennych zajmujących właściwe dla nich siedliska.  
+
Rezerwat przyrody „Dębowo” został utworzony na mocy zarządzenia Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 20 listopada 1954 r. (M.P. Nr 119, poz. 1682). Jest rezerwatem leśnym, utworzonym na obszarze24,72 ha. Głównym celem ochrony tego rezerwatu jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych lasu bukowego o cechach zespołu naturalnego, będącego równocześnie najdalej wysuniętym na wschód naturalnym stanowiskiem tego gatunku.
 
<br/>
 
<br/>
  
[[Plik:kamienna gora oczko.jpg|250px|thumb|right|Bezodpływowe zagłebienie terenowe w rezerwacie]]
 
[[Plik:purchawka jezowata.jpg|250px|thumb|right|Owocnik purchawki jeżowatej w rezerwacie]]
 
  
  
 
=== Fizjogeografia terenu i szata roślinna ===
 
=== Fizjogeografia terenu i szata roślinna ===
  
 
+
Teren rezerwatu został ukształtowany w fazie pomorskiej zlodowacenia bałtyckiego. Formami geomorfologicznymi rezerwatu są wysoczyzny morenowe faliste, które powstały z materiału wleczonego po dnie lodowca. W bezodpływowych zagłębieniach terenu występują formy utworzone przez roślinność. Lokalne obniżenia terenu wypełnione zostały stosunkowo grubymi pokładami torfów (nawet do 4 m).
Rezerwat "Kamienna Góra" usytuowany jest w środkowej części Pojezierza Olsztyńskiego. Stanowi zachodnią część uroczyska Kamienna Góra, które w leśnym podziale administracyjnym należy do Nadleśnictwa Kudypy. Drzewostan rezerwatu i uroczyska Kamienna Góra porasta prawie w całości garb moreny czołowej, którego najwyższe wyniesienie (Kamienna Góra) osiąga 179 m n.p.m. Garb ten stanowi dobrze zaznaczający się utwór marginalny ciągu morenowego fazy V, powstałego w czasie trzeciego postoju lodowca w fazie pomorskiej zlodowacenia bałtyckiego.
+
Dominujące na terenie rezerwatu siedlisko lasu świeżego zajmuje drzewostan bukowy zaliczany do buczyny pomorskiej (''Melico-Fagetum''). Stosunkowo niewielki udział innych zbiorowisk roślinności leśnej jest uwarunkowany geomorfologią gleb rezerwatu. Buczyna zajmuje stoki i szczyty wzniesień wysoczyzny. W lokalnych obniżeniach terenu występują zbiorowiska brzeziny bagiennej ''Betuletum pubescentis'', borealna świerczyna na torfie ''Sphagno girgensohni-Piccetum'', ols porzeczkowy ''Ribeso nigri-A''lnetum oraz dwa niewielkie płaty łęgu jesionowo-olszowego ''Fraxino-Alnetum''.
Zbiorowiskiem przewodnim w rezerwacie jest buczyna pomorska (''Melico-Fagetum''), w pełni zróżnicowana wewnętrznie. Porasta ona zbocza Kamiennej Góry  i wierzchowiny garbu morenowego. Tereny niżej usytuowane zajmuje głównie grąd subatlantycki (''Stellario-Carpinetum''), a szczególnie jego podzespół typowy, uzupełniony na większej powierzchni przez świerkowy bór mieszany świeży (''Sambuco racemosi-Piceetum''), który jest dziełem człowieka. Podkreślenia wymaga obecność podgórskiego łęgu jesionowego (''Carici remotae-Fraxinetum'') i zbiorowiska ''Chaerophyllum hirsutum''.
 
 
<br/>
 
<br/>
  
Linia 37: Linia 34:
 
=== Zwierzęta ===
 
=== Zwierzęta ===
  
W rezerwacie stwierdzono występowanie 32 gatunków ptaków, z których 21 uznano za lęgowe. Do najbardziej interesujących gatunków należy [[dzięcioł czarny]].
+
W rezerwacie nie prowadzono badań faunistycznych. Odnotowano tu występowanie m.in. żaby wodnej, jaszczurki zwinki, padalca. Spotkać tu można także jelenia, sarnę, dziki, zająca, wiewiórkę i kunę. Spośród ptaków obserwowano: dzięcioła dużego, kosa, kruka, sokoła i gołębia grzywacza.
 
<br/>
 
<br/>
  
Linia 43: Linia 40:
  
 
=== Rośliny ===
 
=== Rośliny ===
W wyniku dotychczasowych badań w rezerwacie "Kamienna Góra" stwierdzono obecność 324 taksonów, w tym: 19 gatunków drzewiastych, 24 gatunki krzewów, 11 gatunków paproci, 4 gatunki skrzypów, 1 gatunek widłaka, 235 taksonów roślin zielnych i krzewinek, 39 gatunków mchów oraz 7 gatunków wątrobowców. Lista gatunków prawnie chronionych jest dość bogata, obejmuje bowiem 23 taksony. Do najrzadszych przedstawicieli flory rezerwatu, charakterystycznych dla jego siedlisk mezotroficznych, należą: ''Ribes alpinum'', ''Ribes uva-crispa'', ''Chaerophyllum hirsutum'', ''Circaea alpina'', ''C. intermedia'', ''Corydalis intermedia'', ''Cystopteris fragilis'', ''Equisetum hyemale'', ''Festuca altissima'', ''Lathraea squamaria'', ''Phegopteris connectilis'', Melandrium rubrum i [[Przetacznik górski|''Veronica montana'']].
+
 
 +
Flora rezerwatu składa się głównie z gatunków typowych dla żyznych lasów liściastych, bagiennych siedlisk borowych, olsów i olsów jesionowych. W rezerwacie występuje 9 gatunków drzew, 5 krzewów, 13 mszaków.  
 +
Do osobliwości florystycznych rezerwatu można zsliczyć: czerniec gronkowy (''Actaea spicata''), przetacznik górski (''[[Przetacznik górski|Veronica montana]]''), podkolan zielonawy (''Plathanthera chlorantha''), wawrzynek wilczełyko (''Daphne mezereum''), widłak jałowcowaty (''Lycopodium annotinum'') i bluszcz (''Herdera helix'').  
 
<br/>
 
<br/>
  
Linia 49: Linia 48:
 
=== Grzyby ===
 
=== Grzyby ===
  
Dotychczas nie prowadzono szczegółowych badań grzybów wielkoowocnikowych rezerwatu. Występuje tu m.in. rzadki w kraju gatunek (kategoria R na "Czerwonej Liście") - purchawka jeżowata (''Lycoperdon echinatum''). 
+
Dotychczas nie prowadzono szczegółowych badań grzybów wielkoowocnikowych rezerwatu.  
 
<br/>
 
<br/>
  
Linia 55: Linia 54:
 
=== Ciekawostki ===
 
=== Ciekawostki ===
  
Buczyna pomorska (''Melico-Fagetum'') w uroczysku na Kamiennej Górze jest najbardziej na wschód wysuniętym stanowiskiem tego zespołu, rozwijającym się w pełnej amplitudzie ekologicznej oraz z typowym składem gatunkowym drzewostanu i roślinności runa.
+
Jedną z osobliwości przyrodniczych rezerwatu jest występowanie na jego terenie buków o bardzo rzadko spotykanej, falistej korze. Pień takiego drzewa wygląda tak, jakby pokryty został tarą do prania. Stąd jedna z niemieckich nazw tego zjawiska: buki "tarowe" lub "blachofaliste".  
 
 
Teren rezerwatu dotrwał on do czasów obecnych w postaci mało zniwelowanej, gdyż wyróżnia się w podłożu niesamowitą kamienistością. Z tego też powodu uroczysko Kamienna Góra trwa nieprzerwanie od niepamiętnych czasów, gdyż jego podłoże zdecydowanie nie nadawało się pod uprawę rolną.
 
 
<br/>
 
<br/>
  
Linia 65: Linia 62:
 
S. Dąbrowski, B. Polakowski, L. Wołos: ''Obszary chronione i pomniki przyrody województwa warmińsko-mazurskiego''. Urząd Wojewódzki, Wydział Ochrony Środowiska i Rolnictwa w Olsztynie, 1999.  
 
S. Dąbrowski, B. Polakowski, L. Wołos: ''Obszary chronione i pomniki przyrody województwa warmińsko-mazurskiego''. Urząd Wojewódzki, Wydział Ochrony Środowiska i Rolnictwa w Olsztynie, 1999.  
  
''Plan Ochrony Leśnego Rezerwatu Przyrody „Kamienna Góra”''. [w:] Rozporządzenie wojewody warmińsko-mazurskiego nr 45 z dnia 8 listopada 2006 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia planów ochrony dla rezerwatów przyrody. Załącznik nr 16. Dziennik Urzędowy Województwa Warmińsko-Mazurskiego nr 190. Poz. 2673.
+
''Plan Ochrony Częściowego Rezerwatu Przyrody „Dębowo”''. [w:] Rozporządzenie wojewody warmińsko-mazurskiego nr 45 z dnia 8 listopada 2006 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia planów ochrony dla rezerwatów przyrody. Załącznik nr 7. Dziennik Urzędowy Województwa Warmińsko-Mazurskiego nr 190. Poz. 2673.
 
<br/>
 
<br/>
  

Wersja z 00:35, 20 mar 2014

Rezerwat przyrody Dębowo

{{{Opis_zdjęcia}}}
Rezerwat Dębowo - buczyna
Rodzaj rezerwatu leśny
Państwo  Polska
Data utworzenia 1954
Powierzchnia 24,72 ha ha
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Rezerwat przyrody Dębowo
Rezerwat przyrody Dębowo
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Rezerwat przyrody Dębowo
Rezerwat przyrody Dębowo
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Rezerwat przyrody Dębowo

O rezerwacie

Rezerwat przyrody „Dębowo” został utworzony na mocy zarządzenia Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 20 listopada 1954 r. (M.P. Nr 119, poz. 1682). Jest rezerwatem leśnym, utworzonym na obszarze24,72 ha. Głównym celem ochrony tego rezerwatu jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych lasu bukowego o cechach zespołu naturalnego, będącego równocześnie najdalej wysuniętym na wschód naturalnym stanowiskiem tego gatunku.


Fizjogeografia terenu i szata roślinna

Teren rezerwatu został ukształtowany w fazie pomorskiej zlodowacenia bałtyckiego. Formami geomorfologicznymi rezerwatu są wysoczyzny morenowe faliste, które powstały z materiału wleczonego po dnie lodowca. W bezodpływowych zagłębieniach terenu występują formy utworzone przez roślinność. Lokalne obniżenia terenu wypełnione zostały stosunkowo grubymi pokładami torfów (nawet do 4 m). Dominujące na terenie rezerwatu siedlisko lasu świeżego zajmuje drzewostan bukowy zaliczany do buczyny pomorskiej (Melico-Fagetum). Stosunkowo niewielki udział innych zbiorowisk roślinności leśnej jest uwarunkowany geomorfologią gleb rezerwatu. Buczyna zajmuje stoki i szczyty wzniesień wysoczyzny. W lokalnych obniżeniach terenu występują zbiorowiska brzeziny bagiennej Betuletum pubescentis, borealna świerczyna na torfie Sphagno girgensohni-Piccetum, ols porzeczkowy Ribeso nigri-Alnetum oraz dwa niewielkie płaty łęgu jesionowo-olszowego Fraxino-Alnetum.


Zwierzęta

W rezerwacie nie prowadzono badań faunistycznych. Odnotowano tu występowanie m.in. żaby wodnej, jaszczurki zwinki, padalca. Spotkać tu można także jelenia, sarnę, dziki, zająca, wiewiórkę i kunę. Spośród ptaków obserwowano: dzięcioła dużego, kosa, kruka, sokoła i gołębia grzywacza.


Rośliny

Flora rezerwatu składa się głównie z gatunków typowych dla żyznych lasów liściastych, bagiennych siedlisk borowych, olsów i olsów jesionowych. W rezerwacie występuje 9 gatunków drzew, 5 krzewów, 13 mszaków. Do osobliwości florystycznych rezerwatu można zsliczyć: czerniec gronkowy (Actaea spicata), przetacznik górski (Veronica montana), podkolan zielonawy (Plathanthera chlorantha), wawrzynek wilczełyko (Daphne mezereum), widłak jałowcowaty (Lycopodium annotinum) i bluszcz (Herdera helix).


Grzyby

Dotychczas nie prowadzono szczegółowych badań grzybów wielkoowocnikowych rezerwatu.


Ciekawostki

Jedną z osobliwości przyrodniczych rezerwatu jest występowanie na jego terenie buków o bardzo rzadko spotykanej, falistej korze. Pień takiego drzewa wygląda tak, jakby pokryty został tarą do prania. Stąd jedna z niemieckich nazw tego zjawiska: buki "tarowe" lub "blachofaliste".


Bibliografia

S. Dąbrowski, B. Polakowski, L. Wołos: Obszary chronione i pomniki przyrody województwa warmińsko-mazurskiego. Urząd Wojewódzki, Wydział Ochrony Środowiska i Rolnictwa w Olsztynie, 1999.

Plan Ochrony Częściowego Rezerwatu Przyrody „Dębowo”. [w:] Rozporządzenie wojewody warmińsko-mazurskiego nr 45 z dnia 8 listopada 2006 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia planów ochrony dla rezerwatów przyrody. Załącznik nr 7. Dziennik Urzędowy Województwa Warmińsko-Mazurskiego nr 190. Poz. 2673.

Linki zewnętrzne

http://pl.wikipedia.org/wiki/Rezerwat_przyrody_Dębowo