Ropucha paskówka: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
(UWAGA! Usunięcie treści (strona pozostała pusta)!)
m (Wycofano edycje użytkownika JustJask (dyskusja). Autor przywróconej wersji to LPF.)
Linia 1: Linia 1:
 +
{{Zwierzę infobox
 +
|nazwa zwyczajowa      = ''Ropucha paskówka''
 +
|nazwa łacińska        = ''Epidalea calamita''/''Bufo calamita''
 +
|TSN                    =
 +
|zoolog                = Laurenti, 1768
 +
|okres istnienia        =
 +
|grafika                = Ropucha paskówka.jpg|300px|thumb|left|Ropucha paskówka (www.sqfp.info)
 +
|opis grafiki          = Ropucha paskówka (www.sqfp.info)
 +
|typ                    = [[strunowce]]
 +
|podtyp                = [[kręgowce]]
 +
|gromada                = [[płazy]]
 +
|rząd                  = [[płazy bezogonowe]]
 +
|rodzina                = [[ropuchowate]]
 +
|rodzaj                = ''[[Epidalea/Bufo]]''
 +
|gatunek                =
 +
|synonimy              =
 +
|wikispecies            =
 +
|commons                =
 +
}}
 +
'''Ropucha paskówka'''
 +
<br/><br/>
 +
==Ropuchy==
 +
To grupa płazów z rzędu bezogonowych. Charakterystyczną cechą, która odróżnia je od blisko spokrewnionych żab, są gruczoły jadowe. Produkowana w nich jest toksyczna substancja, która pozwala (biernie) bronić się przed drapieżnikami. Ropuchy są zwierzętami mięsożernymi, ściśle chronionymi. Bardzo rozpowszechnione na [[Warmia|Warmii]] i [[Mazury|Mazurach]] ze względu na sprzyjające warunki zarówno siedliskowe, jak i bogate zasoby pokarmowe.
  
 +
==Ropucha paskówka==
 +
 +
To najmniejsza i jednocześnie najrzadsza ropucha występująca w Polsce. Ciało ma długość do 8 cm; jest płaskie i krępe. Zwierzę ma kolor brązowy, brunatny czasem wpadający w szary.
 +
Przypomina [[Ropucha szara|ropuchę szarą]], odróżnia ją jednak od krewniaczki przebiegająca wzdłuż grzbietu, od głowy do końca ciała, jasna pręga.
 +
 +
Preferuje tereny otwarte, nasłonecznione. Jednak jest zwierzęciem elastycznym i łatwo przystosowuje się do zmian. Dość szybko biega (krótkie nogi sprawiają, że raczej niechętnie i niezdarnie skacze), stąd jej ludowa nazwa: ''ropucha żwawa''.
 +
Z zimowych kryjówek wychodzi na przełomie marca i kwietnia. Jak wszystkie ropuchy – bardzo żarłoczna: uwielbia ślimaki i stawonogi.
 +
Przed agresorami broni się wydzielając z gruczołów skórnych toksyczną substancję o nieprzyjemnym zapachu.
 +
 +
==Bibliografia==
 +
<references/>
 +
[[Krzysztof  Główczyński|Główczyński K.]]/ [[Krzysztof  Wittbrodt|Wittbrodt K.]] 2011, Płazy i gady Welskiego Parku Krajobrazowego, Wydawnictwo VEGA, Kwidzyn 2011, 18 str.
 +
 +
WikiMedia
 +
 +
[[Kategoria:Zwierzęta]]
 +
[[Kategoria:Przyroda]]
 +
[[Kategoria:Zwierzęta Warmii i Mazur]]

Wersja z 10:33, 17 kwi 2014

Ropucha paskówka

Epidalea calamita/Bufo calamita`
Laurenti, 1768
Epidalea calamita/Bufo calamita Laurenti, 1768
Ropucha paskówka (www.sqfp.info)
Ropucha paskówka (www.sqfp.info)
Systematyka
Domena eukarionty
Królestwo zwierzęta
Typ strunowce
Podtyp kręgowce
Gromada płazy
Rząd płazy bezogonowe
Rodzina ropuchowate
Rodzaj Epidalea/Bufo

Ropucha paskówka

Ropuchy

To grupa płazów z rzędu bezogonowych. Charakterystyczną cechą, która odróżnia je od blisko spokrewnionych żab, są gruczoły jadowe. Produkowana w nich jest toksyczna substancja, która pozwala (biernie) bronić się przed drapieżnikami. Ropuchy są zwierzętami mięsożernymi, ściśle chronionymi. Bardzo rozpowszechnione na Warmii i Mazurach ze względu na sprzyjające warunki zarówno siedliskowe, jak i bogate zasoby pokarmowe.

Ropucha paskówka

To najmniejsza i jednocześnie najrzadsza ropucha występująca w Polsce. Ciało ma długość do 8 cm; jest płaskie i krępe. Zwierzę ma kolor brązowy, brunatny czasem wpadający w szary. Przypomina ropuchę szarą, odróżnia ją jednak od krewniaczki przebiegająca wzdłuż grzbietu, od głowy do końca ciała, jasna pręga.

Preferuje tereny otwarte, nasłonecznione. Jednak jest zwierzęciem elastycznym i łatwo przystosowuje się do zmian. Dość szybko biega (krótkie nogi sprawiają, że raczej niechętnie i niezdarnie skacze), stąd jej ludowa nazwa: ropucha żwawa. Z zimowych kryjówek wychodzi na przełomie marca i kwietnia. Jak wszystkie ropuchy – bardzo żarłoczna: uwielbia ślimaki i stawonogi. Przed agresorami broni się wydzielając z gruczołów skórnych toksyczną substancję o nieprzyjemnym zapachu.

Bibliografia

Główczyński K./ Wittbrodt K. 2011, Płazy i gady Welskiego Parku Krajobrazowego, Wydawnictwo VEGA, Kwidzyn 2011, 18 str.

WikiMedia