Ropucha szara: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja zweryfikowana][wersja zweryfikowana]
 
Linia 6: Linia 6:
 
  |okres istnienia        =  
 
  |okres istnienia        =  
 
  |grafika                = Ropucha szara.jpg
 
  |grafika                = Ropucha szara.jpg
  |opis grafiki          = Ropucha szara, źródło: pl.wikipedia.org
+
  |opis grafiki          = Ropucha szara<br> Fot.  Shinigurai. Źródło: [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Ropucha_szara_01.jpg Commons Wikimedia]
 
  |typ                    = strunowce
 
  |typ                    = strunowce
 
  |podtyp                = kręgowce
 
  |podtyp                = kręgowce

Aktualna wersja na dzień 19:40, 8 mar 2015

Ropucha szara

Bufo bufo`
Linnaeus, 1758
Bufo bufo Linnaeus, 1758
Ropucha szara Fot.  Shinigurai. Źródło: Commons Wikimedia
Ropucha szara
Fot. Shinigurai. Źródło: Commons Wikimedia
Systematyka
Domena eukarionty
Królestwo zwierzęta
Typ strunowce
Podtyp kręgowce
Gromada płazy
Rząd płazy bezogonowe
Rodzina ropuchowate
Rodzaj Bufo

Ropucha szara – jeden z największych występujących w Polsce płazów oraz najczęściej spotykana ropucha na Warmii i Mazurach.

Charakterystyka

Starsze osobniki mogą mierzyć nawet 20 cm. Pysk ropuchy szarej jest szeroki, a skóra grzbietu silnie chropowata i pokryta licznymi brodawkami oraz dużymi i wyraźnie wyróżniającymi się skupiskami gruczołów jadowych. Ubarwienie ma brązowe lub brązowo-szare, od strony brzusznej jaśniejsze.

Ropuchę można spotkać w lasach, na polach i w ogrodach. Unika terenów bardzo suchych i podmokłych. Żywi się dżdżownicami, a także nagimi ślimakami, owadami i pająkami. Jej ofiarami mogą być też drobne kręgowce: inne płazy, gady, a nawet małe ssaki.

Jest pożyteczna, gdyż tępi szkodniki ogrodów i pól, jednocześnie bardzo szkodzi pszczelarzom. Pozostaje niewrażliwa na jad pszczół i potrafi zjadać je w dużych ilościach.

Bardzo przywiązuje się do miejsca, w którym żyje. Schronienie wykonuje samodzielnie lub zajmuje nory kretów oraz gryzoni. Bywa, że chroni się w korzeniach drzew. Prowadzi nocny tryb życia, jedynie młode osobniki polują w ciągu dnia. Zimuje w ziemi lub w piwnicach.

Bibliografia

Główczyński Krzysztof, Wittbrodt Krzysztof, Płazy i gady Welskiego Parku Krajobrazowego, Kwidzyn 2011, s. 20.