Ropucha zielona: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Bibliografia) |
|||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
|zoolog = Laurenti, 1768 | |zoolog = Laurenti, 1768 | ||
|okres istnienia = | |okres istnienia = | ||
| − | |grafika = Ropucha zielona_2.jpg | + | |grafika = Ropucha zielona_2.jpg |
| − | |opis grafiki = Ropucha zielona | + | |opis grafiki = Ropucha zielona<br>Fot. A. Nowak. Źródło: [http://www.opole.pl/swiat-zwierzat/ www.opole.pl] |
|typ = strunowce | |typ = strunowce | ||
|podtyp = kręgowce | |podtyp = kręgowce | ||
Aktualna wersja na dzień 20:43, 8 mar 2015
| Ropucha zielona | |
| | |
| Bufo viridis` | |
| Laurenti, 1768 | |
| Bufo viridis Laurenti, 1768 | |
 Ropucha zielona Fot. A. Nowak. Źródło: www.opole.pl | |
| Systematyka | |
| Domena | eukarionty |
| Królestwo | zwierzęta |
| Typ | strunowce |
| Podtyp | kręgowce |
| Gromada | płazy |
| Rząd | płazy bezogonowe |
| Rodzina | ropuchowate |
| Rodzaj | Bufo |
Ropucha zielona – gatunek płaza z rodziny ropuchowatych.
Ropuchy
Ropuchy to grupa płazów z rzędu bezogonowych. Charakterystyczną cechą, która odróżnia je od blisko spokrewnionych żab, są gruczoły jadowe. Produkowana w nich toksyczna substancja pozwala (biernie) bronić się przed drapieżnikami.
Ropuchy są zwierzętami mięsożernymi, ściśle chronionymi. Obok ropuchy szarej ropuchy zielone są bardzo rozpowszechnione na Warmii i Mazurach ze względu na sprzyjające warunki zarówno siedliskowe, jak i bogate zasoby odżywcze.
Charakterystyka
Maksymalna długość ropuchy zielonej to 14 cm. Brodawki skórne są stosunkowo małe, dlatego skóra nie sprawia wrażenia szorstkiej, jak w przypadku ropuchy szarej. Jest ona barwy jasnej z charakterystycznymi zielonymi plamkami (brodawki boczne są ciemnoczerwone). Samice mają mniej intensywne kolory niż samce.
Zdecydowanie woli ląd niż wodę. Bytuje głównie na rżyskach pól i nasłonecznionych zboczach jarów.
W odróżnieniu od ropuchy szarej chętnie migruje. Poluje głównie nocą. Żywi się w przeważającej mierze mrówkami, ale zjada także chrząszcze i ich larwy oraz pająki. Zimuje pod kamieniami lub w budynkach.
Bibliografia
Główczyński Krzysztof, Wittbrodt Krzysztof, Płazy i gady Welskiego Parku Krajobrazowego, Kwidzyn 2011, s. 19.
