Rzeźnia w Olsztynie

Rzeźnia w Olsztynie jest najstarszym, istniejącym do dziś budynkiem związanym z dawnym przemysłem komunalnym Olsztyna. Była to pierwsza z inwestycji w nowoczesny przemysł miejski, który usprawnił funkcjonowanie miasta i podniósł komfort życia jego mieszkańców.

Olsztyn
Dawna rzeźnia w Olsztynie przy al. Wojska Polskiego
Państwo	Polska
Województwo	warmińsko-mazurskie
Powiat	Olsztyn
Gmina	Olsztyn
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Olsztyn
Położenie na mapie Polski Olsztyn
{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Historia

Rzeźnia została wzniesiona na przełomie 1880/1881 r. Wchodziła w skład rozbudowywanych w kolejnych latach i funkcjonujących na potrzeby miasta zakładów przemysłowych (gazownia, wodociągi i kanalizacja, zakład energetyczny z hydroelektrownią na Łynie). Budowa rzeźni miejskich wiązała się z nałożonym na samorządy ustawowym obowiązkiem budowy zakładu, gdzie ubój będzie odbywał się pod kontrolą. Zachowane do dziś budynki dawnej rzeźni w Olsztynie, zlokalizowane przy al. Wojska Polskiego 5, zostały wzniesione wg projektu urzędnika budowlanego Geelhaara przez lokalne, olsztyńskie firmy m.in.: Matthiasa Toffla (prace murarskie), Floriana Materna (dostarczył cegłę) oraz M. Wronki (prace ciesielskie). Przez kolejne lata rzeźnia była rozbudowywana. W 1903 r. wzniesiono budynek administracyjny (obecnie nie istnieje). Zakład funkcjonował początkowo z wykorzystaniem maszyny parowej. W rzeźni działało laboratorium badające mięso. W latach 20-tych XX w. projektowano nową rzeźnię, ponieważ dotychczasowa stała się za mała, a dalszą rozbudowę wykluczała lokalizacja. Ostatecznie nową rzeźnię miejską wzniesiono przy ul. Lubelskiej w 1941 r. Na jej miejscu stoi dziś supermarket „Makro”. Po drugiej wojnie światowej stara rzeźnia nie pełniła pierwotnych funkcji, budynki wykorzystywano na różne potrzeby, np. w ostatnich latach mieściła się w nich fabryka mebli oraz warsztat.

Zachowane budynki

Z zespołu zabudowy rzeźni miejskiej przy al. Wojska Polskiego zachowały się do dziś dwa historyczne budynki: dawna hala uboju z dobudówkami oraz budynek dla zwierząt rzeźnych ze stajnią. We wnętrzach obiektów zachowane fragmentarycznie historycznego wyposażenie, tj.: żeliwne słupy konstrukcyjne i stalowe szyny z rolkami. Ceglane elewacje budynków o skromnym wystroju zdobią gzymsy oraz zamknięcia łukowe otworów okiennych, zachowane są także koniowiązy. Na dojeździe do rzeźni oraz wokół budynków istnieje nadal brukowana nawierzchnia oraz pozostałości ceglanych słupów bramnych. W sąsiedztwie rzeźni zachowane kolejne obiekty i budowle związane z przemysłem komunalnym, tj.: budynek mieszkalny oraz dawna maszynownia i transformatorownia miejskich zakładów energetycznych (zajezdnia tramwajowa została rozebrana) oraz związana z zakładem kanalizacyjnym komora stacji ejektorowej patentu Schone’a (przepompownia pneumatyczna).

Ściana szczytowa hali uboju, widok od strony wjazdu na teren rzeźni

Zobacz także

A. Płoski, Spacerownik po Olsztynie. Olsztyn przemysłowy i wojskowy, 10 września 2009 (dodatek do lokalnego wydania Gazety Wyborczej)