Rzekotka drzewna: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
(Bibliografia)
Linia 5: Linia 5:
 
  |zoolog                = Linnaeus, 1758
 
  |zoolog                = Linnaeus, 1758
 
  |okres istnienia        =  
 
  |okres istnienia        =  
  |grafika                = Rzekotka drzewna.jpg|300px||thumb|left|Rzekotka drzewna (zdj. F.Vassen)
+
  |grafika                = Rzekotka drzewna.jpg|300px||thumb|left|Rzekotka drzewna (fot. F. Vassen)
 
  |opis grafiki          = Rzekotka drzewna (zdj. F.Vassen/flickr.com)
 
  |opis grafiki          = Rzekotka drzewna (zdj. F.Vassen/flickr.com)
 
  |typ                    = strunowce
 
  |typ                    = strunowce

Wersja z 11:52, 14 lip 2014

Rzekotka drzewna

Hyla arborea`
Linnaeus, 1758
Hyla arborea Linnaeus, 1758
Rzekotka drzewna (zdj. F.Vassen/flickr.com)
Rzekotka drzewna (zdj. F.Vassen/flickr.com)
Systematyka
Domena eukarionty
Królestwo zwierzęta
Typ strunowce
Podtyp kręgowce
Gromada płazy
Rząd płazy bezogonowe
Rodzina rzekotkowate
Rodzaj Hyla

Rzekotka drzewna – gatunek płaza z rodziny rzekotkowatych.

Rzekotki

To bezogoniaste płazy prowadzące w większości nadrzewny tryb życia. Wspinanie się po pniach czy liściach umożliwiają rozszerzone przylgi na palcach wszystkich kończyn, dzięki czemu mogą się poruszać także w pozycji pionowej. Na świecie istnieje 800 gatunków, na Warmii i Mazurach – tylko jeden.

Rzekotka drzewna

Rzekotka drzewna to niewielka żaba (do 5 cm) o kolorze ciała w odcieniach zieleni: od jasnożółtego, oliwkowego po ciemną zieleń, a nawet brąz. Ubarwienie może zmieniać pod wpływem oświetlenia i temperatury. Brzuch zwierzęcia jest jaśniejszy niż grzbiet. Przez całą długość ciała przebiega czarna pręga mająca znaczenie przy doborze płciowym.

Preferuje środowisko obfite w pływające rośliny, żyje w małych zbiornikach, jeziorach, bagnach i strumieniach. Żywi się owadami, zwykle chrząszczami i pająkami. Zakończone przylgami kończyny umożliwiają wspinanie się po drzewach.

Samce są nieco mniejsze od samic i mają charakterystycznie pomarszczoną skórę w okolicy gardła, co służy do wydawania dźwięków w okresie godowym.

Zwierzę występuje dość licznie na Warmii i Mazurach. Szczególnie wiele osobników stwierdzono w Lasach Iławskich, które nazywane są "rzekotkowym zagłębiem".

Bibliografia

Główczyński Krzysztof, Wittbrodt Krzysztof, Płazy i gady Welskiego Parku Krajobrazowego, Kwidzyn 2011, s. 32.