Sędławki
| Sędławki | |
| | |
 Dwór w Sędławkach
| |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | bartoszycki |
| Gmina | Bartoszyce |
| Sołectwo | Kinkajmy |
| Liczba ludności (2009) | 188 |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Sędławki | |
| Położenie na mapie Polski  Sędławki | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Sędławki (niem. Sandlack) – wieś niesołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Bartoszyce. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.
Miejscowość w 2009 roku liczyła 188 mieszkańców. Wieś wchodzi w skład sołectwa Kinkajmy, w którym funkcję sołtysa sprawuje obecnie Sergiusz Sobótka[1].
Położenie
Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, na Równinie Sępopolskiej, na północnym krańcu Jeziora Kinkajmskiego, 5 km na południowy wschód od Bartoszyc.
Dzieje miejscowości
Brak jest informacji na temat okoliczności i daty powstania wsi. Prawdopodobnie przez większość swoich dziejów był to średniej wielkości majątek szlachecki. Pod koniec XIX wieku obejmował on powierzchnię 338 ha. W tym czasie należał on do rodziny Puttlichów, zaś w dwudziestoleciu międzywojennym - do rodziny Jahnów. Do 1945 roku Sędławki wchodziły w skład parafii ewangelickiej w Bartoszycach.
Po II wojnie światowej wieś włączono do sołectwa Wawrzyny. Obok wsi uruchomiono tu na bazie dawnego majątku państwowe gospodarstwo rolne. Według spisu powszechnego z 1983 roku Sędławki składały się z 11 budynków mieszkalnych tworzących zwartą zabudowę. Wieś posiadała elektryczne oświetlenie ulic oraz sieć wodociągową na odcinku 800 m. Dwór na początku XXI wieku poddano remontowi i odbudowie, a park rewitalizacji.
Liczba mieszkańców
1857 - 105 osób
1933 - 172 osoby
1939 - 154 osoby
1983 - 199 osób
Zabytki
- Dwór w Sędławkach z drugiej połowy XIX wieku
- Park dworski oraz podwórze gospodarcze
Bibliografia
- Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic, red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1987.
- Jackiewicz-Garniec Małgorzata, Garniec Mirosław, Pałace i dwory dawnych Prus Wschodnich, Olsztyn 1999.
- Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
- Wojewódzka ewidencja zabytków [data dostępu: 5.03.2014]
- Studium uwarunkowań i zagospodarowania przestrzennego gminy Bartoszyce [data dostępu: 5.03.2014]
- Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu: 5.03.2014]
- Deutsche Verwaltungsgeschichte [data dostępu: 5.03.2014]
Przypisy
- ↑ http://gmina-bartoszyce.pl/wykaz-soltysow/ [data dostępu: 5.03.2014]
