Stefan Potęgowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
(Zobacz też)
(Zobacz też)
Linia 40: Linia 40:
 
<br/>
 
<br/>
 
== Zobacz też ==
 
== Zobacz też ==
[http://www.diecezja-torun.pl diecezja-torun.pl]
+
[http://www.diecezja-torun.pl diecezja-torun.pl] [data dostępu 27 XII 2013]
 
<br/>
 
<br/>
 
[[Kategoria: Osoba|Potęgowski, Stefan]][[Kategoria: Duchowni katoliccy|Potęgowski, Stefan]][[Kategoria: Proboszczowie|Potęgowski, Stefan]][[Kategoria: Powiat nowomiejski|Potęgowski, Stefan]][[Kategoria: Gmina Grodziczno|Potęgowski, Stefan]]
 
[[Kategoria: Osoba|Potęgowski, Stefan]][[Kategoria: Duchowni katoliccy|Potęgowski, Stefan]][[Kategoria: Proboszczowie|Potęgowski, Stefan]][[Kategoria: Powiat nowomiejski|Potęgowski, Stefan]][[Kategoria: Gmina Grodziczno|Potęgowski, Stefan]]

Wersja z 23:05, 13 kwi 2014

Stefan Potęgowski

Data i miejsce urodzenia 7 I 1826 r.
Człuchów
Data śmierci 1894 r.
Zawód Duchowny katolicki, proboszcz

Stefan Potęgowski (ur. 1 I 1826 r. w Człuchowie, zm. w 1894 r.) – duchowny katolicki, proboszcz parafii pw. św. Mikołaja w Zwiniarzu w latach 1861-1887.

Życiorys

Szkoła i wykształcenie

Ks. Stefan Potęgowski uczył się w gimnazjum w Chojnicach. Maturę zdał w 1850 r. w Braniewie. Studia odbył w Seminarium Duchownym w Pelplinie. Święcenia kapłańskie otrzymał 7 maja 1854 r.

Działalność

Ks. Stefan Potęgowski pełnił posługę duszpasterską jako wikariusz w Gdańsku (kościół pw. św. Brygidy), Brusach, Miłobądziu. Był administratorem w Sypniewie (1856 r.), w Wielu (1858 r.) oraz wikarym w Sianowie (1858 r.). Proboszczem w Zwiniarzu został 28 lutego 1861 r. Następnie otrzymał probostwo w Grabowie Lubawskim. Pełnił także funkcję lokalnego inspektora szkół ludowych.
Ks. Potęgowski przekazał znaczne środki pieniężne na Zakład św. Karola Boromeusza w Chojnicach. W testamencie przekazał cały swój majątek na wikariat w Pelplinie.

Ciekawostki

Stefan Potęgowski pochodził z rodziny o korzeniach polskich. Sam jednak czuł się Niemcem. Słabo władał również językiem polskim.

Bibliografia

Korecki Andrzej, Z dziejów gminy Grodziczno, Pelplin 2003, ss. 354.

Zobacz też

diecezja-torun.pl [data dostępu 27 XII 2013]