Sugajenko: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 9: Linia 9:
 
  |opis zdjęcia          =     
 
  |opis zdjęcia          =     
 
  |rodzaj miejscowości  = wieś sołecka
 
  |rodzaj miejscowości  = wieś sołecka
  |województwo          = warmińsko - mazurskie  
+
  |województwo          = warmińsko-mazurskie  
 
  |powiat                = nowomiejski
 
  |powiat                = nowomiejski
 
  |gmina                = Kurzętnik  
 
  |gmina                = Kurzętnik  
Linia 30: Linia 30:
 
  |www                  =
 
  |www                  =
 
}}
 
}}
<big>'''Sugajenko'''</big> (1706 r. Sugnienko, niem. Sugainko) – [[wieś sołecka]] w Polsce w [[województwo warmińsko - mazurskie| województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat nowomiejski| powiecie nowomiejskim]], w [[gmina Kurzętnik |gminie Kurzętnik]]. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa toruńskiego.
+
<big>'''Sugajenko'''</big> (1706 r. Sugnienko, niem. Sugainko) – [[wieś sołecka]] w Polsce w [[województwo warmińsko - mazurskie| województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat nowomiejski| powiecie nowomiejskim]], w [[gmina Kurzętnik |gminie Kurzętnik]]. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego.
  
 
<br/>
 
<br/>
Linia 36: Linia 36:
 
=== Charakterystyka fizjograficzna ===
 
=== Charakterystyka fizjograficzna ===
  
Wieś znajduje się niedaleko [[Jezioro Sugajna| Jeziora Sugajna]]. Miejscowość leży na terenie gminy, która obejmuje swoim zasięgiem wschodni kraniec [[Pojezierze Brodnickie |Pojezierza Brodnickiego]]. W obszar gminy wchodzi 17% lasów i 71 % użytków rolnych. Ponadto miejscowość znajduje się na obszarze [[powiat nowomiejski |powiatu nowomiejskiego]], który rozciąga się na pograniczu Pojezierza Chełmińskiego, [[Pojezierze Iławskie |Pojezierza Iławskiego]], [[Garb Lubawski |Garbu Lubawskiego]] i [[Pojezierze Dobrzyńskie |Pojezierza Dobrzyńskiego]], w południowo – zachodniej części [[województwo warmińsko - mazurskie |województwa warmińsko-mazurskiego]].
+
Wieś znajduje się niedaleko [[Jezioro Sugajna| Jeziora Sugajna]]. Miejscowość leży na terenie gminy, która obejmuje swoim zasięgiem wschodni kraniec [[Pojezierze Brodnickie |Pojezierza Brodnickiego]]. W obszar gminy wchodzi 17% lasów i 71% użytków rolnych. Miejscowość znajduje się na obszarze [[powiat nowomiejski |powiatu nowomiejskiego]], który rozciąga się na pograniczu Pojezierza Chełmińskiego, [[Pojezierze Iławskie |Pojezierza Iławskiego]], [[Garb Lubawski |Garbu Lubawskiego]] i [[Pojezierze Dobrzyńskie |Pojezierza Dobrzyńskiego]], w południowo–zachodniej części [[województwo warmińsko - mazurskie |województwa warmińsko-mazurskiego]].
 
<br/>
 
<br/>
  
 
=== Dzieje miejscowości ===
 
=== Dzieje miejscowości ===
  
Nazwa miejscowości wywodzi się prawdopodobnie od [[Jezioro Sugajna |Jeziora Sugajna]], obok którego leży wieś. Nie znana jest dokładna data lokacji. W latach 1667 – 1731 Sugajenko należało do miasta Chełmży i obejmowało 40 włók. W 1706 r. wieś należała do [[parafia Mroczno| parafii Mroczno]] i obejmowała 614 ha ziemi, w tym 519 ha ziemi ornej i 18 ha łąk.W 1773 r. ziemie w Sugajenku przejął rząd Prus i utworzono tu domenę państwową. W 1793 r. długi Chełmży wobec kapituły chełmińskiej były tak duże, że wystąpiono na drogą sądowa, by po długich negocjacjach spłaty rozłożyć na raty roczne a pieniądze miały pochodzić z czynszu uzyskanego z dzierżawy Sugajenka. W 1885 r. miejscowość zajmowała 614 ha z 93 dymami w tym z 69 domami. We wsi było 444 mieszkańców: 386 katolików, 58 ewangelików. W szkole katolickiej w 1887 r. było 80 dzieci. Po powstaniu państwa polskiego, w 1920 r. w Sugajenku pozostała tylko jedna rodzina niemiecka. W 1922 r. Sugajenko było gminą wiejską. W trzyklasowej szkole kierownikiem był [[Alfons Wróblewski]]. Przed 1939 r. Sugajenko należało do wójtostwa z siedzibą w Mrocznie a sołtysem w 1928 r. był niejaki Ponczykowski. W czasie okupacji niemieckiej (druga wojna światowa) do obozu w Potulicach z Sugajenka wywieziono 6 osób dorosłych i pięcioro dzieci z rodzin: Dziukowskich, Kiejdrowskich, Raszkowskich, Romanowskich i Zarembów. Po 1945 r. punktem filialnym szkoły kierowała Danuta Prucnal. W 1973 roku sołectwo Sugajenko weszło w skład [[gmina Kurzętnik| gminy Kurzętnik]]. W XIX w. wieś należała do [[parafia katolicka Mroczno |parafii katolickiej Mroczno]]. Pod koniec XX w. wieś obejmowała 617, 78 ha, w tym: 52 gospodarstwa i 307 mieszkańców.   
+
Nazwa miejscowości wywodzi się od [[Jezioro Sugajna |Jeziora Sugajna]], obok którego leży wieś Sugajenko. Nieznana jest dokładna data lokacji wsi. W latach 1667–1731 Sugajenko należało do miasta Chełmży i obejmowało 40 [[włóka| włók]]. W 1706 r. wieś znajdowała się w [[parafia Mroczno| parafii Mroczno]] i obejmowała 614 ha ziemi, w tym 519 ha ziemi ornej i 18 ha łąk. W 1773 r. ziemię w Sugajenku przejął rząd Prus i utworzył tu domenę państwową. W 1793 r. długi Chełmży wobec kapituły chełmińskiej były tak duże, że wystąpiono na drogą sądową. Po długich negocjacjach spłaty rozłożono na raty roczne, a pieniądze na nie pobierano z czynszu uzyskanego z dzierżawy Sugajenka. W 1885 r. miejscowość zajmowała 614 ha z 93 [[dym |dymami]], w tym z 69 domami. We wsi było 444 mieszkańców: 386 katolików, 58 ewangelików. W 1887 r. w szkole katolickiej było 80 dzieci. Po 1920 r. w Sugajenku pozostała tylko jedna rodzina niemiecka. W 1922 r. Sugajenko było gminą wiejską. W trzyklasowej szkole kierownikiem był [[Alfons Wróblewski]]. Przed 1939 r. Sugajenko należało do wójtostwa z siedzibą w Mrocznie, a sołtysem w 1928 r. był niejaki Ponczykowski. W czasie okupacji niemieckiej do obozu w Potulicach z Sugajenka wywieziono 6 osób dorosłych i pięcioro dzieci z rodzin: Dziukowskich, Kiejdrowskich, Raszkowskich, Romanowskich i Zarembów. Po 1945 r. punktem filialnym szkoły kierowała Danuta Prucnal. W 1973 r. sołectwo Sugajenko weszło w skład [[gmina Kurzętnik| gminy Kurzętnik]]. W XIX w. wieś należała do [[parafia katolicka Mroczno |parafii katolickiej Mroczno]]. Pod koniec XX w. teren wsi obejmował 617,78 ha, w tym: 52 gospodarstwa z 307 mieszkańcami.   
  
  
Linia 48: Linia 48:
 
===Kultura===
 
===Kultura===
  
We wsi działa świetlica. Organizowane są pikniki, festyny i dożynki.
+
We wsi działa świetlica.  
  
 
<br/>
 
<br/>
  
=== Ludzie związani z miejscowością: ===
+
=== Ludzie związani z miejscowością===
Z miejscowością związana jest postać [[Józef Leliwa Piotrowicz| Józefa Leliwa Piotrowicza]] - kronikarza Ziemi Lubawskiej pochodzącego z rodziny szlacheckiej Jana i Bernardyny Piotrowiczów. Pod koniec XX w. sołtysem był tutaj Kazimierz Pawłowski. Obecnym (2013 r.) sołtysem jest [[Daniel Radzimiński]].
+
Z miejscowością związana jest postać [[Józef Leliwa Piotrowicz| Józefa Leliwa Piotrowicza]] - kronikarza Ziemi Lubawskiej, który pochodził z rodziny szlacheckiej Jana i Bernardyny Piotrowiczów. Pod koniec XX w. sołtysem był tutaj Kazimierz Pawłowski. Obecnym (2013 r.) sołtysem jest [[Daniel Radzimiński]].
 
<br/>
 
<br/>
  
  
=== Zabytki: ===
+
=== Zabytki===
  
We wsi ostała się chałupa z II poł XIX w.
+
We wsi znajduje się chałupa z II poł. XIX w.
  
 
<br/>
 
<br/>
  
=== Bibliografia: ===
+
=== Bibliografia===
  
 
Grabowski Stanisław,''Z dziejów Kurzętnika i okolic'', Warszawa 1995, 171 ss.
 
Grabowski Stanisław,''Z dziejów Kurzętnika i okolic'', Warszawa 1995, 171 ss.

Wersja z 15:29, 10 lis 2013

Sugajenko

Rodzaj miejscowości wieś sołecka
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat nowomiejski
Gmina Kurzętnik
Sołectwo Sugajenko
Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) Pole-obowiązkowe
Strefa numeracyjna (+48) 56
Tablice rejestracyjne NNM
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Sugajenko
Sugajenko
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Sugajenko
Sugajenko
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Sugajenko (1706 r. Sugnienko, niem. Sugainko) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Kurzętnik. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego.


Charakterystyka fizjograficzna

Wieś znajduje się niedaleko Jeziora Sugajna. Miejscowość leży na terenie gminy, która obejmuje swoim zasięgiem wschodni kraniec Pojezierza Brodnickiego. W obszar gminy wchodzi 17% lasów i 71% użytków rolnych. Miejscowość znajduje się na obszarze powiatu nowomiejskiego, który rozciąga się na pograniczu Pojezierza Chełmińskiego, Pojezierza Iławskiego, Garbu Lubawskiego i Pojezierza Dobrzyńskiego, w południowo–zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego.

Dzieje miejscowości

Nazwa miejscowości wywodzi się od Jeziora Sugajna, obok którego leży wieś Sugajenko. Nieznana jest dokładna data lokacji wsi. W latach 1667–1731 Sugajenko należało do miasta Chełmży i obejmowało 40 włók. W 1706 r. wieś znajdowała się w parafii Mroczno i obejmowała 614 ha ziemi, w tym 519 ha ziemi ornej i 18 ha łąk. W 1773 r. ziemię w Sugajenku przejął rząd Prus i utworzył tu domenę państwową. W 1793 r. długi Chełmży wobec kapituły chełmińskiej były tak duże, że wystąpiono na drogą sądową. Po długich negocjacjach spłaty rozłożono na raty roczne, a pieniądze na nie pobierano z czynszu uzyskanego z dzierżawy Sugajenka. W 1885 r. miejscowość zajmowała 614 ha z 93 dymami, w tym z 69 domami. We wsi było 444 mieszkańców: 386 katolików, 58 ewangelików. W 1887 r. w szkole katolickiej było 80 dzieci. Po 1920 r. w Sugajenku pozostała tylko jedna rodzina niemiecka. W 1922 r. Sugajenko było gminą wiejską. W trzyklasowej szkole kierownikiem był Alfons Wróblewski. Przed 1939 r. Sugajenko należało do wójtostwa z siedzibą w Mrocznie, a sołtysem w 1928 r. był niejaki Ponczykowski. W czasie okupacji niemieckiej do obozu w Potulicach z Sugajenka wywieziono 6 osób dorosłych i pięcioro dzieci z rodzin: Dziukowskich, Kiejdrowskich, Raszkowskich, Romanowskich i Zarembów. Po 1945 r. punktem filialnym szkoły kierowała Danuta Prucnal. W 1973 r. sołectwo Sugajenko weszło w skład gminy Kurzętnik. W XIX w. wieś należała do parafii katolickiej Mroczno. Pod koniec XX w. teren wsi obejmował 617,78 ha, w tym: 52 gospodarstwa z 307 mieszkańcami.



Kultura

We wsi działa świetlica.


Ludzie związani z miejscowością

Z miejscowością związana jest postać Józefa Leliwa Piotrowicza - kronikarza Ziemi Lubawskiej, który pochodził z rodziny szlacheckiej Jana i Bernardyny Piotrowiczów. Pod koniec XX w. sołtysem był tutaj Kazimierz Pawłowski. Obecnym (2013 r.) sołtysem jest Daniel Radzimiński.


Zabytki

We wsi znajduje się chałupa z II poł. XIX w.


Bibliografia

Grabowski Stanisław,Z dziejów Kurzętnika i okolic, Warszawa 1995, 171 ss.

Grabowski Stanisław,Z dziejów Kurzętnika i okolic, Warszawa 2008, 287 ss.

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. XI, Warszawa 1890, 960 ss.


Zobacz też

http://www.kurzetnik.pl


Kinlis (dyskusja)