Sugajenko: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
| (Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 15: | Linia 15: | ||
|sołectwo = Sugajenko | |sołectwo = Sugajenko | ||
|wysokość = | |wysokość = | ||
| − | |liczba ludności = | + | |liczba ludności = 293 |
| − | |rok = | + | |rok = 2010 |
|strefa numeracyjna = (+48) 56 | |strefa numeracyjna = (+48) 56 | ||
|kod pocztowy = | |kod pocztowy = | ||
| Linia 29: | Linia 29: | ||
|wikisłownik = | |wikisłownik = | ||
|www = | |www = | ||
| − | }} | + | }}<br/> |
| − | < | + | '''Sugajenko''' (1706 r. ''Sugnienko'', niem. ''Sugainko'') – wieś sołecka położone w [[Województwo warmińsko-mazurskie| województwie warmińsko–mazurskim]], w [[Powiat nowomiejski| powiecie nowomiejskim]], w [[Kurzętnik (gmina wiejska)|gminie Kurzętnik]]. W latach 1975–1998 miejscowość [[Podział administracyjny |administracyjnie]] należała do województwa toruńskiego. W 2010 roku wieś liczyła 293 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa pełni [[Daniel Radzimiński]]<ref>[http://www.kurzetnik.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=11&Itemid=19/ Strona Gminy Kurzętnik] [12.11.2013]</ref>. |
| + | <br/><br/> | ||
| + | ==Położenie== | ||
| + | Wieś położona jest niedaleko jeziora [[Jezioro Sugajna| Sugajna]] i granicy z województwem pomorskim, w odległości ok. 8 km od [[Nowe Miasto Lubawskie |Nowego Miasta Lubawskiego]]. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | + | == Dzieje miejscowości == | |
| − | + | Nazwa miejscowości wywodzi się od jeziora Sugajna. Nieznana jest dokładna data lokacji wsi. W latach 1667–1731 Sugajenko należało do majątku [[Chełmża]] i obejmowało 40 [[Włóka| włók]]. W 1706 r. wieś znajdowała się w parafii [[Mroczno]] i obejmowała 614 ha ziemi, w tym 519 ha ziemi ornej i 18 ha łąk. W 1773 r. ziemię w Sugajenku przejął rząd [[Prusy| Prus]] i utworzył tu domenę państwową. W 1793 r. długi Chełmży wobec kapituły chełmińskiej były tak duże, że wystąpiono na drogą sądową. Po długich negocjacjach spłaty rozłożono na raty roczne, a pieniądze na nie pobierano z czynszu uzyskanego z dzierżawy Sugajenka. | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | Nazwa miejscowości wywodzi się od | ||
| + | W 1885 r. teren miejscowości zajmował 614 ha. We wsi znajdowały się 93 [[Dym |dymy]]. Wieś zamieszkiwały 444 osoby, wśród których było 386 katolików, 58 ewangelików. W 1887 r. w szkole katolickiej uczyło się 80 dzieci. W XIX w. wieś należała do parafii katolickiej w Mrocznie. Po 1920 r. w Sugajenku pozostała tylko jedna rodzina niemiecka. W 1922 r. Sugajenko było gminą wiejską. W trzyklasowej szkole kierownikiem był [[Alfons Wróblewski]]. Przed 1939 r. Sugajenko należało do wójtostwa z siedzibą w Mrocznie, a sołtysem w 1928 r. był niejaki Ponczykowski. | ||
| + | W czasie okupacji niemieckiej do obozu w Potulicach z Sugajenka wywieziono 6 osób dorosłych i pięcioro dzieci z rodzin: Dziukowskich, Kiejdrowskich, Raszkowskich, Romanowskich i Zarembów. Po 1945 r. punktem filialnym szkoły kierowała [[Danuta Prucnal]]. W 1973 r. sołectwo Sugajenko weszło w skład [[Kurzętnik (gmina wiejska)| gminy Kurzętnik]]. Pod koniec XX w. teren wsi obejmował 617,78 ha, w tym: 52 gospodarstwa z 307 mieszkańcami. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | + | ==Kultura== | |
| − | |||
We wsi działa świetlica. | We wsi działa świetlica. | ||
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
| − | == | + | ==Religia== |
| − | + | Wieś znajduje się obecnie na terenie [[Parafia pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Mrocznie|parafii rzymskokatolickiej w Mrocznie]]. | |
<br/> | <br/> | ||
| − | + | == Ludzie związani z miejscowością== | |
| − | == | + | Z miejscowością związana jest postać [[Józef Piotrowicz| Józefa Leliwy Piotrowicza]] - kronikarza Ziemi Lubawskiej, który pochodził z rodziny szlacheckiej Jana i Bernardyny Piotrowiczów. |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
| − | === | + | == Zabytki== |
| − | + | We wsi znajduje się chałupa z II połowy XIX w. | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
| − | == | + | == Bibliografia== |
| − | + | Grabowski Stanisław,''Z dziejów Kurzętnika i okolic'', Warszawa 1995.<br/> | |
| − | http:// | + | Grabowski Stanisław,''Z dziejów Kurzętnika i okolic'', Warszawa 2008.<br/> |
| + | ''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich'', pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. XI, Warszawa 1890.<br/> | ||
| + | [http://stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims/ Bank Danych Lokalnych GUS] [12.11.2013] | ||
| + | {{Przypisy}} | ||
| + | <references/> | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | + | [[Kategoria: Powiat nowomiejski]] | |
| − | [[ | + | [[Kategoria: Kurzętnik (gmina wiejska)]] |
| + | [[Kategoria: Wsie sołeckie]] | ||
| + | [[Kategoria: 1601-1700]] | ||
Aktualna wersja na dzień 23:28, 17 sty 2015
| Sugajenko | |
| | |
| Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | nowomiejski |
| Gmina | Kurzętnik |
| Sołectwo | Sugajenko |
| Liczba ludności (2010) | 293 |
| Strefa numeracyjna | (+48) 56 |
| Tablice rejestracyjne | NNM |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Sugajenko | |
| Położenie na mapie Polski  Sugajenko | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Sugajenko (1706 r. Sugnienko, niem. Sugainko) – wieś sołecka położone w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Kurzętnik. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego. W 2010 roku wieś liczyła 293 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa pełni Daniel Radzimiński[1].
Spis treści
Położenie
Wieś położona jest niedaleko jeziora Sugajna i granicy z województwem pomorskim, w odległości ok. 8 km od Nowego Miasta Lubawskiego.
Dzieje miejscowości
Nazwa miejscowości wywodzi się od jeziora Sugajna. Nieznana jest dokładna data lokacji wsi. W latach 1667–1731 Sugajenko należało do majątku Chełmża i obejmowało 40 włók. W 1706 r. wieś znajdowała się w parafii Mroczno i obejmowała 614 ha ziemi, w tym 519 ha ziemi ornej i 18 ha łąk. W 1773 r. ziemię w Sugajenku przejął rząd Prus i utworzył tu domenę państwową. W 1793 r. długi Chełmży wobec kapituły chełmińskiej były tak duże, że wystąpiono na drogą sądową. Po długich negocjacjach spłaty rozłożono na raty roczne, a pieniądze na nie pobierano z czynszu uzyskanego z dzierżawy Sugajenka.
W 1885 r. teren miejscowości zajmował 614 ha. We wsi znajdowały się 93 dymy. Wieś zamieszkiwały 444 osoby, wśród których było 386 katolików, 58 ewangelików. W 1887 r. w szkole katolickiej uczyło się 80 dzieci. W XIX w. wieś należała do parafii katolickiej w Mrocznie. Po 1920 r. w Sugajenku pozostała tylko jedna rodzina niemiecka. W 1922 r. Sugajenko było gminą wiejską. W trzyklasowej szkole kierownikiem był Alfons Wróblewski. Przed 1939 r. Sugajenko należało do wójtostwa z siedzibą w Mrocznie, a sołtysem w 1928 r. był niejaki Ponczykowski.
W czasie okupacji niemieckiej do obozu w Potulicach z Sugajenka wywieziono 6 osób dorosłych i pięcioro dzieci z rodzin: Dziukowskich, Kiejdrowskich, Raszkowskich, Romanowskich i Zarembów. Po 1945 r. punktem filialnym szkoły kierowała Danuta Prucnal. W 1973 r. sołectwo Sugajenko weszło w skład gminy Kurzętnik. Pod koniec XX w. teren wsi obejmował 617,78 ha, w tym: 52 gospodarstwa z 307 mieszkańcami.
Kultura
We wsi działa świetlica.
Religia
Wieś znajduje się obecnie na terenie parafii rzymskokatolickiej w Mrocznie.
Ludzie związani z miejscowością
Z miejscowością związana jest postać Józefa Leliwy Piotrowicza - kronikarza Ziemi Lubawskiej, który pochodził z rodziny szlacheckiej Jana i Bernardyny Piotrowiczów.
Zabytki
We wsi znajduje się chałupa z II połowy XIX w.
Bibliografia
Grabowski Stanisław,Z dziejów Kurzętnika i okolic, Warszawa 1995.
Grabowski Stanisław,Z dziejów Kurzętnika i okolic, Warszawa 2008.
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. XI, Warszawa 1890.
Bank Danych Lokalnych GUS [12.11.2013]
Przypisy
- ↑ Strona Gminy Kurzętnik [12.11.2013]
