Sugajenko: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Dzieje miejscowości) |
|||
| Linia 30: | Linia 30: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | <big>'''Sugajenko'''</big> (1706 r. Sugnienko, niem. Sugainko) – [[wieś sołecka]] w Polsce w [[ | + | <big>'''Sugajenko'''</big> (1706 r. Sugnienko, niem. Sugainko) – [[wieś sołecka]] w Polsce w [[Województwo warmińsko-mazurskie| województwie warmińsko-mazurskim]], w [[Powiat nowomiejski| powiecie nowomiejskim]], w [[Kurzętnik (gmina wiejska)|gminie Kurzętnik]]. W latach 1975-1998 miejscowość [[Podział administracyjny |administracyjnie]] należała do województwa toruńskiego. |
<br/> | <br/> | ||
=== Charakterystyka fizjograficzna === | === Charakterystyka fizjograficzna === | ||
| − | + | Wieś znajduje się niedaleko [[Jezioro Sugajna| Jeziora Sugajna]]. Miejscowość leży na terenie gminy, która obejmuje swoim zasięgiem wschodni kraniec [[Pojezierze Brodnickie |Pojezierza Brodnickiego]]. W obszar gminy wchodzi 17% lasów i 71% użytków rolnych. Miejscowość znajduje się na obszarze [[Powiat nowomiejski |powiatu nowomiejskiego]], który rozciąga się na pograniczu Pojezierza Chełmińskiego, [[Pojezierze Iławskie |Pojezierza Iławskiego]], [[Garb Lubawski |Garbu Lubawskiego]] i [[Pojezierze Dobrzyńskie |Pojezierza Dobrzyńskiego]], w południowo–zachodniej części [[Województwo warmińsko-mazurskie |województwa warmińsko-mazurskiego]]. | |
| − | Wieś znajduje się niedaleko [[Jezioro Sugajna| Jeziora Sugajna]]. Miejscowość leży na terenie gminy, która obejmuje swoim zasięgiem wschodni kraniec [[Pojezierze Brodnickie |Pojezierza Brodnickiego]]. W obszar gminy wchodzi 17% lasów i 71% użytków rolnych. Miejscowość znajduje się na obszarze [[ | ||
<br/> | <br/> | ||
=== Dzieje miejscowości === | === Dzieje miejscowości === | ||
| − | + | Nazwa miejscowości wywodzi się od [[Jezioro Sugajna |Jeziora Sugajna]], obok którego leży wieś Sugajenko. Nieznana jest dokładna data lokacji wsi. W latach 1667–1731 Sugajenko należało do majątku Chełmża i obejmowało 40 [[włóka| włók]]. W 1706 r. wieś znajdowała się w [[Parafia Mroczno| parafii Mroczno]] i obejmowała 614 ha ziemi, w tym 519 ha ziemi ornej i 18 ha łąk. W 1773 r. ziemię w Sugajenku przejął rząd [[Prusy| Prus]] i utworzył tu domenę państwową. W 1793 r. długi Chełmży wobec kapituły chełmińskiej były tak duże, że wystąpiono na drogą sądową. Po długich negocjacjach spłaty rozłożono na raty roczne, a pieniądze na nie pobierano z czynszu uzyskanego z dzierżawy Sugajenka. | |
| − | Nazwa miejscowości wywodzi się od [[Jezioro Sugajna |Jeziora Sugajna]], obok którego leży wieś Sugajenko. Nieznana jest dokładna data lokacji wsi. W latach 1667–1731 Sugajenko należało do majątku Chełmża i obejmowało 40 [[włóka| włók]]. W 1706 r. wieś znajdowała się w [[ | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | W 1885 r. teren miejscowości zajmował 614 ha. We wsi znajdowały się 93 [[dym |dymy]]. Wieś zamieszkiwały 444 osoby, wśród których było 386 katolików, 58 ewangelików. W 1887 r. w szkole katolickiej uczyło się 80 dzieci. W XIX w. wieś należała do | + | W 1885 r. teren miejscowości zajmował 614 ha. We wsi znajdowały się 93 [[dym |dymy]]. Wieś zamieszkiwały 444 osoby, wśród których było 386 katolików, 58 ewangelików. W 1887 r. w szkole katolickiej uczyło się 80 dzieci. W XIX w. wieś należała do parafii katolickiej w Mrocznie. Po 1920 r. w Sugajenku pozostała tylko jedna rodzina niemiecka. W 1922 r. Sugajenko było gminą wiejską. W trzyklasowej szkole kierownikiem był [[Alfons Wróblewski]]. Przed 1939 r. Sugajenko należało do wójtostwa z siedzibą w Mrocznie, a sołtysem w 1928 r. był niejaki Ponczykowski. |
<br/> | <br/> | ||
| − | W czasie okupacji niemieckiej do obozu w Potulicach z Sugajenka wywieziono 6 osób dorosłych i pięcioro dzieci z rodzin: Dziukowskich, Kiejdrowskich, Raszkowskich, Romanowskich i Zarembów. Po 1945 r. punktem filialnym szkoły kierowała Danuta Prucnal. W 1973 r. sołectwo Sugajenko weszło w skład [[gmina | + | W czasie okupacji niemieckiej do obozu w Potulicach z Sugajenka wywieziono 6 osób dorosłych i pięcioro dzieci z rodzin: Dziukowskich, Kiejdrowskich, Raszkowskich, Romanowskich i Zarembów. Po 1945 r. punktem filialnym szkoły kierowała Danuta Prucnal. W 1973 r. sołectwo Sugajenko weszło w skład [[Kurzętnik (gmina wiejska)| gminy Kurzętnik]]. Pod koniec XX w. teren wsi obejmował 617,78 ha, w tym: 52 gospodarstwa z 307 mieszkańcami. |
| − | |||
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
===Kultura=== | ===Kultura=== | ||
| − | |||
We wsi działa świetlica. | We wsi działa świetlica. | ||
| + | <br/> | ||
| + | ===Religia=== | ||
| + | Wieś znajduje się obecnie na terenie [[Parafia pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Mrocznie|parafii rzymskokatolickiej pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Mrocznie]]. | ||
<br/> | <br/> | ||
| Linia 63: | Linia 61: | ||
Z miejscowością związana jest postać [[Józef Leliwa Piotrowicz| Józefa Leliwa Piotrowicza]] - kronikarza Ziemi Lubawskiej, który pochodził z rodziny szlacheckiej Jana i Bernardyny Piotrowiczów. Pod koniec XX w. sołtysem był tutaj Kazimierz Pawłowski. Obecnym (2013 r.) sołtysem jest [[Daniel Radzimiński]]. | Z miejscowością związana jest postać [[Józef Leliwa Piotrowicz| Józefa Leliwa Piotrowicza]] - kronikarza Ziemi Lubawskiej, który pochodził z rodziny szlacheckiej Jana i Bernardyny Piotrowiczów. Pod koniec XX w. sołtysem był tutaj Kazimierz Pawłowski. Obecnym (2013 r.) sołtysem jest [[Daniel Radzimiński]]. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
=== Zabytki=== | === Zabytki=== | ||
| − | |||
We wsi znajduje się chałupa z II poł. XIX w. | We wsi znajduje się chałupa z II poł. XIX w. | ||
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
| Linia 87: | Linia 82: | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | + | [[Kategoria: Powiat nowomiejski]] | |
| − | [[ | + | [[Kategoria: Kurzętnik (gmina wiejska)]] |
| + | [[Kategoria: Wsie sołeckie]] | ||
| + | [[Kategoria: 1601-1700]] | ||
Wersja z 10:46, 25 sie 2014
| Sugajenko | |
| | |
| Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | nowomiejski |
| Gmina | Kurzętnik |
| Sołectwo | Sugajenko |
| Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) | Pole-obowiązkowe |
| Strefa numeracyjna | (+48) 56 |
| Tablice rejestracyjne | NNM |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Sugajenko | |
| Położenie na mapie Polski  Sugajenko | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Sugajenko (1706 r. Sugnienko, niem. Sugainko) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Kurzętnik. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
Wieś znajduje się niedaleko Jeziora Sugajna. Miejscowość leży na terenie gminy, która obejmuje swoim zasięgiem wschodni kraniec Pojezierza Brodnickiego. W obszar gminy wchodzi 17% lasów i 71% użytków rolnych. Miejscowość znajduje się na obszarze powiatu nowomiejskiego, który rozciąga się na pograniczu Pojezierza Chełmińskiego, Pojezierza Iławskiego, Garbu Lubawskiego i Pojezierza Dobrzyńskiego, w południowo–zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego.
Dzieje miejscowości
Nazwa miejscowości wywodzi się od Jeziora Sugajna, obok którego leży wieś Sugajenko. Nieznana jest dokładna data lokacji wsi. W latach 1667–1731 Sugajenko należało do majątku Chełmża i obejmowało 40 włók. W 1706 r. wieś znajdowała się w parafii Mroczno i obejmowała 614 ha ziemi, w tym 519 ha ziemi ornej i 18 ha łąk. W 1773 r. ziemię w Sugajenku przejął rząd Prus i utworzył tu domenę państwową. W 1793 r. długi Chełmży wobec kapituły chełmińskiej były tak duże, że wystąpiono na drogą sądową. Po długich negocjacjach spłaty rozłożono na raty roczne, a pieniądze na nie pobierano z czynszu uzyskanego z dzierżawy Sugajenka.
W 1885 r. teren miejscowości zajmował 614 ha. We wsi znajdowały się 93 dymy. Wieś zamieszkiwały 444 osoby, wśród których było 386 katolików, 58 ewangelików. W 1887 r. w szkole katolickiej uczyło się 80 dzieci. W XIX w. wieś należała do parafii katolickiej w Mrocznie. Po 1920 r. w Sugajenku pozostała tylko jedna rodzina niemiecka. W 1922 r. Sugajenko było gminą wiejską. W trzyklasowej szkole kierownikiem był Alfons Wróblewski. Przed 1939 r. Sugajenko należało do wójtostwa z siedzibą w Mrocznie, a sołtysem w 1928 r. był niejaki Ponczykowski.
W czasie okupacji niemieckiej do obozu w Potulicach z Sugajenka wywieziono 6 osób dorosłych i pięcioro dzieci z rodzin: Dziukowskich, Kiejdrowskich, Raszkowskich, Romanowskich i Zarembów. Po 1945 r. punktem filialnym szkoły kierowała Danuta Prucnal. W 1973 r. sołectwo Sugajenko weszło w skład gminy Kurzętnik. Pod koniec XX w. teren wsi obejmował 617,78 ha, w tym: 52 gospodarstwa z 307 mieszkańcami.
Kultura
We wsi działa świetlica.
Religia
Wieś znajduje się obecnie na terenie parafii rzymskokatolickiej pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Mrocznie.
Ludzie związani z miejscowością
Z miejscowością związana jest postać Józefa Leliwa Piotrowicza - kronikarza Ziemi Lubawskiej, który pochodził z rodziny szlacheckiej Jana i Bernardyny Piotrowiczów. Pod koniec XX w. sołtysem był tutaj Kazimierz Pawłowski. Obecnym (2013 r.) sołtysem jest Daniel Radzimiński.
Zabytki
We wsi znajduje się chałupa z II poł. XIX w.
Bibliografia
Grabowski Stanisław,Z dziejów Kurzętnika i okolic, Warszawa 1995, 171 ss.
Grabowski Stanisław,Z dziejów Kurzętnika i okolic, Warszawa 2008, 287 ss.
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. XI, Warszawa 1890, 960 ss.
Zobacz też
