Szkoła Podstawowa im. Heleny Ponieważ w Słoneczniku

Poniżej przedstawiona jest wizualizacja szablonu

---

Szkoła Podstawowa im. Heleny Ponieważ w Słoneczniku
...Wymagane...
Data założenia:	XVII wiek
Poziom szkoły:	...Wymagane...
Podtyp szkoły:	...Wymagane...
Profil:	...Wymagane...
Adres:	...Wymagane...

Szkoła Podstawowa im. Heleny Ponieważ w Słoneczniku

Historia

...Tradycje szkolne wsi Słonecznik mają ponad 300 lat. "Jednoklasowa szkoła powstała pod koniec XVII w. Przed 1945 rokiem była tu szkoła trzyklasowa z trzema nauczycielami."

Obecna Szkoła Podstawowa powstała po zajęciu Warmii i Mazur przez wojska radzieckie i przekazaniu władzy przez Komendaturę Wojenną polskiemu staroście w Morągu - Wacławowi Roszkowskiemu (30 maja 1945r.). W sierpniu 1945r. przystąpiono do organizacji szkoły w Słoneczniku. W budynku szkolnym "były magazyny zbożowe, założone przez przez odziały Wojska Polskiego, przybyłe bezpośrednio z frontu zarganizowania akcji żywieniowej na miejscowym terenie ziem odzyskanych."

1 września 1945r. rozpoczął się pierwszy rok szkolny. Pierwszą nauczycielką była Zofia Wrona, ktróra z koncem roku 1945/1946 przeniosła się do innej miejscowości. Szkoła liczyła 4 klasy, a naukę podjeło 21 uczniów. W bardzo ciężkich warunkach pracy, ta mała szkółka stała się ogniskiem krzewienia kultury polskiej. Odbywały się przedstawienia młodzieży szkolnej, wyświetlano filmy. Szkoła miała zjednoczyć zróżnicowane pod względem narodowym, społecznym i stopnia wykształcenia środowisko. Klasy składały się z dzieci osadników, a tekże ludności miejscowej.

Nauka w ciasnej klasie W 1946 roku kierownikiem szkoły zostaje Bolesław Kułakowski, który funkcję tą pełni do 1 wrześnie 1954 roku. Powstało 6 klas. Grono pedagogów pracujących od 1946 roku było stabilne. Tworzyli je: Bolesław Kułakowski (kierownik), Helena Malinowska-Ponieważ, Krystyna Górska(do 1948r.). W kolejnych latach następują zmiany wśród nauczycieli. W szkole podejmują prace: Wanda Gillard (do 1948r.), Krystyna Bordo-Ciesielska (1952). 1.09.1954r. Bolesława Kułakowskiego zastępuje na stanowisku kierownika szkoły Kazimierz Ciesielski, były uczeń szkoły. Podejmuje on trud napisania Kroniki Szkoły w 1957r. Praca ta z krótkimi przerwami w latach 1977-1980, kontynuowana jest do dnia dzsisiejszego. Lata pięćdziesiąte są okresem bardzo wytężonej pracy przy zagospodarowaniu budynku oraz terenu szkolnego. Wiele prac wykonywano w czynie społecznym, przy dużym zaangażowaniu rodziców, uczniów, a przede wszystkim nauczycieli. Nastąpiła ideologizacja życia szkoły. Bardzo duże zanaczenie przywiązywano do akademii z okazji rocznic Rewolucji Październikowej. Prym wiodła w szkole organizacja harcerska istniejąca od 1951 roku. W lipcu 1961r. Sejm PRL przyjął ustawę o rozwoju oświaty i wychowania. Szkoła miała być państwowa, świecka, a nauczanie powszechne i bezpłatne. Naukę w szkole podstawowej przedłużono z 7 do 8 lat. Siedzibą szkoły w Słoneczniku do 1996 roku był budynek poniemiecki, zanajdujący się przy skrzyżowaniu dróg prowadzących do Morąga, Miłomłyna i Wenecji. Obiekt ten pochodzi z początku XX wieku. Pierwszy generalny remont przeprowadzono w 1959r. Przebudowano sale lekcyjne, schody na piętro, postawiono nowe piece, podłogi, poprawiono dach. Najwięcej kłopotów przysporzyła wymiana instalacji elektrycznej, a później malowanie szkoły. Prace przeciągneły się i w związu z tym opóźniono rozpoczęcie roku szkolenego 1959/1960 o kilka dni. Szkołę remontowano i rozbudowywano wielokrotnie. W 1964r. przebudowano budynek gospodarczy, w którym urządzono pracownię zajęć praktyczno-technicznych. W latach 1965-1967 wywiercono studnię, zainstalowano hydrofornię oraz podłączono wodę do bydynku szkolnego i okolicznych domów. W 1967 roku odnowiono elewację szkolną. Kolejny remont kapitalny szkoły trwał od lipca 1973r. Wymieniono okna, drzwi, podłągi. Założono centralne ogrzewanie, przebudowano boisko szkolne. W ciężkich warunkach, w ciągłym remoncie ukończono rok szkolny 1973/74. Z początkiem nowego roku szkolnego 1974/75 stanowisko dyrektora objął Marian Gaweł. Była to już inna, Zbiorcza Szkoła Podstawowa, do której chodziły dzieci ze Słonecznika oraz okolicznych wiosek- Bartężka i Wenecji. Pod szkołę podlegają punkty filiale w Wenecji (kl. I-III) i Bożęcinie (kl. I-VI). Był to wstęp do nieudanej reformy szkolnej. Przewidywała ona powstanie powszechnej szkoły średniej tzw. "dziesięciolatki", wzorowanej na modelu radzieckim. Zbiorcze szkoły gminne miały wchłonąć małe szkółki wiejskie. Brak pieniędzy oraz protesty części opinii publicznej zahamowały wprowadzenie w życie całej reformy oświaty w Polsce. Niedofinansowanie oświaty, brak funduszy na remonty i budowę szkół, na godziwe pensje dla nauczycieli oraz ideologizacja nauczania stały się główną przyczyną regresu całego polskiego szkolnictwa. Problemy te nie ominęły szkoły w Słoneczniku. Jest to okres bardzo słabo udokumentowany. Brak jest wielu dokumentów szkolnych z końca lat siedemdziesiątych. W 1980r. następiła kolejna zmiana dyrektora szkoły. Funkcję objeła Irena Szewczak, która pełniła ją do 2004 roku. Był to trudny okres czasu, w którym nastąpiło wiele zmian w kraju oraz społeczności lokalnej Słonecznika. W tym okresie szkoła wypracowała swój ceremoniał, który z niewielkimi zmianami obowięzuje nadal. Szkoła otrzymała imię wieloletniej, zasłużonej nauczycielki- Heleny Ponieważ. Uroczyste nadanie szkole imienia, a także przekazanie sztandaru szkolnego, ufundowanego przez społeczeństwo wsi Słonecznik, następiło 23 kwietnia 1983r. Dzień ten obchodzony jest uroczyście co roku, jako Święto Szkoły. W latach 1981-82 zmienił się charakter wsi Słonecznik. Wybudowane zostało osiedle mieszkaniowe dla pracowników okolicznych PGR'ów. Szkoła rozrosła się przyjmując coraz więcej dzieci mieszkańców osiedla. Stary budynek szkoły mimo wielu starań, nie był w stanie spełniać swojej funkci. W latach 1994-1996 szkoła przeniosła się do wybudowanego w 1982r. budynku na osiedlu mieszkaniowym. Stary obiekt wymagał remontu, na który władze gminne nie miały pieniędzy. Nowa siedziba szkoły powstała jako bydynek przedszkola. Po jego likwidacji i niewielkiej przbudownie Szkola Podstawowa w Słoneczniku znalazła nowe lokum. Stary budynek został sprzedany w ręce prywatnego użytkownika. W ciągu całej swojej historii od 1 września 1945r. szkoła w Słoneczniku prowadziła aktywną dzialalność wychowawczą, kulturalną i społeczną. Organizowano przedstawienia teatralne, w których występowali rodzice i uczniowe. Amatorskie zespoły przygotowywane przez nauczycieli brały udział w konkursach na szczeblu regionalnym. Chór szkolny pod opieką Krzysztofa Kozłowskiego w latach 1965-1971, należał do czołowych zespołów województwa olsztyńskiego. Wielu artystów i ludzi kultury odwiedzało Słonecznik, na zaproszenie szkoły m.in.: Jacek Federowicz, Drużyna harcerska działająca w latach 1956-1990 była aktywną organizacją, która przyczyniła się do rozwoju środowiska i uksztautowała wiele młodych charakterów. Odbywały się liczne wycieczki szkolne do Morąga, Ostródy, Olsztyna, Trójmiasta, Sztutowa, Malborka, Krakowa, w Karpaty i Góry Świętokrzyskie. Choinki szkolne, zawody sportowe, kuligi, czyny społeczne od wielu lat są świętem nie tylko szkoły, ale całej ludności wsi Słonecznik. Od 1999r po likwidacji szkoły w Wenecji, w Słoneczniku jest jedyna placówka oświatowa w okolicy. W wyniku kolejnej reformy oświaty zmianiła się organizacja szkoły. W latach 1999 i 2000 obsolwentami zostały dzieci klas szóstych i ósmych. Od roku 2000 Szkola Podstawowa im. Heleny Ponieważ w Słoneczniku liczy sześć klas i oddział przedszkolny.

Cele i zadania

...

Kadra pedagogiczna

... 1. Adamczyk Lidia 2. Giemza Adam 3. Mulczyńska Anna 4. Mulczynski Tadeusz - dyrektor szkoły 5. Ostojska Elżbieta 6. Paduch Mariusz 7. Piątek Ewa 8. Schukat Agnieszka 9. Szeluga Małgorzata 10. Szeluga Monika 11. Szewczak Irena 12. Teperek Danuta 13. Wachcińska Grażyna 14. Winnicka Celina

Osiągnięcia

...

Absolwenci

...

Ciekawostki

...

Bibliografia

...