Szlak Napoleoński Barkweda - Konradowo: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 24: Linia 24:
 
== Opis ==
 
== Opis ==
 
[[Plik:Barkweda.jpg|240px|right|thumb|Tablica informacyjna ze szlakiem napoleońskim, Barkweda]]
 
[[Plik:Barkweda.jpg|240px|right|thumb|Tablica informacyjna ze szlakiem napoleońskim, Barkweda]]
[[Plik:las.jpg|200px|left|thumb|Las Miejski w Olsztynie]]
+
[[Plik:Kapliczka w Gutkowie.jpg|200px|left|thumb|Kapliczka w Gutkowie]]
 
[[Plik:jezioro_krzywe.jpg|200px|left|thumb|Jezioro Ukiel]]
 
[[Plik:jezioro_krzywe.jpg|200px|left|thumb|Jezioro Ukiel]]
 
Szlak prowadzi trasą przemarszu wojsk napoleońskich podczas wojny z Rosją i Prusami w lutym 1807 roku. W każdej miejscowości etapowej znajdujące się tam tablice informacyjne przybliżają turyście kolejne posunięcia wrogich sobie armii.
 
Szlak prowadzi trasą przemarszu wojsk napoleońskich podczas wojny z Rosją i Prusami w lutym 1807 roku. W każdej miejscowości etapowej znajdujące się tam tablice informacyjne przybliżają turyście kolejne posunięcia wrogich sobie armii.
 
[[Barkweda]] to pierwszy punkt tego szlaku, osada położona 4 km od [[Brąswałd|Brąswałdu]], w szerokiej doliny [[rzeka Łyna|rzeki Łyny]]. We wsi znajduje się zabytkowy młyn, pozostałości parku dworskiego, dawny cmentarz, zabytkowe aleje przydrożne. W dniach 2–4 lutego 1807 r. w Barkwedzie i okolicy rozegrała się bitwa wojsk napoleońskich z wojskami rosyjskimi i pruskimi, o przeprawę na rzece Łynie. Okazały dąb, rosnący przy cmentarzu i kaplicy, został nazwany przez ludność miejscową „dębem Napoleona”. Według tradycji cesarz [[Napoleon]] miał pod drzewem swój punkt dowodzenia, a nawet miał nocować w obszernej dziupli. Jako pomnik przyrody przetrwał do 1922 r.
 
[[Barkweda]] to pierwszy punkt tego szlaku, osada położona 4 km od [[Brąswałd|Brąswałdu]], w szerokiej doliny [[rzeka Łyna|rzeki Łyny]]. We wsi znajduje się zabytkowy młyn, pozostałości parku dworskiego, dawny cmentarz, zabytkowe aleje przydrożne. W dniach 2–4 lutego 1807 r. w Barkwedzie i okolicy rozegrała się bitwa wojsk napoleońskich z wojskami rosyjskimi i pruskimi, o przeprawę na rzece Łynie. Okazały dąb, rosnący przy cmentarzu i kaplicy, został nazwany przez ludność miejscową „dębem Napoleona”. Według tradycji cesarz [[Napoleon]] miał pod drzewem swój punkt dowodzenia, a nawet miał nocować w obszernej dziupli. Jako pomnik przyrody przetrwał do 1922 r.
 
<br/>
 
<br/>
 +
[[Gutkowo]]
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
 
1. Darmochwał T., Rumiński M. J., 1996. Warmia Mazury, przewodnik. Agencja TD, Białystok
 
1. Darmochwał T., Rumiński M. J., 1996. Warmia Mazury, przewodnik. Agencja TD, Białystok

Wersja z 22:21, 6 gru 2013

Szlak Napoleona

Dane szlaku
Państwo Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Początek Barkweda
Koniec Konradowo
Kolor znakowania niebieski Niebieski.gif
Długość 39 km
Typ szlak pieszy
Administrator Stowarzyszenie Dom Warmiński

Szlak_pieszy_do_definicji – ...

Nazwa szlaku

Szlak Napoleona

Trasa

Barkweda – Gutkowo – Mątki – Jonkowo – Łomy – Pupki – Gołogóra – Skolity – Dąbrówka - Konradowo

Opis

Tablica informacyjna ze szlakiem napoleońskim, Barkweda
Kapliczka w Gutkowie
Jezioro Ukiel

Szlak prowadzi trasą przemarszu wojsk napoleońskich podczas wojny z Rosją i Prusami w lutym 1807 roku. W każdej miejscowości etapowej znajdujące się tam tablice informacyjne przybliżają turyście kolejne posunięcia wrogich sobie armii. Barkweda to pierwszy punkt tego szlaku, osada położona 4 km od Brąswałdu, w szerokiej doliny rzeki Łyny. We wsi znajduje się zabytkowy młyn, pozostałości parku dworskiego, dawny cmentarz, zabytkowe aleje przydrożne. W dniach 2–4 lutego 1807 r. w Barkwedzie i okolicy rozegrała się bitwa wojsk napoleońskich z wojskami rosyjskimi i pruskimi, o przeprawę na rzece Łynie. Okazały dąb, rosnący przy cmentarzu i kaplicy, został nazwany przez ludność miejscową „dębem Napoleona”. Według tradycji cesarz Napoleon miał pod drzewem swój punkt dowodzenia, a nawet miał nocować w obszernej dziupli. Jako pomnik przyrody przetrwał do 1922 r.
Gutkowo

Bibliografia

1. Darmochwał T., Rumiński M. J., 1996. Warmia Mazury, przewodnik. Agencja TD, Białystok 2. Daniela Lewicka, Ryszard Tomkiewicz, 1994. „Gmina Dywity. Teraźniejszość i przeszłość”, Wyd. OBN w Olsztynie, Olsztyn