Szlak im. Karola Małłka: Krutyń - Pranie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
(Opis)
 
(Nie pokazano 37 wersji utworzonych przez 6 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
{{Szlak_turystyczny infobox
 
{{Szlak_turystyczny infobox
  | nazwa_szlaku      = „Okrężny”
+
  | nazwa_szlaku      = Szlak im. Karola Małłka
 
  | szlak_grafika    = <!-- nazwa pliku graficznego, może być z przedrostkiem "Plik:" lub bez -->
 
  | szlak_grafika    = <!-- nazwa pliku graficznego, może być z przedrostkiem "Plik:" lub bez -->
 
  | opis zdjęcia      = <!-- jeśli plikiem graficznym jest zdjęcie, można je tu podpisać -->
 
  | opis zdjęcia      = <!-- jeśli plikiem graficznym jest zdjęcie, można je tu podpisać -->
 
  | państwo          = Polska
 
  | państwo          = Polska
  | województwo      = [[województwo warmińsko-mazurskie|warmińsko-mazurskie]]
+
  | województwo      = warmińsko-mazurskie
  | początek          =  
+
  | początek          = Krutyń
 
  | przez            =  
 
  | przez            =  
  | koniec            =
+
  | koniec            = Pranie
 
  | kod              =
 
  | kod              =
  | numer            = WM-2001-n
+
  | numer            =  
  | kolor            = niebieski [[Plik:niebieski.gif]]
+
  | kolor            = żółty [[Plik:zolty.gif]]
  | długość          = 10
+
  | długość          = 20
 
  | etapy            =  
 
  | etapy            =  
 
  | typ              = pieszy
 
  | typ              = pieszy
  | administrator    =
+
  | administrator    = Oddział Warmińsko-Mazurski PTTK
 
}}
 
}}
'''Szlak pieszy''' – piesza trasa wycieczkowa oznaczona specjalnymi symbolami wyznaczającymi jej przebieg i ułatwiającymi odnalezienie właściwej drogi. Szlaki lądowe wykorzystują biegnące w terenie drogi i ścieżki. W [[Polska|Polsce]] ustalone jest oznaczanie szlaku pieszego za pomocą trzech przylegających do siebie poziomych pasków, umieszczanych na drzewach, murach, skałach itp. Dwa zewnętrzne paski są barwy białej, natomiast środkowy jest wypełniony dowolną inną niż biała (np. czarną, czerwoną, niebieską, zieloną czy żółtą farbą).<br/>
+
'''Szlak pieszy''' – piesza trasa wycieczkowa oznaczona specjalnymi symbolami wyznaczającymi jej przebieg i ułatwiającymi odnalezienie właściwej drogi. Szlaki lądowe wykorzystują biegnące w terenie drogi i ścieżki. W Polsce ustalone jest oznaczanie szlaku pieszego za pomocą trzech przylegających do siebie poziomych pasków, umieszczanych na drzewach, murach, skałach itp. Dwa zewnętrzne paski są barwy białej, natomiast środkowy jest wypełniony dowolną inną niż biała (np. czarną, czerwoną, niebieską, zieloną czy żółtą farbą).<br/><br>
 +
[[Plik:Krutyń chata drewniana.jpg|thumb|right|290px|Krutyń, chałupa drewniana.<br>Źródło: [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Kruty%C5%84-dom_nr_40.jpg Commons Wikimedia]]]
 +
[[Plik:Leśniczówka Pranie..jpg|thumb|right|290px|Poiersie Gałczyńskiego w Praniu. Fot. Duży Batek. Źródło: [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Lesniczowka_Pranie.03.jpg Commons Wikimedia] ]]
 
==Nazwa szlaku==
 
==Nazwa szlaku==
'''„Okrężny” – szlak pieszy niebieski'''
+
'''Szlak im. Karola Małłka'''
 
<br/>
 
<br/>
 
== Trasa ==
 
== Trasa ==
''Elbląg (Bażantarnia): Restauracja Myśliwska - Góra Jagiellońska - Parasol - Góra Ludowa - Mostek Elewów - Urwisko Krystyny - Rzek
+
[[Krutyń]] – [[Jezioro Mokre]] – [[Rezerwat Królewska Sosna]] – [[Karwica (gmina Ruciane-Nida)|Karwica Mazurska]] – [[Pranie]]
 
<br/>
 
<br/>
 
== Opis ==
 
== Opis ==
[[Plik:srebrny potok.jpg|250px|right|thumb|Srebrny Potok, Bażantarnia]]
+
Szlak prowadzi przez [[Puszcza Piska|Puszczę Piską]]. Część szlaku biegnie przez [[Mazurski Park Krajobrazowy]]. Rozpoczyna się w miejscowości [[Krutyń]], gdzie znajduje się wiele zabytkowych drewnianych chałup, głównie z początku XX w. W dawnej stodole z końca XIX w. mieści się [[Muzeum Ziemi Warmińskiej]]. W latach 1951-1957 w Krutyni mieszkał [[lkwim:Karol Małłek|Karol Małłek]]. Miejscowość słynie ze spływów kajakowych oraz z romantycznych przejażdżek tradycyjnymi łodziami [[pachówka|"pychówkami"]] po najpiękniejszym odcinku [[rzeka Krutynia|rzeki Krutyni]]. Do atrakcji turystycznych należą także rezerwaty przyrody, [[Rezerwat Zakręt|Rezerwaty przyrody "Zakręt"]] i [[Rezerwat Krutynia|Rezerwat rzeki Krutyni]].
[[Plik:Restauracja Myśliwska.jpg|200px|left|thumb|Park Bażantarnia, Restauracja "Myśliwska"]]
+
 
[[Plik:bażantarnia.jpg|200px|left|thumb|Bażantarnia]]
+
Dalej szlak wiedzie w stronę [[Jezioro Mokre|Jeziora Mokrego]], jednego z największych i najgłębszych jezior [[Pojezierze Mrągowskie|Pojezierza Mrągowskiego]] (pow. 7,7 km<sup>2</sup>, gł. 50 m), leżącego na trasie spływu Krutynią.
Szlak niebieski w całości przebiega przez elbląski las [[Bażantarnia]] tworząc pętlę o długości 10 km na skraju [[Wysoczyzna Elbląska|Wysoczyzny Elbląskiej]]. Ze względu na charakterystykę terenu oraz na stopień trudności, podzielony został na dwa odcinki: leśny i górski. Bażantarnia jest miejscem wypoczynkowym istniejącym już od XVIII w. W XIX wieku były królewski konsul w Rosji [[August Abbeg]] przebudował dwór w zajazd. W otaczającym parku wytyczono aleje i tarasy. Organizowano zawody strzeleckie, koncerty muzyczne i przedstawienia w muszli koncertowej. Restauracja Myśliwska jest węzłem szlaków. Oprócz szlaku niebieskiego rozpoczynają się tu także szlaki: żółty, zielony - [[Elbląg "Ścieżka Jaszczurek"|"Ścieżka Jaszczurek"]], [[Elbląg „Żółta Stopa”|szlak „Żółta Stopa”]] oraz przebiega [[Frombork - Kępki|szlak czerwony Kopernikowski]]. Obok restauracji znajdują się: pomnik przyrody (stary dąb), muszka koncertowa oraz tablica turystyczno-informacyjna. Przemierzając szlak mijamy kolejne punkty: stok [[Góra Bukowa|Góry Bukowej]] (131 m n.p.m.), wchodzimy na szczyt [[Góra Jegillońska|Góry Jagiellońskiej]], gdzie możemy podziwiać panoramę najbliższej okolicy Bażantarni oraz meandry płynącego w dole Srebrnego Potoku [[rzeka Kumiela|(rz. Kumielki)]]. Zejście z góry jest strome, porośnięte są bukami. Dalej dochodzimy do polanki z zadaszeniem, tzw. „Parasolu”. Od tego miejsca zaczyna się odcinek „górski” szlaku niebieskiego. Dochodzimy do wzniesienia zwanego [[Góra Ludowa|Górą Ludową]] (108 m n.p.m.) i dalej do [[Góra Sowia|Góry Sowiej]] (95 m. n.p.m.), zwanej także „Świątynią Dumania”. Rozpościera się tu widok na wzgórze [[Czarci Jar]] (133 m. n.p.m.). Schodząc w dół przekraczamy mostek Elfów i dochodzimy na skraj [[Urwisko Krystyny|"Urwiska Krystyny"]]. Stąd szlak biegnie wzdłóż rz. Kumili do Restauracji Myśliwskiej.
+
 
 +
Kolejny punkt na trasie to rezerwat [[Rezerwat Królewska Sosna|Królewska Sosna]]. Utworzono go w 1959 r. w celu ochrony drzewostanu Puszczy Piskiej. W rezerwacie znajduje się 200-letni mieszany starodrzew oraz trzy [[Jeziora Kruczki | jeziora Kruczki]] z unikatową florą torfowisk wysokich. Jest tu pomnikowa obumarła sosna, od której pochodzi nazwa rezerwatu. Jest także niemal 400-letni [["Dąb nad Mukrem"]] im. K. Małłka o wysokości 30 m i obwodzie pnia ponad 5 m.
 +
 
 +
Szlak kończy się w [[Leśniczówka Pranie| Leśniczówce Pranie]]. Mieszkał tu i tworzył [[lkwim: Konstanty Ildefons Gałczyński|Konstanty Ildefons Gałczyński]]. W 1965 r. w leśniczówce została otwarta izba pamięci poświęcona Gałczyńskiemu. W 1980 r. powstało [[lkwim: Muzeum Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego w Praniu|muzeum]].
 
<br/>
 
<br/>
 +
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
1. www.szlaki.mazury.pl; 2. Elbląska Bażantarnia, red. J. Zaskiewicz, Elbląg 1995.
+
Darmochwał T., Rumiński M. J., Warmia Mazury, przewodnik, Białystok 1996.<br>
 +
"Wielkie Jeziora Mazurskie", Przewodnik Turystyczny, red. B. Konopska, M. Starzewski, Warszawa 2006.<br>
 +
Gałczyńska K., Leśniczówka Pranie: Muzeum K. I. Gałczyńskiego, Warszawa 1989.<br>
 +
[http://lesniczowkapranie.art.pl; www.lesniczowkapranie.art.pl] [22.12.2013]<br>
 +
[http://szlaki.mazury.pl www.szlaki.mazury.pl] [22.12.2013]
 
<br/>
 
<br/>
[[Kategoria:Turystyka]][[Kategoria:Szlaki turystyczne]] [[Kategoria:Szlaki piesze]]<br />
+
[[Kategoria:Turystyka]][[Kategoria:Szlaki turystyczne]] [[Kategoria:Szlaki piesze]] [[Kategoria:Powiat mrągowski]] [[Kategoria:Powiat piski]]<br />

Aktualna wersja na dzień 09:37, 19 mar 2015

Szlak im. Karola Małłka

Dane szlaku
Państwo Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Początek Krutyń
Koniec Pranie
Kolor znakowania żółty Zolty.gif
Długość 20 km
Typ szlak pieszy
Administrator Oddział Warmińsko-Mazurski PTTK

Szlak pieszy – piesza trasa wycieczkowa oznaczona specjalnymi symbolami wyznaczającymi jej przebieg i ułatwiającymi odnalezienie właściwej drogi. Szlaki lądowe wykorzystują biegnące w terenie drogi i ścieżki. W Polsce ustalone jest oznaczanie szlaku pieszego za pomocą trzech przylegających do siebie poziomych pasków, umieszczanych na drzewach, murach, skałach itp. Dwa zewnętrzne paski są barwy białej, natomiast środkowy jest wypełniony dowolną inną niż biała (np. czarną, czerwoną, niebieską, zieloną czy żółtą farbą).

Krutyń, chałupa drewniana.
Źródło: Commons Wikimedia
Poiersie Gałczyńskiego w Praniu. Fot. Duży Batek. Źródło: Commons Wikimedia

Nazwa szlaku

Szlak im. Karola Małłka

Trasa

KrutyńJezioro MokreRezerwat Królewska SosnaKarwica MazurskaPranie

Opis

Szlak prowadzi przez Puszczę Piską. Część szlaku biegnie przez Mazurski Park Krajobrazowy. Rozpoczyna się w miejscowości Krutyń, gdzie znajduje się wiele zabytkowych drewnianych chałup, głównie z początku XX w. W dawnej stodole z końca XIX w. mieści się Muzeum Ziemi Warmińskiej. W latach 1951-1957 w Krutyni mieszkał Karol Małłek. Miejscowość słynie ze spływów kajakowych oraz z romantycznych przejażdżek tradycyjnymi łodziami "pychówkami" po najpiękniejszym odcinku rzeki Krutyni. Do atrakcji turystycznych należą także rezerwaty przyrody, Rezerwaty przyrody "Zakręt" i Rezerwat rzeki Krutyni.

Dalej szlak wiedzie w stronę Jeziora Mokrego, jednego z największych i najgłębszych jezior Pojezierza Mrągowskiego (pow. 7,7 km2, gł. 50 m), leżącego na trasie spływu Krutynią.

Kolejny punkt na trasie to rezerwat Królewska Sosna. Utworzono go w 1959 r. w celu ochrony drzewostanu Puszczy Piskiej. W rezerwacie znajduje się 200-letni mieszany starodrzew oraz trzy jeziora Kruczki z unikatową florą torfowisk wysokich. Jest tu pomnikowa obumarła sosna, od której pochodzi nazwa rezerwatu. Jest także niemal 400-letni "Dąb nad Mukrem" im. K. Małłka o wysokości 30 m i obwodzie pnia ponad 5 m.

Szlak kończy się w Leśniczówce Pranie. Mieszkał tu i tworzył Konstanty Ildefons Gałczyński. W 1965 r. w leśniczówce została otwarta izba pamięci poświęcona Gałczyńskiemu. W 1980 r. powstało muzeum.

Bibliografia

Darmochwał T., Rumiński M. J., Warmia Mazury, przewodnik, Białystok 1996.
"Wielkie Jeziora Mazurskie", Przewodnik Turystyczny, red. B. Konopska, M. Starzewski, Warszawa 2006.
Gałczyńska K., Leśniczówka Pranie: Muzeum K. I. Gałczyńskiego, Warszawa 1989.
www.lesniczowkapranie.art.pl [22.12.2013]
www.szlaki.mazury.pl [22.12.2013]