Szlak im. Karola Małłka: Krutyń - Pranie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
(Opis)
(Bibliografia)
Linia 36: Linia 36:
  
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
Darmochwał T., Rumiński M. J., Warmia Mazury, przewodnik, Białystok 1996;
+
Darmochwał T., Rumiński M. J., Warmia Mazury, przewodnik, Białystok 1996
  
"Wielkie Jeziora Mazurskie", Przewodnik Turystyczny, red. B. Konopska,M. Starzewski, Warszawa 2006;
+
"Wielkie Jeziora Mazurskie", Przewodnik Turystyczny, red. B. Konopska, M. Starzewski, Warszawa 2006
  
Gałczyńska K., Leśniczówka Pranie: Muzeum K. I. Gałczyńskiego, Warszawa 1989;
+
Gałczyńska K., Leśniczówka Pranie: Muzeum K. I. Gałczyńskiego, Warszawa 1989
  
 
[http://lesniczowkapranie.art.pl; www.lesniczowkapranie.art.pl] [22.12.2013]
 
[http://lesniczowkapranie.art.pl; www.lesniczowkapranie.art.pl] [22.12.2013]

Wersja z 09:32, 3 lip 2014

Szlak im. Karola Małłka

Dane szlaku
Państwo Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Początek Krutyń
Koniec Pranie
Kolor znakowania żółty Zolty.gif
Długość 20 km
Typ szlak pieszy
Administrator Oddział Warmińsko-Mazurski PTTK

Szlak pieszy – piesza trasa wycieczkowa oznaczona specjalnymi symbolami wyznaczającymi jej przebieg i ułatwiającymi odnalezienie właściwej drogi. Szlaki lądowe wykorzystują biegnące w terenie drogi i ścieżki. W Polsce ustalone jest oznaczanie szlaku pieszego za pomocą trzech przylegających do siebie poziomych pasków, umieszczanych na drzewach, murach, skałach itp. Dwa zewnętrzne paski są barwy białej, natomiast środkowy jest wypełniony dowolną inną niż biała (np. czarną, czerwoną, niebieską, zieloną czy żółtą farbą).

Nazwa szlaku

„Szlak im. Karola Małłka

Trasa

Krutyń – Jezioro Mokre – rezerwat Królewska Sosna – Karwica Mazurska – Pranie

Opis

Krutyń, chałupa drewniana
Popiersie Gałczyńskiego w Praniu

Szlak prowadzi przez Puszczę Piską. Część szlaku biegnie przez Mazurski Park Krajobrazowy. Rozpoczyna się w miejscowości Krutyń, gdzie znajduje się wiele zabytkowych drewnianych chałup, głównie z początku XX w. W dawnej stodole z końca XIX w. mieści się Muzeum Ziemi Warmińskiej. W latach 1951-1957 w Krutyni mieszkał Karol Małłek. Miejscowość słynie ze spływów kajakowych oraz z romantycznych przejażdżek tradycyjnymi łodziami "pychówkami" po najpiękniejszym odcinku rzeki Krutyni. Do atrakcji turystycznych należą także rezerwaty przyrody, Rezerwaty przyrody "Zakręt" i Rezerwat rzeki Krutyni.

Dalej szlak wiedzie w stronę Jeziora Mokrego, jednego z największych i najgłębszych jezior Pojezierza Mrągowskiego (pow. 7,7 km2, gł. 50 m), leżącego na trasie spływu Krutynią.

Kolejny punkt na trasie to rezerwat Królewska Sosna. Utworzono go w 1959 r. w celu ochrony drzewostanu Puszczy Piskiej. W rezerwacie znajduje się 200-letni mieszany starodrzew oraz trzy jeziora Kruczki z unikatową florą torfowisk wysokich. Jest tu pomnikowa obumarła sosna, od której pochodzi nazwa rezerwatu. Jest także niemal 400-letni "Dąb nad Mukrem" im. K. Małłka o wysokości 30 m i obwodzie pnia ponad 5 m.

Szlak kończy się w Leśniczówce Pranie. Mieszkał tu i tworzył Konstanty Ildefons Gałczyński. W 1965 r. w leśniczówce została otwarta izba pamięci poświęcona Gałczyńskiemu. W 1980 r. powstało muzeum.

Bibliografia

Darmochwał T., Rumiński M. J., Warmia Mazury, przewodnik, Białystok 1996

"Wielkie Jeziora Mazurskie", Przewodnik Turystyczny, red. B. Konopska, M. Starzewski, Warszawa 2006

Gałczyńska K., Leśniczówka Pranie: Muzeum K. I. Gałczyńskiego, Warszawa 1989

www.lesniczowkapranie.art.pl [22.12.2013]

www.szlaki.mazury.pl [22.12.2013]