Szlak im. Karola Małłka: Krutyń - Pranie

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
Szlak im. Karola Małłka

Dane szlaku
Państwo Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Początek Krutyń
Koniec Pranie
Numer WM-2001-n
Kolor znakowania żółty Zolty.gif
Długość 20 km
Typ szlak pieszy
Administrator Oddział Warmińsko-Mazurski PTTK

Szlak pieszy – piesza trasa wycieczkowa oznaczona specjalnymi symbolami wyznaczającymi jej przebieg i ułatwiającymi odnalezienie właściwej drogi. Szlaki lądowe wykorzystują biegnące w terenie drogi i ścieżki. W Polsce ustalone jest oznaczanie szlaku pieszego za pomocą trzech przylegających do siebie poziomych pasków, umieszczanych na drzewach, murach, skałach itp. Dwa zewnętrzne paski są barwy białej, natomiast środkowy jest wypełniony dowolną inną niż biała (np. czarną, czerwoną, niebieską, zieloną czy żółtą farbą).

Nazwa szlaku

„Szlak im. Karola Małłka

Trasa

Krutyń – jez. Mokre - rez.Królewska Sosna – Karwica Mazurska - Pranie

Opis

Krutyń, chałupa drewniana
Pranie

Szlak prowadzi przez Puszczę Piską. Część szlaku biegnie w Mazurskim Parku Krajobrazowym. Rozpoczyna się w miejscowości Krutyń, gdzie znajduje się wiele zabytkowych, drewnianych chałup, głównie z początku XX w. W dawnej stodole z końca XIX w. mieści się Muzeum Ziemi Warmińskiej. W latach 1951-1957 w Krutyni mieszkał Karol Małłek. Miejscowość słynie ze spływów kajakowych, oraz z romantycznych przejażdżek tradycyjnymi łodziami "pychówkami" po najpiękniejszym odcinku rzeki Krutyni. Do atrakcji turystycznych należą także dwa rezerwaty przyrody "Zakręt" i Rezerwat rzeki Krutyni. Dalej idziemy w stronę jeziora Mokre, to jedno z największych i najgłębszych jezior Pojezierza Mrągowskiego (pow. 7,7 km2, 50 m głęb.), leży na trasie spływu Krutynią. Kolejny punkt na trasie to rezerwat przyrody Królewska Sosna. Utworzony został w 1959 roku dla ochrony drzewostanu Puszczy Piskiej. Chroni 200-letni mieszany starodrzew oraz trzy jeziorka Kruczki z reliktową florą torfowisk wysokich. Jest tu pomnikowa, obumarła już sosna, od której pochodzi nazwa rezerwatu. Jest także niemal 400-letni "Dąb nad Mukrem" im. K. Małłka o wysokości 30 m i obwodzie pnia ponad 5 m. Szlak kończy się w w Leśniczówce Pranie. Mieszkał tu Konstanty Ildefons Gałczyński, który w Praniu napisał 29 utworów, m.in. Kronikę Olsztyńską, Niobe, Wita Stwosza, Podróż do Ciemnogrodu . W 1965 roku w leśniczówce została otwarta izba pamięci poświęcona Gałczyńskiemu. W 1980 roku powstało muzeum.

Bibliografia

1. Darmochwał T., Rumiński M. J., Warmia Mazury, przewodnik, Białystok 1996; 2. "Wielkie Jeziora Mazurskie", Przewodnik Turystyczny, red. B. Konopska,M. Starzewski, Warszawa 2006; 3. Gałczyńska K., Leśniczówka Pranie: Muzeum K. I. Gałczyńskiego, Warszawa 1989; 4. www.lesniczowkapranie.art.pl; 5. www.szlaki.mazury.pl