Szlak pieszy do źródeł Łyny: Olsztyn - Dobrzyń: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 11: | Linia 11: | ||
| numer = WM-2024-z | | numer = WM-2024-z | ||
| kolor = zielony [[Plik:zielony.gif]] | | kolor = zielony [[Plik:zielony.gif]] | ||
| − | | długość = | + | | długość = 49,9 |
| etapy = | | etapy = | ||
| typ = pieszy | | typ = pieszy | ||
| Linia 20: | Linia 20: | ||
'''Do źródeł Łyny''' | '''Do źródeł Łyny''' | ||
== Trasa == | == Trasa == | ||
| − | '' | + | ''Olsztyn / Wysoka Brama - Obrońców Tobruku - Jaroty - Bartążek - Kielary - rzeka Łyna - Ruś - Półwysep Lalka - Kurki - Brzeźno Łyńskie - Łyna - Dobrzyń'' |
<br/> | <br/> | ||
== Opis == | == Opis == | ||
Wersja z 17:49, 6 sty 2014
| Do źródeł Łyny | |
| | |
| Dane szlaku | |
| Państwo | Polska |
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Początek | Olsztyn |
| Koniec | Dobrzyń |
| Numer | WM-2024-z |
| Kolor znakowania | zielony 
|
| Długość | 49,9 km |
| Typ | szlak pieszy |
| Administrator | Oddział Warmińsko-Mazurski PTTK |
Szlak pieszy – piesza trasa wycieczkowa oznaczona specjalnymi symbolami wyznaczającymi jej przebieg i ułatwiającymi odnalezienie właściwej drogi. Szlaki lądowe wykorzystują biegnące w terenie drogi i ścieżki. W Polsce ustalone jest oznaczanie szlaku pieszego za pomocą trzech przylegających do siebie poziomych pasków, umieszczanych na drzewach, murach, skałach itp. Dwa zewnętrzne paski są barwy białej, natomiast środkowy jest wypełniony dowolną inną niż biała (np. czarną, czerwoną, niebieską, zieloną czy żółtą farbą).
Spis treści
Nazwa szlaku
Do źródeł Łyny
Trasa
Olsztyn / Wysoka Brama - Obrońców Tobruku - Jaroty - Bartążek - Kielary - rzeka Łyna - Ruś - Półwysep Lalka - Kurki - Brzeźno Łyńskie - Łyna - Dobrzyń
Opis
Szlak jest krótką drogą dotarcia do rezerwatu „Źródła Łyny”. Prowadzi od stacji PKP Bujaki do samego serca rezerwatu malowniczymi łąkami oraz lasami zdala od zabudowań i ruchlliwych ulic. Na szlaku mijamy wieś Żelazno powstałą w 1352 roku. Jest to dawny majątek ziemski z zabudowaniami folwarcznymi. Wokół teren pofałfdowany, otoczony lasami i polami uprawnymi. Warto tu zobaczyć kościół rzymsko-katolicki filialny p.w. św. Andrzeja Boboli z 1880 r., neogotycki, murowany. Po przejściu 6 km wchodzimy do Rezerwatu „Źródła Rzeki Łyny” im prof. R. Kobendzy. Jest to rozległa doliną o stromych zboczach zajmującą 120,54 ha powierzchni, przykład źródliskowej erozji wstecznej. Wypiętrzenia iłów mioceńskich utworzyły tu szereg stromych cyrków piaskowych, opadających pionową ścianą ku niżej leżacemu wąwozowi. Sączące się z iłów drobne stróżki wody tworzą liczne strumienie, które w głębokim do 60 m wąwozie tworzą rzekę. Rezerwat porośnięty jest lasem mieszanym typu grądu w wieku 120-140 lat, w większości jest to sosna z domieszką świerku, dębu szypułkowego oraz grabu, brzozy i osiki. Bogate jest też poszycie. Składają się na nie liczne gatunki mchów, paproci traw i turzyc. Stałymi mieszkańcami rezerwatu są sarny, przechodnimi jeleń i łoś.
Bibliografia
1. Saysse-Tobiczyk Kazimierz, Ziemia puszcz i jezior, Warszawa 1975.
2. www.szlaki.mazury.pl
