Tomasz Wilczyński: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
(Działalność)
(Bibliografia)
Linia 48: Linia 48:
 
<br/>
 
<br/>
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
[[Jan Obłąk |Obłąk Jan]], Kopiczko Andrzej, ''Historia Diecezji i  Archidiecezji Warmińskiej'', Olsztyn 2010, 261 ss.
+
[[Jan Obłąk |Obłąk Jan]], Kopiczko Andrzej, ''Historia Diecezji i  Archidiecezji Warmińskiej'', Olsztyn 2010, 261 ss.<br>
 
 
 
''Poczet biskupów warmińskich'', pod red. Stanisława Achremczyka, Olsztyn 2008, 510 ss.
 
''Poczet biskupów warmińskich'', pod red. Stanisława Achremczyka, Olsztyn 2008, 510 ss.
 
<br/>
 
<br/>
 
 
[[Kategoria: Osoba|Wilczyński, Tomasz]][[Kategoria: Duchowni katoliccy|Wilczyński, Tomasz]][[Kategoria: biskup warmiński|Wilczyński, Tomasz]]<br/>
 
[[Kategoria: Osoba|Wilczyński, Tomasz]][[Kategoria: Duchowni katoliccy|Wilczyński, Tomasz]][[Kategoria: biskup warmiński|Wilczyński, Tomasz]]<br/>

Wersja z 10:34, 11 kwi 2014

Tomasz Wilczyński

Tomasz Wilczyński
Tomasz Wilczyński
Data i miejsce urodzenia 18 IX 1903 r.
Parczewo
Data i miejsce śmierci 5 VIII 1965 r.
Olsztyn
Przyczyna śmierci Zawał serca
Miejsce spoczynku Konkatedra św. Jakuba w Olsztynie

Tomasz Wilczyński (ur. 18 IX 1903 r. w Parczewie, zm. 5 VIII 1965 r. w Olsztynie) – duchowny katolicki, biskup warmiński w latach 1956-1965.

Życiorys

Szkoła i wykształcenie

Tomasz Wilczyński szkołę podstawową ukończył w Parczewie, a gimnazjum w Lublinie. Po krótkim pobycie w wojsku, w 1920 r. powrócił na studia do Lublina. Jeszcze przed święceniami kapłańskimi uczęszczał na Uniwersytet Gregoriański w Rzymie. 1 sierpnia 1926 r. w Lublinie przyjął święcenia kapłańskie. We Włoszech zdobył doktoratu z teologii i licencjat z biblistyki.

Działalność

Wilczyński po powrocie do Polski objął stanowisko profesora, a następnie wicedyrektora w lubelskim seminarium. Po wybuchu II wojny światowej objął parafię w Bełżycach. Zajął się tam ochroną kapłanów poszukiwanych przez Niemców. Po zakończeniu wojny ponownie objął stanowisko rektora w seminarium w Lublinie.
12 czerwca 1952 r. mianowano go biskupem pomocniczym diecezji lubelskiej i biskupem tytularnym Polybotus. 29 czerwca 1952 r. otrzymał święcenia biskupie, a 1 grudnia 1956 r. został ordynariuszem diecezji warmińskiej.
Wilczyński ustalił nowy podział administracyjny diecezji warmińskiej. 15 marca 1957 r. erygował Sąd Biskupi Diecezji Warmińskiej. W 1959 r. zwiększył liczbę kanoników w kapitule warmińskiej.
Utworzył Instytut Katechetyczny w Gietrzwałdzie. Wspierał wychowawców i wykładowców seminaryjnych w badaniach naukowych i popularyzacji wiedzy teologicznej oraz regionalnej. W 1959 r. z jego inicjatywy założono Warmińskie Wydawnictwo Diecezjalne.
Wilczyński przywiązywał dużą uwagę do tworzenia nowych placówek duszpasterskich. Zabiegał o zorganizowanie duszpasterstwa dla grekokatolików.
Walczył na rzecz wolności Kościoła i posługi duszpasterskiej. Wprowadzał posługę parafialną do kaplic szpitalnych. Zapewnił wolność Kościoła. Otworzył go dla większej liczby wiernych.

Ciekawostki

Wilczyński pochodził z rodziny rolnika Stanisława i Bronisławy z Dąbrowskich.

Bibliografia

Obłąk Jan, Kopiczko Andrzej, Historia Diecezji i Archidiecezji Warmińskiej, Olsztyn 2010, 261 ss.
Poczet biskupów warmińskich, pod red. Stanisława Achremczyka, Olsztyn 2008, 510 ss.