Traszka zwyczajna: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja zweryfikowana][wersja zweryfikowana]
 
Linia 5: Linia 5:
 
  |zoolog                = Linnaeus, 1758
 
  |zoolog                = Linnaeus, 1758
 
  |okres istnienia        =  
 
  |okres istnienia        =  
  |grafika                = Traszka zwyczajna_1.jpg|350px|Traszka zwyczajna (zdj. T.Brown/flickr.com)
+
  |grafika                = Traszka zwyczajna_2.jpg
  |opis grafiki          = Traszka zwyczajna (fot. T.Brown, flickr.com)
+
  |opis grafiki          = Traszka zwyczajna. Fot. Kristian Peters. Źródło: [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Triturus_vulgaris_maennchen.jpeg Commons Wikimedia]
 
  |typ                    = strunowce
 
  |typ                    = strunowce
 
  |podtyp                = kręgowce
 
  |podtyp                = kręgowce

Aktualna wersja na dzień 11:39, 12 mar 2015

Traszka zwyczajna

Triturus vulgaris`
Linnaeus, 1758
Triturus vulgaris Linnaeus, 1758
Traszka zwyczajna. Fot. Kristian Peters. Źródło: Commons Wikimedia
Traszka zwyczajna. Fot. Kristian Peters. Źródło: Commons Wikimedia
Systematyka
Domena eukarionty
Królestwo zwierzęta
Typ strunowce
Podtyp kręgowce
Gromada płazy
Rząd płazy ogoniaste
Rodzina salamandrowate
Rodzaj Triturus

Traszka zwyczajna – gatunek płaza ogoniastego z rodziny salamandrowatych.

Traszki

Traszki to płazy ogoniaste, z których w Polsce występują tylko cztery gatunki, z czego na Warmii i Mazurach dwa: traszka zwyczajna i traszka grzebieniasta. Prowadzą wodno-lądowy tryb życia. Są mięsożerne. Żyją głównie w śródleśnych zbiornikach, niewielkich jeziorkach. Wszystkie traszki w Polsce są objęte ścisłą ochroną.

Charakterystyka

Traszka zwyczajna to najczęściej spotykana traszka na Pojezierzu Mazurskim. Występuje głównie w krajobrazie rolniczym.

To stosunkowo niewielkie zwierzę – jego długość maksymalna wynosi 10 cm. Ma smukłe ciało, ogon zwykle nieco dłuższy od tułowia, drobną, dość wypukłą głowę. Na pierwszy rzut oka można pomylić ją z jaszczurką. Ma zawsze gładką skórę.

Zauważyć ją można w wodach na przełomie marca i kwietnia. W czasie godów bytuje głównie w wodzie, nawet w niewielkich sadzawkach czy kałużach. Jaja daje się zauważyć na liściach roślin wodnych. Samica składa je pojedynczo. W czerwcu wychodzi na ląd – bywa widywana wówczas pod drzewami, w szczelinach skalnych czy w norach. Nierzadko można ją spotkać blisko ludzkich siedlisk – pod beczkami czy nawet płytami chodnikowymi.

Jest dość pospolita. Świetnie pływa, poluje głównie w wodzie na drobne zwierzęta.

Bibliografia

Główczyński Krzysztof, Wittbrodt Krzysztof, Płazy i gady Welskiego Parku Krajobrazowego, Kwidzyn 2011, s. 21.