Turzyca patagońska: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
 
(Nie pokazano 16 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
{{Roślina infobox
 
{{Roślina infobox
 
  |Nazwa rośliny = Turzyca patagońska
 
  |Nazwa rośliny = Turzyca patagońska
  |Nazwa łacińska = Carpinus betulus
+
  |Nazwa łacińska = Carex magellanica
 
  |L =  Lamm.
 
  |L =  Lamm.
 
  |Pusta linia = <br/>
 
  |Pusta linia = <br/>
 
  |grafika = Carex paupercula.jpg
 
  |grafika = Carex paupercula.jpg
  |podpis grafiki = Turzyca patagońska (''C. magellanica'' subsp. ''irrigua'')
+
  |podpis grafiki = Turzyca patagońska (''C. magellanica'' subsp. ''irrigua'').<br>Fot. Dariusz Kubiak.
 
  |Systematyka = Systematyka
 
  |Systematyka = Systematyka
 
  |Domena = eukarionty  
 
  |Domena = eukarionty  
Linia 17: Linia 17:
 
  |Gatunek = turzyca patagońska
 
  |Gatunek = turzyca patagońska
 
  |Synonimy = Synonimy
 
  |Synonimy = Synonimy
  |Lista synonimów =  
+
  |Lista synonimów = ''Carex paupercula'' Michx.
 
}}
 
}}
<br/>
 
 
 
 
'''Turzyca patagońska''' (''Carex magellanica'' Lamm.) – gatunek byliny z rodziny ciborowatych (''Cyperaceae'').  
 
'''Turzyca patagońska''' (''Carex magellanica'' Lamm.) – gatunek byliny z rodziny ciborowatych (''Cyperaceae'').  
 +
<br/><br/>
 +
== Morfologia ==
 +
Roślina trwała, wysokości 20–30 cm, z płożącymi rozłogami. Łodyga cienka, w górze szorstka. Liście jasnozielone, wiotkie, do 3(4) mm szerokości, słabo szorstkie. Kwiaty wyrastają w kątach lancetowatych, czerwonobrunatnych przysadek z zielonym grzbietem. Są zebrane w kłosy. Kłos męski szczytowy, pojedynczy, prosto wzniesiony. Poniżej niego znajdują się 2–3 podłużnie jajowate kłosy żeńskie. Kwiaty męskie z 3 pręcikami, kwiaty żeńskie ze słupkiem zakończonym trzema znamionami.
  
 
+
Turzyca patagońska kwitnie od połowy lipca do końca sierpnia. Owocem jest orzeszek otoczony pęcherzykiem. Pęcherzyk ten jest jasnozielony, jajowaty, do 3 mm długości, zakończony bardzo krótkim dzióbkiem. Roślina rozmnaża się głównie wegetatywnie za pomocą rozłogów.
=== Morfologia ===
 
 
 
 
 
Roślina trwała, wysokości 20-30 cm z płożącymi rozłogami. Łodyga cienka, w górze szorstka. Liście jasnozielone, wiotkie, do 3 (4) mm szerokości, słabo szorstkie. Kwiaty wyrastają w kątach lancetowatych, czerowonobrunatnych przysadek z zielonym grzbietem, zebrane w kłosy. Kłos męski szczytowy, pojedynczy, prosto wzniesiony. Poniżej niego znajdują się 2-3 podłużnie jajowate kłosy żeńskie. Kwiaty męskie z 3 pręcikami, kwiaty żeńskie ze słupkiem zakończonym trzema znamionami. Kwitnie od połowy lipca do końca sierpnia. Owocem jest orzeszek otoczony pęcherzykiem. Pęcherzyk jasnozielony, jajowaty, do 3 mm długości, zakończony bardzo krótkim dzióbkiem. Rozmnaża się głównie wegetatywnie za pomocą rozłogów.
 
 
<br/>
 
<br/>
  
 +
== Rozmieszczenie i ekologia ==
 +
Podgatunek typowy ''Carex magellanica'' Lam. subsp. ''magellanica'' występuje w Ameryce Południowej, natomiast turzyca patagońska rosnąca na półkuli północnej najczęściej opisywana jest w randze podgatunku ''Carex magellanica'' subsp. ''irrigua'' (Wahlenb.) Hiitonen (= ''Carex paupercula'' Michx.). Podgatunek ''irrigua'' występuje na obszarach wokółbiegunowych na półkuli północnej (element cyrkumborealny), podczas gdy podgatunek typowy ''magellanica'' rośnie w południowej części Ameryki Południowej.
  
=== Rozmieszczenie i ekologia ===
+
Podgatunek północny zwartym zasięgiem obejmuje Skandynawię, kraje nadbałtyckie i północną Białoruś oraz północnoeuropejską część Rosji. W Europie środkowej znany jest z Karpat, Sudetów i Alp. W Polsce podgatunek ten znany był do niedawna jedynie z Karkonoszy (stanowiska koło Wielkiego Stawu i pod Szrenicą), obecnie odnotowany także na północy kraju. Na [[Warmia|Warmii]] i [[Mazury|Mazurach]] występowanie turzycy patagońskiej stwierdzono w 2004 r. w [[Puszcza Romincka|Puszczy Rominckiej]].
 
 
 
 
Podgatunek typowy ''Carex magellanica'' LAM. subsp. ''magellanica'' występuje w Ameryce Południowej. Natomiast turzyca patagońska rosnąca na półkuli północnej najczęściej opisywana jest w randze podgatunku ''Carex magellanica'' subsp. ''irrigua'' (WAHLENB.) Hiitonen (= ''Carex paupercula'' MICHAUX fil.
 
subsp. ''irrigua'' (WAHLENB.) A. et Löve.). Podgatunek ''irrigua'' występuje na obszarach wokółbiegunowych na półkuli północnej (element cyrkumborealny), podczas gdy podgatunek typowy ''magellanica'' rośnie w południowej części Ameryki Południowej. Podgatunek północny zwartym zasięgiem obejmuje Skandynawię, kraje nadbałtyckie i północną Białoruś oraz północnoeuropejską część Rosji. W Europie środkowej znany jest z Karpat, Sudetów i Alp. W Polsce podgatunek ten znany był do niedawna jedynie z Karkonoszy (stanowiska koło Wielkiego Stawu i pod Szrenicą), obecnie odnotowany także na północy kraju.  
 
  
 
Występuje na torfowiskach przejściowych, na młakach i źródliskach.
 
Występuje na torfowiskach przejściowych, na młakach i źródliskach.
 
<br/>
 
<br/>
  
 +
== Wartość użytkowa ==
 +
Gatunek w Polsce jest zagrożony z powodu bardzo nielicznego występowania. Bezpośrednimi zagrożeniami jest wpływ sąsiedztwa szlaku turystycznego (związane z tym zmiany warunków hydrologicznych) oraz konkurencja bardziej ekspansywnych gatunków, głównie traw. Roślina objęta prawną ochroną gatunkową i umieszczona na czerwonej liście w kategorii gatunków narażonych na wymarcie (V).
 +
<br/>
  
=== Wartość użytkowa ===
+
== Ciekawostki ==
 
+
Może tworzyć mieszańce z [[turzyca bagienna|turzycą bagienną]] (''Carex limosa'').
Gatunek w Polsce zagrożony z powodu bardzo nielicznego występowania. Bezpośrednimi zagrożeniami jest wpływ sąsiedztwa szlaku turystycznego (związane z tym zmiany warunków hydrologicznych) oraz konkurencja bardziej ekspansywnych gatunków, głównie traw. Roślina objęta prawną ochroną gatunkową. Umieszczona na Czerwonej Liście w kategorii gatunków narażonych na wymarcie (V).
 
 
<br/>
 
<br/>
  
 
+
== Zobacz też ==
=== Ciekawostki ===
+
[http://pl.wikipedia.org/wiki/Turzyca_patagońska pl.wikipedia.org, turzyca patagońska] [25.05.2014]
 
 
 
 
Na Warmii i Mazurach gatunek ten odnotowany został w roku 2004 w Puszczy Rominckiej.
 
 
 
Może tworzyć mieszańce z turzycą bagienną (''Carex limosa'').
 
 
<br/>
 
<br/>
 
 
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
 
+
Zarzycki Kazimierz, Szeląg Zbigniew, ''Red list of the vascular plants in Poland'', [w:] ''Red lists of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski'', red. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda i Zbigniew Szeląg, Kraków 2006, s. 11-20.<br/>
 
+
''Warmia i Mazury. Cud, tylko się rozejrzeć'', Warmińsko-Mazurska Regionalna Organizacja Turystyczna, Olsztyn 2012.
K. Zarzycki, Z. Szeląg: ''Red list of the vascular plants in Poland''. W: Z. Mirek, . Zarzycki, W. Wojewoda Z. Szelag (red.), ''Red lists of plants and fungi in Poland''. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2006, 11-20.
 
 
 
''Warmia i Mazury. Cud, tylko się rozejrzeć''. Warmińsko-Mazurska Regionalna Organizacja Turystyczna. Olsztyn: Wyd. Agencja WIT Witold Mierzejewski, 2012.
 
<br/>
 
 
 
 
 
== Linki zewnętrzne ==
 
 
 
 
 
http://pl.wikipedia.org/wiki/Turzyca_patagońska
 
 
<br/>
 
<br/>
  
  
[[Kategoria: Przyroda]]
 
  
[[Kategoria: Rośliny]]
+
[[Kategoria: Przyroda]][[Kategoria: Rośliny Warmii i Mazur]][[Kategoria: Powiat węgorzewski]] [[Kategoria: Powiat gołdapski]]

Aktualna wersja na dzień 13:16, 12 mar 2015

Turzyca patagońska

Carex magellanica
Lamm.
Turzyca patagońska (C. magellanica subsp. irrigua).Fot. Dariusz Kubiak.
Turzyca patagońska (C. magellanica subsp. irrigua).
Fot. Dariusz Kubiak.
Systematyka
Królestwo rośliny
Podkrólestwo rośliny naczyniowe
Gromada okrytonasienne
Klasa jednoliścienne
Rząd wiechlinowce
Rodzina ciborowate
Rodzaj turzyca
Gatunek turzyca patagońska
Synonimy
Carex paupercula Michx.

Turzyca patagońska (Carex magellanica Lamm.) – gatunek byliny z rodziny ciborowatych (Cyperaceae).

Morfologia

Roślina trwała, wysokości 20–30 cm, z płożącymi rozłogami. Łodyga cienka, w górze szorstka. Liście jasnozielone, wiotkie, do 3(4) mm szerokości, słabo szorstkie. Kwiaty wyrastają w kątach lancetowatych, czerwonobrunatnych przysadek z zielonym grzbietem. Są zebrane w kłosy. Kłos męski szczytowy, pojedynczy, prosto wzniesiony. Poniżej niego znajdują się 2–3 podłużnie jajowate kłosy żeńskie. Kwiaty męskie z 3 pręcikami, kwiaty żeńskie ze słupkiem zakończonym trzema znamionami.

Turzyca patagońska kwitnie od połowy lipca do końca sierpnia. Owocem jest orzeszek otoczony pęcherzykiem. Pęcherzyk ten jest jasnozielony, jajowaty, do 3 mm długości, zakończony bardzo krótkim dzióbkiem. Roślina rozmnaża się głównie wegetatywnie za pomocą rozłogów.

Rozmieszczenie i ekologia

Podgatunek typowy Carex magellanica Lam. subsp. magellanica występuje w Ameryce Południowej, natomiast turzyca patagońska rosnąca na półkuli północnej najczęściej opisywana jest w randze podgatunku Carex magellanica subsp. irrigua (Wahlenb.) Hiitonen (= Carex paupercula Michx.). Podgatunek irrigua występuje na obszarach wokółbiegunowych na półkuli północnej (element cyrkumborealny), podczas gdy podgatunek typowy magellanica rośnie w południowej części Ameryki Południowej.

Podgatunek północny zwartym zasięgiem obejmuje Skandynawię, kraje nadbałtyckie i północną Białoruś oraz północnoeuropejską część Rosji. W Europie środkowej znany jest z Karpat, Sudetów i Alp. W Polsce podgatunek ten znany był do niedawna jedynie z Karkonoszy (stanowiska koło Wielkiego Stawu i pod Szrenicą), obecnie odnotowany także na północy kraju. Na Warmii i Mazurach występowanie turzycy patagońskiej stwierdzono w 2004 r. w Puszczy Rominckiej.

Występuje na torfowiskach przejściowych, na młakach i źródliskach.

Wartość użytkowa

Gatunek w Polsce jest zagrożony z powodu bardzo nielicznego występowania. Bezpośrednimi zagrożeniami jest wpływ sąsiedztwa szlaku turystycznego (związane z tym zmiany warunków hydrologicznych) oraz konkurencja bardziej ekspansywnych gatunków, głównie traw. Roślina objęta prawną ochroną gatunkową i umieszczona na czerwonej liście w kategorii gatunków narażonych na wymarcie (V).

Ciekawostki

Może tworzyć mieszańce z turzycą bagienną (Carex limosa).

Zobacz też

pl.wikipedia.org, turzyca patagońska [25.05.2014]

Bibliografia

Zarzycki Kazimierz, Szeląg Zbigniew, Red list of the vascular plants in Poland, [w:] Red lists of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski, red. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda i Zbigniew Szeląg, Kraków 2006, s. 11-20.
Warmia i Mazury. Cud, tylko się rozejrzeć, Warmińsko-Mazurska Regionalna Organizacja Turystyczna, Olsztyn 2012.