Węgielsztyn: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja zweryfikowana][wersja zweryfikowana]
Linia 28: Linia 28:
 
  |wikisłownik          =
 
  |wikisłownik          =
 
  |www                  =
 
  |www                  =
}}
+
}}<br/>
<big>''' Węgielsztyn''' (niem. ''Engelstein'') – [[wieś sołecka]] w Polsce, położona w [[Województwo warmińsko-mazurskie| województwie warmińsko-mazurskim]], w [[Powiat węgorzewski |powiecie węgorzewskim]], w [[Węgorzewo (gmina miejsko-wiejska)|gminie Węgorzewo]]. W latach 1975-1998 miejscowość [[Podział administracyjny |administracyjnie]] należała do [[Województwo suwalskie|województwa suwalskiego]].
+
''' Węgielsztyn''' (niem. ''Engelstein'') – wieś sołecka położona w [[Województwo warmińsko-mazurskie| województwie warmińsko–mazurskim]], w [[Powiat węgorzewski |powiecie węgorzewskim]], w [[Węgorzewo (gmina miejsko-wiejska)|gminie Węgorzewo]]. W latach 1975–1998 miejscowość [[Podział administracyjny |administracyjnie]] należała do [[Województwo suwalskie|województwa suwalskiego]]. W 2010 r. liczyła 380 mieszkańców. Funkcję sołtysa sprawuje [[Waldemar Piechocki]]<ref>[http://gmina.wegorzewo.sisco.info/?id=367/ Strona Gminy Węgorzewo] [30.08.2013]</ref>.
<br/>
+
<br/><br/>
  
=== Charakterystyka fizjograficzna ===
+
==Położenie==
Wieś położona jest w  północnej części [[Kraina Wielkich Jezior Mazurskich|Krainy Wielkich Jezior Mazurskich]], na [[Pojezierze Giżycko-Węgorzewskie|Pojezierzu Giżycko-Węgorzewskim]], 9 km na zachód od Węgorzewa, na wschodnim brzegu [[Jezioro Węgielsztyńskie|Jeziora Węgielsztyńskiego]].  
+
Wieś położona jest w  północnej części [[Kraina Wielkich Jezior Mazurskich|Krainy Wielkich Jezior Mazurskich]], na [[Pojezierze Giżycko-Węgorzewskie|Pojezierzu Giżycko–Węgorzewskim]], 9 km na zachód od [[Węgorzewo| Węgorzewa]], na wschodnim brzegu [[Jezioro Węgielsztyńskie|Jeziora Węgielsztyńskiego]].  
 
<br/>
 
<br/>
  
=== Dzieje miejscowości ===
+
==Dzieje miejscowości ==
Na południe od wsi, na wzgórzu, znajdują się stosunkowo nieźle zachowane pozostałości po grodzisku [[Prusowie|Prusów]].
+
Na południe od wsi, na wzgórzu znajdują się stosunkowo nieźle zachowane pozostałości po grodzisku [[Prusowie|Prusów]].
  
Osada była wzmiankowana już w roku 1400. Przywilej wystawiony został w 1406 roku na 60 łanów, z których sześć otrzymał sołtys Jan Klingenbach, a kolejne cztery przeznaczono dla kościoła. Węgielsztyn jest drugą po [[Rydzówka|Rydzówce]] najstarszą wsią w [[Powiat węgorzewski|powiecie węgorzewskim]]. Nazwa wsi prawdopodobnie jest kalką z języka Prusów, choć lokalna legenda mówi, że stojący w lesie na kamieniu anioł miał wskazać drwalom miejsce budowy kościoła i wsi, stąd też ''Egelstein'' – Anielski Kamień; w przywileju lokacyjnym nazwa brzmiała ''Engilesteyn''.
+
Osada była wzmiankowana już w roku 1400. Przywilej wystawiony został w 1406 roku na 60 łanów, z których sześć otrzymał sołtys Jan Klingenbach, a kolejne cztery przeznaczono dla kościoła. Węgielsztyn jest drugą po [[Rydzówka|Rydzówce]] najstarszą wsią w powiecie węgorzewskim. Nazwa wsi prawdopodobnie jest kalką z języka Prusów, choć lokalna legenda mówi, że stojący w lesie na kamieniu anioł miał wskazać drwalom miejsce budowy kościoła i wsi, stąd też ''Egelstein'' – Anielski Kamień; w przywileju lokacyjnym nazwa brzmiała ''Engilesteyn''.
  
W 1540 roku we wsi mieszkało 27 rodzin. Do roku 1601 w Węgielsztynie odbywał się jarmark (później przeniesiony do [[Węgorzewo|Węgorzewa]]). Dzięki swemu odosobnionemu położeniu (półwysep, okoliczne wzgórza) wieś była jedną z niewielu w regionie, której nie dotknęła [[Epidemia dżumy 1709-1711|epidemia dżumy]] z początków XVIII wieku. Znajdował się tu państwowy młyn. W XVII wieku wieś powiększyła się do prawie 70 łanów, a następnym stuleciu miała ponad 70 łanów, zaś w połowie XIX wieku obejmowała 62 łany. W roku 1858 miejscowość liczyła 728 mieszkańców, a w maju 1939 roku Węgielsztyn zamieszkiwały 592 osoby.
+
W 1540 roku we wsi mieszkało 27 rodzin. Do roku 1601 w Węgielsztynie odbywał się jarmark (później przeniesiony do Węgorzewa). Dzięki swemu odosobnionemu położeniu (półwysep, okoliczne wzgórza) wieś była jedną z niewielu w regionie, której nie dotknęła epidemia dżumy z początków XVIII wieku. Znajdował się tu państwowy młyn. W XVII wieku wieś powiększyła się do prawie 70 łanów, a następnym stuleciu miała ponad 70 łanów, zaś w połowie XIX wieku obejmowała 62 łany. W roku 1858 miejscowość liczyła 728 mieszkańców, a w maju 1939 roku Węgielsztyn zamieszkiwały 592 osoby.
  
Po [[II wojna światowa na Warmii i Mazurach|II wojnie światowej]] pierwszym wójtem w Węgielsztynie był [[Kazimierz Bogiński]] (1945); dość szybko zorganizowano tu również [[Gminna Rada Narodowa w Węgielsztynie|Gminną Radę Narodową]]. Powołana w 1945 roku gmina była wprawdzie najmniejsza w powiecie, jednak miała duży procent użytków rolnych (76%). W 1946 roku powstała we wsi samodzielna spółdzielnia spożywców, jako jedna z pierwszych w powiecie; powołano również młodzieżową drużynę pożarniczą, a także utworzono świetlicę. W 1954 roku powstało w Węgielsztynie jedno z nielicznych w powiecie kin wiejskich. Z kolei dla założonego we wsi klubu „Ruchu” mieszkańcy wybudowali siedzibę w czynie społecznym.
+
Po [[II wojna światowa na Warmii i Mazurach|II wojnie światowej]] pierwszym wójtem w Węgielsztynie był [[Kazimierz Bogiński]] (1945); dość szybko zorganizowano tu również [[Gminna Rada Narodowa w Węgielsztynie|Gminną Radę Narodową]]. Powołana w 1945 roku gmina była wprawdzie najmniejsza w powiecie, jednak miała duży procent użytków rolnych (76%). W 1946 roku powstała we wsi samodzielna spółdzielnia spożywców (jako jedna z pierwszych w powiecie); powołano również młodzieżową drużynę pożarniczą, a także utworzono świetlicę. W 1954 roku powstało w Węgielsztynie jedno z nielicznych w powiecie kin wiejskich. Z kolei dla założonego we wsi klubu „Ruchu” mieszkańcy wybudowali siedzibę w czynie społecznym.
  
 
+
Kościół we wsi wybudowano na początku XV wieku. W okresach zagrożenia spełniał rolę warowni dla okolicznej ludności (najazd Tatarów w 1657 r.). Parafia najpierw katolicka, później [[Parafia ewangelicka w Węgielsztynie|ewangelicka]] – obejmowała wsie: [[Biedaszki]], [[Brzozowo]], [[Dąbrówka Mała]], [[Guja]], [[Klimki]], [[Perły]], [[Przystań]], [[Rydzówka]], [[Stawki]] i [[Wesołowo]]. W 1740 roku w parafii było 1245 Polaków i 510 Niemców, lecz po upływie stulecia rejestr kościelny wykazał jedynie 77 Polaków na 3342 Niemców, a w 1896 roku nie było już w parafii żadnych Polaków. Od 1946 roku kościół w Węgielsztynie jest siedzibą katolickiej [[Parafia pw. św. Józefa w Węgielsztynie| parafii pw. św. Józefa]].
Kościół we wsi wybudowano na początku XV wieku. W okresach zagrożenia spełniał on rolę warowni dla okolicznej ludności (najazd Tatarów w 1657 r.). Parafia, obok parafii w [[Radzieje|Radziejach]] najstarsza w powiecie – najpierw katolicka, później [[Parafia ewangelicka w Węgielsztynie|ewangelicka]] – obejmowała wsie: [[Biedaszki]], [[Brzozowo]], [[Dąbrówka Mała]], [[Guja]], [[Klimki]], [[Perły]], [[Przystań]], [[Rydzówka]], [[Stawki]] i [[Wesołowo]]. W 1740 roku w parafii było 1245 Polaków i 510 Niemców, lecz po upływie stulecia rejestr kościelny wykazał jedynie 77 Polaków na 3342 Niemców, a w 1896 roku nie było już w parafii żadnych Polaków. Od 1946 roku kościół w Węgielsztynie jest siedzibą katolickiej parafii pw. św. Józefa.
 
  
 
Szkoła we wsi powstała w pierwszej połowie XVI wieku. W 1858 roku pracowało w niej dwóch nauczycieli, a uczęszczało 101 dzieci. W 1935 roku było w niej 104 uczniów oraz dwóch nauczycieli. Po II wojnie światowej szkołę uruchomiono ([[Julia Folejewska]]) w 1946 roku jako jedną z pierwszych w powiecie; w połowie lat 60. obejmowała ona osiem klas.
 
Szkoła we wsi powstała w pierwszej połowie XVI wieku. W 1858 roku pracowało w niej dwóch nauczycieli, a uczęszczało 101 dzieci. W 1935 roku było w niej 104 uczniów oraz dwóch nauczycieli. Po II wojnie światowej szkołę uruchomiono ([[Julia Folejewska]]) w 1946 roku jako jedną z pierwszych w powiecie; w połowie lat 60. obejmowała ona osiem klas.
  
 +
Od 1945 roku Węgielsztyn był siedzibą [[Gmina Węgielsztyn|gminy]], w latach 1954–1972 gromady, a następnie do roku 1976 ponownie siedzibą gminy. W 1945 roku gmina obejmowała siedem sołectw, zaś w 1972 roku gromada – pięć sołectw (Brzozowo, Guja, [[Karłowo]], Stawki i Węgielsztyn). W 1972 roku w skład sołectwa Węgielsztyn wchodziły wsie: [[Klikucie]], [[Kraski]] i Węgielsztyn. Obecnie obok Węgielsztyna do sołectwa należy wieś [[Różewiec]].
 +
[[File:Kościół św. Józefa w Węgielsztynie.jpg|thumb|290px|Kościół św. Józefa w Węgielsztynie [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:W%C4%99gielsztyn_Ko%C5%9Bci%C3%B3%C5%82_003.JPG/ Wikimedia] [12.11.2013]]]
  
Od 1945 roku Węgielsztyn był siedzibą [[Gmina Węgielsztyn|gminy]], w latach 1954-1972 gromady, a następnie do roku 1976 ponownie siedzibą gminy. W 1945 roku gmina obejmowała siedem sołectw, zaś w 1972 roku gromada – pięć sołectw ([[Brzozowo]], [[Guja]], [[Karłowo]], [[Stawki]] i Węgielsztyn). W 1972 roku w skład sołectwa Węgielsztyn wchodziły wsie: [[Klikucie]], [[Kraski]] i Węgielsztyn. Obecnie obok Węgielsztyna do sołectwa należy wieś [[Różewiec]]. Funkcję sołtysa sprawuje [[Waldemar Piechocki]].<ref>http://gmina.wegorzewo.sisco.info/?id=367[data dostępu: 30.08.2013]</ref>.
+
==Szkolnictwo==
[[File:Kościół św. Józefa w Węgielsztynie.jpg|thumb|200px|Kościół św. Józefa w Węgielsztynie]]
+
*[[Szkoła Podstawowa w Węgielsztynie|szkoła podstawowa]]
<br/>
 
  
===Edukacja===
+
== Religia ==
*[[Szkoła Podstawowa w Węgielsztynie]]
+
We wsi znajduje się siedziba parafii rzymskokatolickiej.
  
=== Religia ===
+
== Zabytki==
We wsi znajduje się siedziba [[Parafia pw. św. Józefa w Węgielsztynie |parafii rzymskokatolickiej pw. św. Józefa]].
+
*[[Kościół pw. św. Józefa w Węgielsztynie|kościół]] późnogotycki z XV wieku, odnowiony w 1771 roku, z wieżą (32 m) dobudowaną na początku XVIII wieku; ołtarz barokowy, bogato zdobiona ambona z XVI wieku
 +
*drewniana chałupa (nr 10) z końca XVIII wieku
 +
*[[Grodzisko w Węgielsztynie |grodzisko]], wzgórze (123 m n.p.m.) ze śladami pruskiego grodziska
  
=== Zabytki: ===
+
==Ludzie związani z miejscowością==
*[[Kościół pw. św. Józefa w Węgielsztynie|Kościół]] późnogotycki z XV wieku, odnowiony w 1771 roku, z wieżą (32 m) dobudowaną na początku XVIII wieku; ołtarz barokowy, bogato zdobiona ambona z XVI wieku.
+
*[[Jan Tortyłowicz-Batocki]] (1500–1570) – jeden z najwybitniejszych propagatorów luteranizmu na [[Mazury|Mazurach]]; w latach 1537–1543 proboszcz [[Parafia ewangelicka w Węgorzewie|parafii w Węgorzewie]], a następnie w Węgielsztynie
*Drewniana chałupa (nr 10) z końca XVIII wieku.
 
*[[Grodzisko w Węgielsztynie |Grodzisko]], wzgórze (123 m n.p.m.) ze śladami pruskiego grodziska.
 
 
 
=== Ludzie związani z miejscowością: ===
 
*[[Jan Tortyłowicz-Batocki]] (1500-1570) – jeden z najwybitniejszych propagatorów luteranizmu na [[Mazury|Mazurach]]. w latach 1537-1543 proboszcz [[parafia ewangelicka w Węgorzewie|parafii w Węgorzewie]], a następnie w Węgielsztynie.
 
<br/>
 
  
=== Bibliografia: ===
+
== Bibliografia==
#Grzegorz Białuński, ''Kolonizacja „Wielkiej Puszczy” (do 1568 roku) – starostwa piskie, ełckie, straduńskie, zelkowskie i węgoborskie (węgorzewskie)'', Olsztyn 2002.
+
#Białuński Grzegorz, ''Kolonizacja „Wielkiej Puszczy” (do 1568 roku) – starostwa piskie, ełckie, straduńskie, zelkowskie i węgoborskie (węgorzewskie)'', Olsztyn 2002.
#Tomasz Darmochwał, Marek Jacek Rumiński, ''Warmia. Mazury'', Białystok 1998.
+
#Darmochwał Tomasz, Rumiński Marek Jacek, ''Warmia. Mazury'', Białystok 1998.
 
#''Mazury. Słownik stronniczy, ilustrowany'', red. Waldemar Mierzwa, Dąbrówno 2008.
 
#''Mazury. Słownik stronniczy, ilustrowany'', red. Waldemar Mierzwa, Dąbrówno 2008.
#Mieczysław Orłowicz, ''Ilustrowany przewodnik po Mazurach Pruskich i Warmii'', na nowo podali do druku Grzegorz Jasiński, Andrzej Rzempołuch, Robert Traba, Olsztyn 1991.  
+
#Orłowicz Mieczysław, ''Ilustrowany przewodnik po Mazurach Pruskich i Warmii'', na nowo podali do druku Grzegorz Jasiński, Andrzej Rzempołuch, Robert Traba, Olsztyn 1991.  
#Andrzej Rzempołuch, ''Przewodnik po zabytkach sztuki dawnych Prus Wschodnich'', Olsztyn 1992.
+
#Rzempołuch Andrzej, ''Przewodnik po zabytkach sztuki dawnych Prus Wschodnich'', Olsztyn 1992.
#Andrzej Wakar, Bohdan Wilamowski, ''Węgorzewo. Z dziejów miasta i powiatu'', Olsztyn 1968.
+
#Wakar Andrzej, Wilamowski Bohdan, ''Węgorzewo. Z dziejów miasta i powiatu'', Olsztyn 1968.
#Bank Danych Lokalnych GUS: http://www.stat.gov.pl/bdl/app/miejsc_w.display?p_id=6148&p_token=0.9228644374860763 [data dostępu:30.07.2013]
+
#[http://www.stat.gov.pl/bdl/app/miejsc_w.display?p_id=6148&p_token=0.9228644374860763/ Bank Danych Lokalnych GUS] [30.07.2013]
#Deutsche Verwaltungsgeschichte: http://www.verwaltungsgeschichte.de/angerburg.html [data dostępu:30.07.2013]
+
#[http://www.verwaltungsgeschichte.de/angerburg.html/ Deutsche Verwaltungsgeschichte] [30.07.2013]
  
 
{{Przypisy}}
 
{{Przypisy}}

Wersja z 08:12, 1 gru 2014

Węgielsztyn

Jezioro Węgielsztyńskie Wikimapia [12.11.2013]
Jezioro Węgielsztyńskie Wikimapia [12.11.2013]
Rodzaj miejscowości wieś sołecka
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat węgorzewski
Gmina Węgorzewo
Liczba ludności (2010) 380
Strefa numeracyjna (+48) 87
Kod pocztowy 11-600
Tablice rejestracyjne NWE
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Węgielsztyn
Węgielsztyn
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Węgielsztyn
Węgielsztyn
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Węgielsztyn (niem. Engelstein) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie węgorzewskim, w gminie Węgorzewo. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego. W 2010 r. liczyła 380 mieszkańców. Funkcję sołtysa sprawuje Waldemar Piechocki[1].

Położenie

Wieś położona jest w północnej części Krainy Wielkich Jezior Mazurskich, na Pojezierzu Giżycko–Węgorzewskim, 9 km na zachód od Węgorzewa, na wschodnim brzegu Jeziora Węgielsztyńskiego.

Dzieje miejscowości

Na południe od wsi, na wzgórzu znajdują się stosunkowo nieźle zachowane pozostałości po grodzisku Prusów.

Osada była wzmiankowana już w roku 1400. Przywilej wystawiony został w 1406 roku na 60 łanów, z których sześć otrzymał sołtys Jan Klingenbach, a kolejne cztery przeznaczono dla kościoła. Węgielsztyn jest drugą po Rydzówce najstarszą wsią w powiecie węgorzewskim. Nazwa wsi prawdopodobnie jest kalką z języka Prusów, choć lokalna legenda mówi, że stojący w lesie na kamieniu anioł miał wskazać drwalom miejsce budowy kościoła i wsi, stąd też Egelstein – Anielski Kamień; w przywileju lokacyjnym nazwa brzmiała Engilesteyn.

W 1540 roku we wsi mieszkało 27 rodzin. Do roku 1601 w Węgielsztynie odbywał się jarmark (później przeniesiony do Węgorzewa). Dzięki swemu odosobnionemu położeniu (półwysep, okoliczne wzgórza) wieś była jedną z niewielu w regionie, której nie dotknęła epidemia dżumy z początków XVIII wieku. Znajdował się tu państwowy młyn. W XVII wieku wieś powiększyła się do prawie 70 łanów, a następnym stuleciu miała ponad 70 łanów, zaś w połowie XIX wieku obejmowała 62 łany. W roku 1858 miejscowość liczyła 728 mieszkańców, a w maju 1939 roku Węgielsztyn zamieszkiwały 592 osoby.

Po II wojnie światowej pierwszym wójtem w Węgielsztynie był Kazimierz Bogiński (1945); dość szybko zorganizowano tu również Gminną Radę Narodową. Powołana w 1945 roku gmina była wprawdzie najmniejsza w powiecie, jednak miała duży procent użytków rolnych (76%). W 1946 roku powstała we wsi samodzielna spółdzielnia spożywców (jako jedna z pierwszych w powiecie); powołano również młodzieżową drużynę pożarniczą, a także utworzono świetlicę. W 1954 roku powstało w Węgielsztynie jedno z nielicznych w powiecie kin wiejskich. Z kolei dla założonego we wsi klubu „Ruchu” mieszkańcy wybudowali siedzibę w czynie społecznym.

Kościół we wsi wybudowano na początku XV wieku. W okresach zagrożenia spełniał rolę warowni dla okolicznej ludności (najazd Tatarów w 1657 r.). Parafia najpierw katolicka, później ewangelicka – obejmowała wsie: Biedaszki, Brzozowo, Dąbrówka Mała, Guja, Klimki, Perły, Przystań, Rydzówka, Stawki i Wesołowo. W 1740 roku w parafii było 1245 Polaków i 510 Niemców, lecz po upływie stulecia rejestr kościelny wykazał jedynie 77 Polaków na 3342 Niemców, a w 1896 roku nie było już w parafii żadnych Polaków. Od 1946 roku kościół w Węgielsztynie jest siedzibą katolickiej parafii pw. św. Józefa.

Szkoła we wsi powstała w pierwszej połowie XVI wieku. W 1858 roku pracowało w niej dwóch nauczycieli, a uczęszczało 101 dzieci. W 1935 roku było w niej 104 uczniów oraz dwóch nauczycieli. Po II wojnie światowej szkołę uruchomiono (Julia Folejewska) w 1946 roku jako jedną z pierwszych w powiecie; w połowie lat 60. obejmowała ona osiem klas.

Od 1945 roku Węgielsztyn był siedzibą gminy, w latach 1954–1972 gromady, a następnie do roku 1976 ponownie siedzibą gminy. W 1945 roku gmina obejmowała siedem sołectw, zaś w 1972 roku gromada – pięć sołectw (Brzozowo, Guja, Karłowo, Stawki i Węgielsztyn). W 1972 roku w skład sołectwa Węgielsztyn wchodziły wsie: Klikucie, Kraski i Węgielsztyn. Obecnie obok Węgielsztyna do sołectwa należy wieś Różewiec.

Kościół św. Józefa w Węgielsztynie Wikimedia [12.11.2013]

Szkolnictwo

Religia

We wsi znajduje się siedziba parafii rzymskokatolickiej.

Zabytki

  • kościół późnogotycki z XV wieku, odnowiony w 1771 roku, z wieżą (32 m) dobudowaną na początku XVIII wieku; ołtarz barokowy, bogato zdobiona ambona z XVI wieku
  • drewniana chałupa (nr 10) z końca XVIII wieku
  • grodzisko, wzgórze (123 m n.p.m.) ze śladami pruskiego grodziska

Ludzie związani z miejscowością

Bibliografia

  1. Białuński Grzegorz, Kolonizacja „Wielkiej Puszczy” (do 1568 roku) – starostwa piskie, ełckie, straduńskie, zelkowskie i węgoborskie (węgorzewskie), Olsztyn 2002.
  2. Darmochwał Tomasz, Rumiński Marek Jacek, Warmia. Mazury, Białystok 1998.
  3. Mazury. Słownik stronniczy, ilustrowany, red. Waldemar Mierzwa, Dąbrówno 2008.
  4. Orłowicz Mieczysław, Ilustrowany przewodnik po Mazurach Pruskich i Warmii, na nowo podali do druku Grzegorz Jasiński, Andrzej Rzempołuch, Robert Traba, Olsztyn 1991.
  5. Rzempołuch Andrzej, Przewodnik po zabytkach sztuki dawnych Prus Wschodnich, Olsztyn 1992.
  6. Wakar Andrzej, Wilamowski Bohdan, Węgorzewo. Z dziejów miasta i powiatu, Olsztyn 1968.
  7. Bank Danych Lokalnych GUS [30.07.2013]
  8. Deutsche Verwaltungsgeschichte [30.07.2013]

Przypisy