Wachlarzowiec olbrzymi: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Rozmieszczenie i ekologia: merytoryczna)
 
(Nie pokazano 18 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 5: Linia 5:
 
  |Pustalinia =<br/>
 
  |Pustalinia =<br/>
 
  |grafika = meripilus2.jpg
 
  |grafika = meripilus2.jpg
  |podpis grafiki = Owocnik wachlarzowca olbrzymiego w parku kortowskim w Olsztynie
+
  |podpis grafiki = Owocnik wachlarzowca olbrzymiego w Parku Kortowskim w Olsztynie. Fot. Dariusz Kubiak.
 
  |Systematyka = Systematyka
 
  |Systematyka = Systematyka
 
  |Domena = eukarionty  
 
  |Domena = eukarionty  
 
  |Królestwo = grzyby
 
  |Królestwo = grzyby
 +
|Podkrólestwo =
 
  |Gromada = grzyby podstawkowe
 
  |Gromada = grzyby podstawkowe
 
  |Klasa = pieczarniaki
 
  |Klasa = pieczarniaki
Linia 17: Linia 18:
 
  |Synonimy = Synonimy
 
  |Synonimy = Synonimy
 
  |Lista synonimów = }}
 
  |Lista synonimów = }}
 +
'''Wachlarzowiec olbrzymi ''' (''Meripilus giganteus'' (Pers.) P. Karst.) – gatunek grzyba wielkoowocnikowego z rodziny flagowcowatych (''Merypilaceae''), rzędu żagwiowców (''Polyporales'').
 +
<br/><br/>
 +
== Owocnik ==
 +
Wachlarzowiec olbrzymi tworzy owocniki jednoroczne, bardzo duże, szerokości do 80 cm i masy do 8 kg, wachlarzowate, półkoliste, zwykle pozrastane w kuliste, rozetowate lub dachówkowate skupienia. Powierzchnia z drobnymi łuseczkami, pręgowana lub pomarszczona, matowa, płowa, kasztanowa lub orzechowa. Brzeg owocnika nierówny, zwykle jaśniejszy, kremowy, ostry. Trzonu brak lub bardzo krótki, boczny. Miąższ łykowaty, białawy, z różowawym odcieniem po uszkodzeniu czerniejący. Hymenofor białawy, po zgnieceniu orzechowy i czerniejący.
 
<br/>
 
<br/>
 +
== Rozmieszczenie i ekologia ==
 +
Wachlarzowiec olbrzymi rośnie u podstawy różnych gatunków drzew liściastych (dębów, kasztanowców, buków), wyjątkowo także drzew iglastych, zwykle przy martwych pniach, rzadziej jako pasożyt żywych drzew. Chętnie rośnie na siedliskach antropogenicznych: w miastach, parkach, na cmentarzach, przy drogach. W naturalnych kompleksach leśnych spotykany jest wyjątkowo rzadko.
  
'''Wachlarzowiec olbrzymi ''' (''Meripilus giganteus'' (Pers.) P. Karst.) – gatunek grzyba wielkoowocnikowego z rodziny flagowcowatych (Merypilaceae), rzędu żagwiowców (Polyporales).
+
Niezbyt częsty, w Polsce do roku 2014 objęty ochroną gatunkową, obecnie nie podlega ochronie prawnej. Na [[Warmia|Warmii]] i [[Mazury|Mazurach]] wachlarzowiec olbrzymi został odnotowany w [[Rezerwat Niedźwiedzie Wielkie|rezerwacie Niedźwiedzie Wielkie]] oraz w [[Olsztyn|olsztyńskim]] Parku Kortowskim.
  
 +
== Wartość użytkowa ==
 +
Nie posiada wartości kulinarnych. Młode kapelusze są jadalne, ale mają nieprzyjemny smak.
  
=== Owocnik ===
+
== Ciekawostki ==
 
+
Skupienia owocników wyrastające w jednym miejscu mogą osiągać wagę 60 kg.
Wachlarzowiec olbrzymi tworzy owocniki jednoroczne, bardzo duże, szerokości do 80cm i masy do 8kg, wachlarzowaty, półkolisty, zwykle pozrastany w kuliste, rozetowate lub dachówkowate skupienia. Powierzchnia z drobnymi łuseczkami, pręgowana lub pomarszczona, matowa, płowa, kasztanowa lub orzechowa. Brzeg owocnika nierówny, zwykle jaśniejszy, kremowy, ostry. Trzonu brak lub bardzo krótki, boczny. Miąższ łykowaty, białawy, z różowawym odcieniem po uszkodzeniu czerniejący. Hymenofor białawy, po zgnieceniu orzechowy i czerniejący.
 
<br/>
 
 
 
 
 
=== Rozmieszczenie i ekologia ===
 
Wachlarzowiec olbrzymi rośnie u podstawy różnych gatunków drzew liściastych,na dębach, kasztanowcach, bukach, , wyjątkowo także drzew iglastych. Zwykle przy martwych pniach, rzadziej jako pasożyt żywych drzew. Chętnie rośnie na siedliskach antropogenicznych: w miastach, parkach, przydrożnych drzewach, na cmentarzach, przy drogach. W naturalnych kompleksach leśnych spotykany wyjątkowo rzadko.
 
Niezbyt częsty. W Polsce objęty ochroną gatunkową.
 
Na Warmii i Mazurach wachlarzowiec olbrzymi został odnotowany w [[Rezerwat Niedźwiedzie Wielkie|Rezerwacie Niedźwiedzie Wielkie]] oraz w Olsztynie w Parku Kortowskim.
 
 
 
<br/>
 
 
 
 
 
=== Wartość użytkowa ===
 
Bez wartości kulinarnych. Młode kapelusze jadalne ale mają nieprzyjemny smak.
 
<br/>
 
 
 
 
 
=== Ciekawostki ===
 
Skupienia owocników wyrastające w jednym miejscu mogą osiągać wagę 60kg.
 
<br/>
 
 
 
  
 +
== Zobacz też ==
 +
[http://www.grzyby.pl/gatunki/Meripilus_giganteus.htm grzyby.pl] [21.05.2014]<br/>
 +
[http://pl.wikipedia.org/wiki/Wachlarzowiec_olbrzymi pl.wikipedia.org, Wachlarzowiec olbrzymi] [21.05.2014]<br/>
 +
[http://www.indexfungorum.org/Names/Names.asp indexfungorum.org] [21.05.2014]<br/>
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
 
+
Gumińska Barbara, Wojewoda Wiesław, ''Grzyby i ich oznaczanie'', Warszawa 1985.<br/>
Gumińska B., Wojewoda W. Grzyby i ich oznaczanie. Warszawa: PWRiL, 1985.
+
Wojewoda Władysław, Ławrynowicz Maria, ''Red list of the macrofungi in Poland'', [w:] ''Red lists of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski.'', red. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda i Zbigniew Szeląg, Kraków 2006, s. 55-70.
W. Wojewoda, M. Ławrynowicz: ''Red list of the macrofungi in Poland''. W: Z. Mirek, . Zarzycki, W. Wojewoda Z. Szelag (red.), ''Red lists of plants and fungi in Poland''. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2006, 55-70.
 
 
<br/>
 
<br/>
 
+
[[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria: Grzyby Warmii i Mazur]][[Kategoria: Grzyby chronione]][[Kategoria: Powiat olsztyński]][[Kategoria: Powiat ostródzki]]
== Linki zewnętrzne ==
 
http://www.grzyby.pl/gatunki/Meripilus_giganteus.htm
 
http://pl.wikipedia.org/wiki/Wachlarzowiec_olbrzymi
 
<br/>
 
 
 
 
 
[[Kategoria: Przyroda]]
 
[[Kategoria: Grzyby]]
 

Aktualna wersja na dzień 21:25, 24 lis 2017

Wachlarzowiec olbrzymi

Meripilus giganteus
(Pers.) P. Karst.
Owocnik wachlarzowca olbrzymiego w Parku Kortowskim w Olsztynie. Fot. Dariusz Kubiak.
Owocnik wachlarzowca olbrzymiego w Parku Kortowskim w Olsztynie. Fot. Dariusz Kubiak.
Systematyka
Królestwo grzyby
Gromada grzyby podstawkowe
Klasa pieczarniaki
Rząd żagwiowce
Rodzina flagowcowate
Rodzaj wachlarzowiec
Gatunek wachlarzowiec olbrzymi
Synonimy

Wachlarzowiec olbrzymi (Meripilus giganteus (Pers.) P. Karst.) – gatunek grzyba wielkoowocnikowego z rodziny flagowcowatych (Merypilaceae), rzędu żagwiowców (Polyporales).

Owocnik

Wachlarzowiec olbrzymi tworzy owocniki jednoroczne, bardzo duże, szerokości do 80 cm i masy do 8 kg, wachlarzowate, półkoliste, zwykle pozrastane w kuliste, rozetowate lub dachówkowate skupienia. Powierzchnia z drobnymi łuseczkami, pręgowana lub pomarszczona, matowa, płowa, kasztanowa lub orzechowa. Brzeg owocnika nierówny, zwykle jaśniejszy, kremowy, ostry. Trzonu brak lub bardzo krótki, boczny. Miąższ łykowaty, białawy, z różowawym odcieniem po uszkodzeniu czerniejący. Hymenofor białawy, po zgnieceniu orzechowy i czerniejący.

Rozmieszczenie i ekologia

Wachlarzowiec olbrzymi rośnie u podstawy różnych gatunków drzew liściastych (dębów, kasztanowców, buków), wyjątkowo także drzew iglastych, zwykle przy martwych pniach, rzadziej jako pasożyt żywych drzew. Chętnie rośnie na siedliskach antropogenicznych: w miastach, parkach, na cmentarzach, przy drogach. W naturalnych kompleksach leśnych spotykany jest wyjątkowo rzadko.

Niezbyt częsty, w Polsce do roku 2014 objęty ochroną gatunkową, obecnie nie podlega ochronie prawnej. Na Warmii i Mazurach wachlarzowiec olbrzymi został odnotowany w rezerwacie Niedźwiedzie Wielkie oraz w olsztyńskim Parku Kortowskim.

Wartość użytkowa

Nie posiada wartości kulinarnych. Młode kapelusze są jadalne, ale mają nieprzyjemny smak.

Ciekawostki

Skupienia owocników wyrastające w jednym miejscu mogą osiągać wagę 60 kg.

Zobacz też

grzyby.pl [21.05.2014]
pl.wikipedia.org, Wachlarzowiec olbrzymi [21.05.2014]
indexfungorum.org [21.05.2014]

Bibliografia

Gumińska Barbara, Wojewoda Wiesław, Grzyby i ich oznaczanie, Warszawa 1985.
Wojewoda Władysław, Ławrynowicz Maria, Red list of the macrofungi in Poland, [w:] Red lists of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski., red. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda i Zbigniew Szeląg, Kraków 2006, s. 55-70.