Warmińska chata drewniana: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja zweryfikowana][wersja zweryfikowana]
Linia 2: Linia 2:
 
<br/><br />
 
<br/><br />
 
{{Galeria|Nazwa=Warmińska chata drewniana|wielkość=290|pozycja=right
 
{{Galeria|Nazwa=Warmińska chata drewniana|wielkość=290|pozycja=right
|Plik:Warmińska chata drewniana.jpg|Chata warmińska z Kaborna w Muzeum Budownictwa Ludowego Parku Etnograficznym w Olsztynku<br/> źródło: [http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/a/a1/MBL_Olsztynek_-_24a._Cha%C5%82upa_nr_1_z_Kaborna_%2801%29.jpg wikimedia.org]
+
|Plik:Warmińska chata drewniana.jpg|Chata warmińska z Kaborna w Muzeum Budownictwa Ludowego Parku Etnograficznym w Olsztynku. Fot. Piotr Marynowski. Źródło: [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:MBL_Olsztynek_-_24a._Chałupa_nr_1_z_Kaborna_(01).jpg Commons Wikimedia]
 
}}
 
}}
 
== Występowanie ==
 
== Występowanie ==

Wersja z 16:34, 12 mar 2015

Warmińska chata drewniana – inaczej chałupa, dom wiejski budowany z drewna na Warmii.

Warmińska chata drewniana
Chata warmińska z Kaborna w Muzeum Budownictwa Ludowego Parku Etnograficznym w Olsztynku. Fot. Piotr Marynowski. Źródło: Commons Wikimedia
Chata warmińska z Kaborna w Muzeum Budownictwa Ludowego Parku Etnograficznym w Olsztynku. Fot. Piotr Marynowski. Źródło: Commons Wikimedia
 

Występowanie

Model chaty drewnianej występujący na terenie Warmii do końca XIX w., zaliczany do tradycyjnego budownictwa ludowego na Warmii i Mazurach.

Opis

Do XVIII w. drewniane chałupy na Warmii i Mazurach były głównie asymetryczne, szerokofrontowe, czyli dwudzielne z wyróżnioną większą częścią mieszkalną i mniejszą częścią inwentarzową oraz poddaszem służącym za spichlerz.

Dach pokryty trzciną, kąt dachu wynosił około 40 stopni. Od XIX w. stopniowo następowały zmiany w budownictwie ludowym. Stosowano nowe ulepszone konstrukcje. Chałupy symetryczne, szerokofrontowe, trójdzielne oraz materiały np. kamienną podmurówkę. Ze względu na przepisy administracyjne zakazujące stosowania słomy i trzciny do pokrywania dachów, jako materiałów zbyt łatwopalnych, zaczęto stosować materiały ogniotrwałe: dachówkę, eternit, blachę czy papę.

Wnętrze typowej chaty warmińskiej w zależności od wielkości domu i zamożności właścicieli składało się z 4 do 6 pomieszczeń. Centralnym miejscem w chacie była zazwyczaj czarna kuchnia – komin, którą otaczały pozostałe pomieszczenia.

Wejście przez sień znajdowało się zazwyczaj od strony podwórka, a okna zdobiły niebieskie lub bordowe okiennice. Warmińskie chaty od mazurskich wyróżnia większa liczba detali architektonicznych i większe zróżnicowanie form, np. chata podcieniowa.

Pod koniec XIX w. budownictwo murowane zaczęło wypierać drewniane. Dziś zachowane chaty warmińskie można oglądać w nielicznych miejscowościach, ale można zwiedzić Muzeum Budownictwa Ludowego Park Etnograficzny w Olsztynku, gdzie zebrano i wystawiono dla zwiedzających charakterystyczne dla Warmii i Mazur przykłady budownictwa ludowego.

Bibliografia

Pokropek Marian, Osadnictwo i budownictwo, w: Kultura ludowa Mazurów i Warmiaków, red. J. Burszta, Wrocław 1976, s. 111-181.

Cyfus Edward, Moja Warmia, Dąbrówno 2012, s. 13-18.

Linki zewnętrzne

www.muzeumolsztynek.com.pl [22.12.2013]