Widłak jałowcowaty

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
Widłak jałowcowaty

Lycopodium annotinum L.
L.
Widłak jałowcowaty (Lycopodium annotinum). Fot. Miika Silfverberg. Źródło: Commons Wikimedia
Widłak jałowcowaty (Lycopodium annotinum). Fot. Miika Silfverberg. Źródło: Commons Wikimedia
Systematyka
Królestwo rośliny
Podkrólestwo rośliny naczyniowe
Gromada widłaki
Klasa widłaki jednakozarodnikowe
Rząd widłakowce
Rodzina widłakowate
Rodzaj widłak
Gatunek Widłak jałowcowaty
Synonimy
widłak gajowy

Widłak jałowcowaty (Lycopodium annotinum L.) – gatunek rośliny należący do rodziny widłakowatych (Lycopodiaceae).

Morfologia

Widlak jałowcowaty wykształca długie, czołgające się pędy z prosto wzniesionymi, widlastymi gałązkami, które osiągają długość do 1 m. Liście równowąskolancetowate, małe, całobrzegie lub drobno piłkowane, bez włosków, spiczasto zakończone. Na dolnej stronie widoczny pojedynczy nerw. Ustawione skrętolegle na pędach, w górnej części pędu gęściej, niż w dolnej. Rzadko są przystające, przeważnie poziomo odstają od pędów. Liście zarodniowe, różniące się od płonnych, są żółtawe, jajowate, z błoniastymi brzegami, zaostrzone zebrane w pojedyncze kłosy. Kłosy złożone są z liści zarodniowych i wyrastają pojedynczo na szczytach pędów, siedzące, o długości 8-13 mm i średnicy 3-4 mm. Liście zarodniowe mają szerokojajowaty kształt. Zarodniki dojrzewają od lipca do września. Zawierają łatwopalne olejki eteryczne.

Rozmieszczenie i ekologia

Występuje na terenie całej Polski, jednak jest rośliną dość rzadką. Częściej występuje w górach i na pogórzu, niż na niżu. Gatunek rosnący na siedliskach zacienionych, w lasach na niżu i w górach. Roślina kwasolubna, unika podłoża wapiennego. Rośnie przede wszystkim na wilgotnych miejscach porośniętych mchami. Czasami tworzy całe łany na obrzeżach torfowisk, zwłaszcza w sąsiedztwie bagna zwyczajnego. Gatunek charakterystyczny dla O. Vaccinio-Piceetalia, Ass. Vaccinio-uliginosi-Betuletum pubescentis i Ass. Abietetum polonicum. Jest rośliną wskaźnikową gleb o małej ilości próchnicy.

Na Warmii i Mazurach widłak jałowcowaty notowany był w rezerwacie "Uroczysko Kramnik" oraz w rezerwacie "Dolina rzeki Wałszy".

Wartość użytkowa

Ziele tego gatunku zawiera znaczne ilości trujących alkaloidów: anotynę, likopodynę, obskurynę i nikotynę.

Widlak jałowcowaty jest rośliną objętą w Polsce ścisłą ochroną gatunkową. W ostatnich latach zmniejsza się liczba stanowisk, na których występuje.

Ciekawostki

Ze względu na bardzo łatwopalne zarodniki dawniej używano ich do wywoływania efektów specjalnych w teatrach, a także do czyszczenia kominów. Zarodników widłaka używano też do produkcji zasypki dla niemowląt, zasypki na rany, otaczania pigułek z lekarstwem, a także w odlewnictwie do wysypywania form odlewniczych dzwonów.

Bibliografia

Polakowski Benon, Rośliny chronione. Atlas, Warszawa 1995. pl.wikipedia.org, widłak jałowcowaty [28.06.2014]