Wikielec (gmina Braniewo): Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
(Ludzie związani z miejscowością)
(Dzieje miejscowości)
Linia 42: Linia 42:
 
Osada położona  przy trasie do Fromborka w odległości 0,5 km. od Braniewa. Nazwa dawna Wecklitz-Muhle, pierwsza wzmianka 1294 r. Charakter osady - młyn.  Od 1783 r. młyn należący do Braniewa. W 1820 roku młyn szlachecki z jednym domem mieszkalnym, który zamieszkiwało osiem osób. Początkowo należał on do włości biskupich, następnie stał się własnością szlachecką. Okresowo należał też do miasta. Najdłużej, bo od połowy XVI do II połowy XVII wieku, pozostawał folwark i młyn w rękach rodziny Preucków. Ostatnim właścicielem młyna był Bernhard Hipler.
 
Osada położona  przy trasie do Fromborka w odległości 0,5 km. od Braniewa. Nazwa dawna Wecklitz-Muhle, pierwsza wzmianka 1294 r. Charakter osady - młyn.  Od 1783 r. młyn należący do Braniewa. W 1820 roku młyn szlachecki z jednym domem mieszkalnym, który zamieszkiwało osiem osób. Początkowo należał on do włości biskupich, następnie stał się własnością szlachecką. Okresowo należał też do miasta. Najdłużej, bo od połowy XVI do II połowy XVII wieku, pozostawał folwark i młyn w rękach rodziny Preucków. Ostatnim właścicielem młyna był Bernhard Hipler.
 
Siłę napędową młyna stanowiła woda ze stawu znajdującego się, tak jak dziś, po przeciwnej stronie drogi (pod koniec II wojny światowej przez rozrytą pociskami drogę woda ze stawu wyciekła, na powrót staw w tym miejscu powstał dopiero w latach 60.) Już w roku 1919 zamiast napędu wodnego zastosowano elektryczny. Po wojnie zabudowania młyna znajdowały się dość dobrym stanie. Teraz pozostały po nich tylko żałosne resztki. W ubiegłym roku zniszczona został piwnica stanowiąca największą pozostałość po budynkach folwarcznych.
 
Siłę napędową młyna stanowiła woda ze stawu znajdującego się, tak jak dziś, po przeciwnej stronie drogi (pod koniec II wojny światowej przez rozrytą pociskami drogę woda ze stawu wyciekła, na powrót staw w tym miejscu powstał dopiero w latach 60.) Już w roku 1919 zamiast napędu wodnego zastosowano elektryczny. Po wojnie zabudowania młyna znajdowały się dość dobrym stanie. Teraz pozostały po nich tylko żałosne resztki. W ubiegłym roku zniszczona został piwnica stanowiąca największą pozostałość po budynkach folwarcznych.
 +
 +
 +
Następnego dnia 25.02.1807 generał von Plötz wkroczył do Braniewa z resztą swojego prusko-rosyjskiego zgrupowania liczącym nieco ponad 2000 żołnierzy. Huzarzy obsadzili Braniewo, natomiast fizylierzy obsadzili miejscowości Zawierz (Zagern), Wikielec (Winkelsdorf), Stępień (Stagendorf) i Szyleny (Schillgehnen).
 
<br/>
 
<br/>
  

Wersja z 15:18, 28 cze 2014

Wikielec

Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat braniewski
Gmina Braniewo
Sołectwo Zawierz
Liczba ludności (2010) 122[1]
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Wikielec
Wikielec
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Wikielec
Wikielec
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Wikielec (niem. ') – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie braniewskim, w gminie Braniewo. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego.

Miejscowość w 2010 roku liczyła 122 mieszkańców (łącznie z Podgórzem, Józefowem i Prętkami). Wieś wchodzi w skład sołectwa Zawierz, w którym funkcję sołtysa obecnie sprawuje Ewa Korbus[2].


Położenie

Wieś położona jest w północno-zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na obszarze Wysoczyzny Elbląskiej, 5 km na południe od Braniewa.

Dzieje miejscowości

Osada położona przy trasie do Fromborka w odległości 0,5 km. od Braniewa. Nazwa dawna Wecklitz-Muhle, pierwsza wzmianka 1294 r. Charakter osady - młyn. Od 1783 r. młyn należący do Braniewa. W 1820 roku młyn szlachecki z jednym domem mieszkalnym, który zamieszkiwało osiem osób. Początkowo należał on do włości biskupich, następnie stał się własnością szlachecką. Okresowo należał też do miasta. Najdłużej, bo od połowy XVI do II połowy XVII wieku, pozostawał folwark i młyn w rękach rodziny Preucków. Ostatnim właścicielem młyna był Bernhard Hipler. Siłę napędową młyna stanowiła woda ze stawu znajdującego się, tak jak dziś, po przeciwnej stronie drogi (pod koniec II wojny światowej przez rozrytą pociskami drogę woda ze stawu wyciekła, na powrót staw w tym miejscu powstał dopiero w latach 60.) Już w roku 1919 zamiast napędu wodnego zastosowano elektryczny. Po wojnie zabudowania młyna znajdowały się dość dobrym stanie. Teraz pozostały po nich tylko żałosne resztki. W ubiegłym roku zniszczona został piwnica stanowiąca największą pozostałość po budynkach folwarcznych.


Następnego dnia 25.02.1807 generał von Plötz wkroczył do Braniewa z resztą swojego prusko-rosyjskiego zgrupowania liczącym nieco ponad 2000 żołnierzy. Huzarzy obsadzili Braniewo, natomiast fizylierzy obsadzili miejscowości Zawierz (Zagern), Wikielec (Winkelsdorf), Stępień (Stagendorf) i Szyleny (Schillgehnen).

Turystyka


Zabytki


Bibliografia

  1. Baza Informacji Lokalnej [data dostępu: 13.06.2014]
  2. Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Braniewo [data dostępu: 13.06.2014]
  3. Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu: 13.06.2014]


Przypisy

  1. Łącznie: Podgórze, Józefowo, Prętki i Wikielec.
  2. http://gminabraniewo.pl/cms/index.php/zawierz [data dostępu: 5.05.2014]


Zobacz też