Wiktor Steffen
To jest | Wiktor Steffen | |
| | |
| Data i miejsce urodzenia | 27 września 1903 r. Sząbruk |
| Data i miejsce śmierci | 29 kwietnia 1997 r. Poznań |
| Zawód | filolog klasyczny, tłumacz |
Wiktor Steffen (ur. 27 września 1903 r. w Sząbruku, zm. 29 kwietnia 1997 r. w Poznaniu) – filolog klasyczny, hellenista, tłumacz, profesor uniwersytetu we Wrocławiu i Poznaniu. Badacz gwary warmińskiej, autor Słownika warmińskiego.
Życiorys
Wiktor Steffen był bratem Augustyna Steffena. Brał udział w kampanii wrześniowej jako podporucznik Wojska Polskiego. Przez całą wojnę przebywał w obozach jenieckich w Brunszwiku i Woldenbergu. W okresie niewoli współorganizował studia uniwersyteckie dla jeńców.
Szkoła i wykształcenie
Kształcił się w gimnazjum w Brodnicy, Lubawie i Ornecie. Był sekretarzem koła filomatów. Od 1924 roku studiował filologię klasyczną na Uniwersytecie Poznańskim. W 1931 roku uzyskał tytuł doktora, a pięć lat później habilitował się. Przez rok studiował również na Uniwersytecie Berlińskim.
Działalność naukowa
Od 1928 roku pracował na uniwersytecie w Poznaniu oraz w miejscowym gimnazjum sióstr urszulanek. Po 1945 roku trafił do Nowego Miasta Lubawskiego, gdzie zorganizował gimnazjum. W latach 1946–1957 na Uniwersytecie Wrocławskim był kierownikiem katedry filologii klasycznej.
Od 1957 aż do 1973 roku Wiktor Steffen był dziekanem wydziału filologicznego i kierownikiem katedry hellenistyki na uczelni w Poznaniu. Pełnił funkcję członka rzeczywistego Polskiej Akademii Nauk, Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Filologicznego oraz Wrocławskiego i Poznańskiego Towarzystwa Naukowego. W roku 1980 Uniwersytet Wrocławski nadał mu doktorat honoris causa.
Steffen był autorem licznych artykułów, monografii i podręczników z zakresu filologii klasycznej. W swoich badaniach poruszał zagadnienia dotyczące tragedii, komedii i satyry greckiej. Był jednak również znawcą i miłośnikiem gwary warmińskiej, czego owocem stał się Słownik warmiński. Materiał do tej pozycji Steffen zbierał od czasów młodości, jednak dopiero po przejściu na emeryturę w roku 1973 mógł poświęcić się jego porządkowaniu i opracowywaniu. Prace poświęcone regionowi Warmii i Mazur publikował między innymi na łamach "Komunikatów Mazursko-Warmińskich".
Najważniejsze publikacje:
- Satyrographorum Graecorum reliquiae (1935)
- Studia Aeschylea (1958)
- De Graecorum fabulis satyricis (1978)
- wspomnienia Moja droga przez życie (1976, wyd. II 1987)
- Słownik warmiński (1984)
Bibliografia
Chłosta Jan, Słownik Warmii, Olsztyn 2002.
Oracki Tadeusz, Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla XIX i XX wieku, Warszawa 1983.
