Wojciech Rogaczewski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
(Utworzono nową stronę "{{Biogram infobox |imię i nazwisko = Wojciech Rogaczewski |imię i nazwisko org = |pseudonim = |grafika = .jpg |opis grafiki ...")
 
Linia 1: Linia 1:
 
{{Biogram infobox
 
{{Biogram infobox
  |imię i nazwisko      = Wojciech Rogaczewski
+
  |imię i nazwisko      = ks. Wojciech Rogaczewski
 
  |imię i nazwisko org  =
 
  |imię i nazwisko org  =
 
  |pseudonim            =
 
  |pseudonim            =
  |grafika              = .jpg
+
  |grafika              =  
  |opis grafiki        = ks. Wojciech Rogaczewski
+
  |opis grafiki        =  
 
  |podpis              =  
 
  |podpis              =  
  |data urodzenia      =
+
  |data urodzenia      = 22 kwietnia 1888 r.
  |miejsce urodzenia    =  
+
  |miejsce urodzenia    = Dąbrówka Pruska
 
  |imię przy narodzeniu =
 
  |imię przy narodzeniu =
  |data śmierci        =  
+
  |data śmierci        = 16 marca 1944 r.
  |miejsce śmierci      =  
+
  |miejsce śmierci      = Buchenwald
  |przyczyna śmierci    =
+
  |przyczyna śmierci    = śmierć męczeńska
 
  |miejsce spoczynku    =  
 
  |miejsce spoczynku    =  
 
  |zawód                =  
 
  |zawód                =  
Linia 21: Linia 21:
 
}}
 
}}
  
'''ks. Wojciech Rogaczewski''' (ur. ) – warmińscy męczennicy.
+
'''Ks. Wojciech Rogaczewski''' (ur. 22 kwietnia 1888 r., zm. 16 marca 1944 r.) – włączony w poczet warmińskich męczenników, którzy zginęli śmiercią męczeńską podczas II wojny światowej.
 
<br/><br/>
 
<br/><br/>
 
== Życiorys ==  
 
== Życiorys ==  
=== Wykształcenie i praca===
+
===Sylwetka===
 
+
Urodził się 22 kwietnia 1888 r. w Dąbrówce Pruskiej. Jego rodzicami byli: Jan Michał (rolnik) i Anna z domu Hoffmann. Podczas nauki w brodnickim gimnazjum uwidoczniło się jego zamiłowanie do historii Polski i polskiej literatury. W szkole założył "Koło Filomatów" – konspiracyjną pracę filomacką poznał u księży zmartwychwstańców, podczas wyjazdu polskiej młodzieży z Zaboru Pruskiego do Krakowa. Uczestniczył również w Gdańsku-Wrzeszcz – latem 1909 r. – w tajnym zjeździe prezesów kół filomackich. Po maturze rozpoczął studia na kierunku weterynarii w Berlinie. Jednak uświadomił sobie, że jego powołaniem jest kapłaństwo. W 1911 r. wstąpił do Seminarium Duchownego w [[Braniewo|Braniewie]]. 5 lipca 1914 r. we [[Frombork|Fromborku]] otrzymał z rąk [[Augustyn Bludau|bp. Augustyna Bludaua]] święcenia kapłańskie.<br/>
 +
Pierwszą parafią, w której pracował ks. Wojciech, była [[Parafia pw. św. Katarzyny w Kętrzynie|parafia św. Katarzyny]] w [[Kętrzyn|Kętrzynie]]. Mimo trudności, organizował polskie nabożeństwa. Założył chór dziecięcy, który w czasie pasterki w 1918 r. – mimo liczniejszych parafian narodowości niemieckiej – odważył się zaśpiewać polskie kolędy. Ks. Wojciech głosił również kazania odpustowe w pobliskim sanktuarium w [[Święta Lipka|Świętej Lipce]].<br/>
 +
Podczas I wojny światowej opiekował się Polakami wcielonymi do armii carskiej, którzy po klęsce gen. Samsonowa, zostali wzięci do niewoli i znaleźli się w tej części [[Mazury|Mazur]]. Przed plebiscytem w 1920 r. zakładał polskie towarzystwa kulturalno-oświatowe i ośrodki ruchu polskiego w sąsiednich parafiach: [[Korsze]], [[Giżycko]], [[Węgorzewo]].<br/>
 +
Za działalność na rzecz polskości został w końcu aresztowany i postawiony przed pruski sąd wojenny. Kilkakrotnie robiono na niego zamachy. Ostatecznie ks. Rogaczewski musiał opuścić Kętrzyn – został przeniesiony do niemieckiej parafii w Prawdziskach koło [[Ełk|Ełku]]. I również tam, mimo zakazu kurii, nauczał religii w języku polskim, gdyż uważał, że dzieciom o Bogu należy mówić w języku ojczystym. W konsekwencji niemieckie władze nakazały mu opuścić [[Prusy Wschodnie]]. Mimo prześladowań ks. Wojciech pracował w Prawdziskach do 1926 r. Później przebywał w [[Lubawa|Lubawie]].<br/>
 +
W 1927 r. rozpoczął się nowy etap w życiu ks. Rogaczewskiego. Na życzenie kard. Augusta Hlonda, został skierowany do Francji, aby posługą duszpasterską służyć emigracji polskiej. Najpierw pracował w Briey.
 +
Od 1930 r. ks. Wojciech przebywał w Metz. Pełnił także funkcję dziekana na wschodnią Francję. Rozwinął szeroką działalność społeczno-narodową. Zawdzięczają mu rozwój polskie organizacje katolickie. Założył VIII Okręg Zjednoczenia Towarzystw Katolickich. Pracował w Radzie Polskiej Misji Katolickiej. Wspierał materialnie polską Szkolę Gospodarstwa w St. Ludon, prowadzoną przez polskie zakonnice. Brał udział w pracach towarzystwa "Les Amis de la Pologne". Za tę działalność biskup chełmiński Stanisław Okoniewski mianował go kanonikiem honorowym chełmińskim, a polski rząd przyznał mu Złoty Krzyż Zasługi.<br/>
 +
Kiedy w czerwcu 1940 r. Metz zostało zajęte przez Niemców, ks. Rogaczewski został wydalony na południe Francji, gdzie zamieszkał w Lyon. Kierował tam pracami Centrali Duszpasterstwa Polskiego. Wspierał i organizował przerzuty uciekinierów polskich z okupowanej Lotaryngii do południowej Francji, Hiszpanii i Anglii.<br/>
 
===Śmierć męczeńska===
 
===Śmierć męczeńska===
 +
8 maja 1943 r. do mieszkania ks. Wojciecha w Lyonie wtargnęło gestapo. Podczas rewizji mieszkania kapłan próbował uciec. Został postrzelony w nogę i bestialsko pobity. Gestapo aresztowało go i umieściło w szpitalu więziennym. Po wyleczeniu był więziony i torturowany w Mont-Luc, Lyonie, Fresnes i Compiegne. Ostatecznie w styczniu 1944 r. osadzono go w obozie koncentracyjnym w Buchenwaldzie.<br/>
 +
Tam poddawano go eksperymentom medycznym. Został umyślnie zarażony tyfusem plamistym. Później testowano na nim różne szczepionki. W wyniku okrutnych praktyk medycznych ks. Wojciech zmarł 16 marca 1944 r. "Zmarł jako męczennik swojego świętego powołania kapłańskiego i swego wzniosłego patriotyzmu. Pozostawił po sobie pamięć zacnego i gorliwego kapłana oraz wspomnienie wzorowego obywatela Rzeczypospolitej" – pisał o nim kard. August Hlond.<br/>
 +
W 2001 r. w kościele św. Katarzyny w Kętrzynie również odsłonięto tablicę o treści: „Pamięci zmarłego w obozie koncentracyjnym Buchenwald księdza Wojciecha Rogaczewskiego (1888-1944) wikariusza parafii św. Katarzyny, który w latach I wojny światowej niósł posługę religijną Polakom armii carskiej więzionym w naszym mieście – Parafianie”. Od 2005 r. Szkoła Podstawowa w [[Prawdziska|Prawdziskach]] nosi imię ks. Wojciecha Rogaczewskiego – gorliwego kapłana i wychowawcy młodzieży.<br>
  
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
[http://olsztyn.gosc.pl/ olsztyn gosc.pl] [15.11.2014]<br/>
+
[http://olsztyn.gosc.pl/ olsztyn.gosc.pl] [15.11.2014]<br/>
  
[[Kategoria: Osoba|Rogaczewski, Wojciech]]
+
[[Kategoria: Osoba|Rogaczewski, Wojciech]]  
[[Kategoria: Warmńscy męczennicy|Rogaczewski, Wojciech]]
+
[[Kategoria: Duchowni rzymskokatoliccy|Rogaczewski, Wojciech]]
[[Kategoria: Powiat bartoszycki|Rogaczewski, Wojciech]]
+
[[Kategoria: Warmińscy męczennicy|Rogaczewski, Wojciech]]
[[Kategoria: Górowo Iławeckie|Rogaczewski, Wojciech]]
+
[[Kategoria: 1900-1945|Rogaczewski, Wojciech]]
[[Kategoria:1900-1945|Rogaczewski, Wojciech]]
 

Wersja z 21:00, 26 sty 2015

ks. Wojciech Rogaczewski

Data i miejsce urodzenia 22 kwietnia 1888 r.
Dąbrówka Pruska
Data i miejsce śmierci 16 marca 1944 r.
Buchenwald
Przyczyna śmierci śmierć męczeńska

Ks. Wojciech Rogaczewski (ur. 22 kwietnia 1888 r., zm. 16 marca 1944 r.) – włączony w poczet warmińskich męczenników, którzy zginęli śmiercią męczeńską podczas II wojny światowej.

Życiorys

Sylwetka

Urodził się 22 kwietnia 1888 r. w Dąbrówce Pruskiej. Jego rodzicami byli: Jan Michał (rolnik) i Anna z domu Hoffmann. Podczas nauki w brodnickim gimnazjum uwidoczniło się jego zamiłowanie do historii Polski i polskiej literatury. W szkole założył "Koło Filomatów" – konspiracyjną pracę filomacką poznał u księży zmartwychwstańców, podczas wyjazdu polskiej młodzieży z Zaboru Pruskiego do Krakowa. Uczestniczył również w Gdańsku-Wrzeszcz – latem 1909 r. – w tajnym zjeździe prezesów kół filomackich. Po maturze rozpoczął studia na kierunku weterynarii w Berlinie. Jednak uświadomił sobie, że jego powołaniem jest kapłaństwo. W 1911 r. wstąpił do Seminarium Duchownego w Braniewie. 5 lipca 1914 r. we Fromborku otrzymał z rąk bp. Augustyna Bludaua święcenia kapłańskie.
Pierwszą parafią, w której pracował ks. Wojciech, była parafia św. Katarzyny w Kętrzynie. Mimo trudności, organizował polskie nabożeństwa. Założył chór dziecięcy, który w czasie pasterki w 1918 r. – mimo liczniejszych parafian narodowości niemieckiej – odważył się zaśpiewać polskie kolędy. Ks. Wojciech głosił również kazania odpustowe w pobliskim sanktuarium w Świętej Lipce.
Podczas I wojny światowej opiekował się Polakami wcielonymi do armii carskiej, którzy po klęsce gen. Samsonowa, zostali wzięci do niewoli i znaleźli się w tej części Mazur. Przed plebiscytem w 1920 r. zakładał polskie towarzystwa kulturalno-oświatowe i ośrodki ruchu polskiego w sąsiednich parafiach: Korsze, Giżycko, Węgorzewo.
Za działalność na rzecz polskości został w końcu aresztowany i postawiony przed pruski sąd wojenny. Kilkakrotnie robiono na niego zamachy. Ostatecznie ks. Rogaczewski musiał opuścić Kętrzyn – został przeniesiony do niemieckiej parafii w Prawdziskach koło Ełku. I również tam, mimo zakazu kurii, nauczał religii w języku polskim, gdyż uważał, że dzieciom o Bogu należy mówić w języku ojczystym. W konsekwencji niemieckie władze nakazały mu opuścić Prusy Wschodnie. Mimo prześladowań ks. Wojciech pracował w Prawdziskach do 1926 r. Później przebywał w Lubawie.
W 1927 r. rozpoczął się nowy etap w życiu ks. Rogaczewskiego. Na życzenie kard. Augusta Hlonda, został skierowany do Francji, aby posługą duszpasterską służyć emigracji polskiej. Najpierw pracował w Briey. Od 1930 r. ks. Wojciech przebywał w Metz. Pełnił także funkcję dziekana na wschodnią Francję. Rozwinął szeroką działalność społeczno-narodową. Zawdzięczają mu rozwój polskie organizacje katolickie. Założył VIII Okręg Zjednoczenia Towarzystw Katolickich. Pracował w Radzie Polskiej Misji Katolickiej. Wspierał materialnie polską Szkolę Gospodarstwa w St. Ludon, prowadzoną przez polskie zakonnice. Brał udział w pracach towarzystwa "Les Amis de la Pologne". Za tę działalność biskup chełmiński Stanisław Okoniewski mianował go kanonikiem honorowym chełmińskim, a polski rząd przyznał mu Złoty Krzyż Zasługi.
Kiedy w czerwcu 1940 r. Metz zostało zajęte przez Niemców, ks. Rogaczewski został wydalony na południe Francji, gdzie zamieszkał w Lyon. Kierował tam pracami Centrali Duszpasterstwa Polskiego. Wspierał i organizował przerzuty uciekinierów polskich z okupowanej Lotaryngii do południowej Francji, Hiszpanii i Anglii.

Śmierć męczeńska

8 maja 1943 r. do mieszkania ks. Wojciecha w Lyonie wtargnęło gestapo. Podczas rewizji mieszkania kapłan próbował uciec. Został postrzelony w nogę i bestialsko pobity. Gestapo aresztowało go i umieściło w szpitalu więziennym. Po wyleczeniu był więziony i torturowany w Mont-Luc, Lyonie, Fresnes i Compiegne. Ostatecznie w styczniu 1944 r. osadzono go w obozie koncentracyjnym w Buchenwaldzie.
Tam poddawano go eksperymentom medycznym. Został umyślnie zarażony tyfusem plamistym. Później testowano na nim różne szczepionki. W wyniku okrutnych praktyk medycznych ks. Wojciech zmarł 16 marca 1944 r. "Zmarł jako męczennik swojego świętego powołania kapłańskiego i swego wzniosłego patriotyzmu. Pozostawił po sobie pamięć zacnego i gorliwego kapłana oraz wspomnienie wzorowego obywatela Rzeczypospolitej" – pisał o nim kard. August Hlond.
W 2001 r. w kościele św. Katarzyny w Kętrzynie również odsłonięto tablicę o treści: „Pamięci zmarłego w obozie koncentracyjnym Buchenwald księdza Wojciecha Rogaczewskiego (1888-1944) wikariusza parafii św. Katarzyny, który w latach I wojny światowej niósł posługę religijną Polakom armii carskiej więzionym w naszym mieście – Parafianie”. Od 2005 r. Szkoła Podstawowa w Prawdziskach nosi imię ks. Wojciecha Rogaczewskiego – gorliwego kapłana i wychowawcy młodzieży.

Bibliografia

olsztyn.gosc.pl [15.11.2014]