Złotowo: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja zweryfikowana][wersja zweryfikowana]
Linia 5: Linia 5:
 
  |herb artykuł          =
 
  |herb artykuł          =
 
  |dopełniacz wsi        = Złotowa  
 
  |dopełniacz wsi        = Złotowa  
  |zdjęcie              = Kościół w Złotowie.jpg
+
  |zdjęcie              =  
  |opis zdjęcia          = Kościół parafialny w Złotowie. Fot. Radosław Nojman. Źródło: [http://www.rowery.olsztyn.pl/wiki/miejsca/1914/warminsko-mazurskie/zlotowo/ www.rowery.olsztyn.pl] [21.09.2013]     
+
  |opis zdjęcia          =  
 
  |rodzaj miejscowości  = wieś sołecka
 
  |rodzaj miejscowości  = wieś sołecka
 
  |województwo          = warmińsko-mazurskie  
 
  |województwo          = warmińsko-mazurskie  

Wersja z 11:52, 1 kwi 2015

Złotowo

Rodzaj miejscowości wieś sołecka
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat iławski
Gmina Lubawa
Liczba ludności (2010) 562
Strefa numeracyjna (+48) 89
Kod pocztowy 14-228
Tablice rejestracyjne NIL
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Złotowo
Złotowo
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Złotowo
Złotowo
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Złotowo (niem. Zlottowo) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie iławskim. Należy do gminy Lubawa. W latach 1975–1998 należała [[Podział administracyjny|administracyjnie] do województwa olsztyńskiego. W 2010 r. liczyła 562 mieszkańców. Obecnie sołtysem wsi jest Jan Licznerski[1].

Położenie

Miejscowość położona jest nieopodal drogi wojewódzkiej nr 537, w odległości ok. 4 km od Lubawy.

Dzieje miejscowości

Wieś Złotowo została lokowana przez biskupa Ottona na prawie chełmińskim. Była wsią czynszową. Jej obszar wynosił 80 łanów. Pierwsza wzmianka na temat plebana złotowskiego pochodzi z 1367 roku. W 1570 roku w miejscowości znajdował się młyn i karczma. Wówczas we wsi było dwóch sołtysów.

Po likwidacji lubawskiego klucza biskupiego wieś w 1773 roku należała do króla pruskiego. W roku 1789 znajdowało się tu czterdzieści pięć zagród.

Szkoła w Złotowie powstała w 1778 roku. Nauczycielem był organista Wiktor Kończewic. W listopadzie 1906 roku wybuchł strajk szkolny.

W roku 1807 do Złotowa wkroczyły wojska napoleońskie, które dokonały ogromnych zniszczeń. Mieszkańcy stracili cały żywy inwentarz. W 1882 roku wybuchł w Złotowie wielki pożar, który pochłonął 13 zabudowań.

Wieś Złotowo liczyła w 1885 roku 724 mieszkańców, a w 1928 roku 767.

Bardzo ważną rolę na tym obszarze pełniła gospodarka wodna. Duże znaczenie dla rozwoju rolnictwa na tym obszarze miały melioracje, ze względu na urozmaiconą konfigurację powierzchni, a także obfitość terenów podmokłych i rzek. Przed pierwszą wojną światową w Złotowie przeprowadzono drenowania. W XVIII i XIX wieku w miejscowości były słynne jarmarki. Na początku dwudziestego stulecia w pierwszych dniach sierpnia corocznie odbywał się w Złotowie jarmark wyrobów lnianych, trwający osiem dni. Przybywali na niego kupcy z Rzeszy i z zaboru rosyjskiego.

W 1968 roku w Złotowie wybudowano piękny obiekt kulturalny, w którym była czytelnia, sala widowiskowa i klub Rolnika.

Religia

We wsi znajduje się siedziba parafii rzymskokatolickiej.

Przyroda

W pobliżu miejscowości znajduje się pomnik przyrody - głaz narzutowy.

Zabytki

  • kościół drewniany z 1725 roku
  • chałupa drewniana z pierwszej połowy XIX wieku

Ludzie związani z miejscowością

  • Stanisław Wąsiakowski (ur. 1960) – urodzony w Złotowie społecznik, samorządowiec, wójt gminy Miłki
  • ksiądz Alfons Mańkowski - wybitny historyk i działacz społeczny; we wrześniu 1940 roku aresztowany, wywieziony do obozu koncentracyjnego w Stutthofie, gdzie zmarł 12 lutego 1941 roku

Bibliografia

Michniewska-Szczepkowska Barbara, Szczepkowski Bohdan, Województwo olsztyńskie, środowisko geograficzne tekst i mapy krajoznawcze, Olsztyn 1969.
Panfil Jan, Pojezierze Mazurskie, Warszawa 1968.
Śliwiński Józef, Lubawa, z dziejów miasta i okolic, Olsztyn 1982.
Złotowo, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. 14, red. B. Chlebowski, Warszawa 1895.
Bank Danych Lokalnych GUS [12.11.2013]

Przypisy