Zabudowa drewniana wsi Klon: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| + | {{Mała architektura2 sakralna infobox | ||
| + | <!-- w trakcie opracowania --> | ||
| + | |nazwa = Budownictwo ludowe | ||
| + | |typ obiektu = chata <!-- Parametr obowiązkowy --> | ||
| + | |lokalizacja = przydrożna | ||
| + | |datacja = 1733 | ||
| + | |powiat = kętrzyński | ||
| + | |gmina = Reszel | ||
| + | |miejscowość = Robawy | ||
| + | }} <br /> | ||
| + | ''' Nazwa_Obiektu ''' – ...<br/> | ||
| + | == Występowanie == | ||
| + | ... | ||
| + | <br/> | ||
| + | == Opis == | ||
| + | ... | ||
| + | <br/> | ||
| + | == Zdjęcia == | ||
| + | ... | ||
| + | <br/> | ||
| + | == Bibliografia == | ||
| + | ... | ||
| + | <br/> | ||
| + | == Linki zewnętrzne == | ||
| + | ... | ||
| + | <br/> | ||
| + | [[Kategoria:Turystyka]][[Kategoria: Budownictwo ludowe]] | ||
Klon – wieś w Polsce położona w powiecie szczycieńskim, w gminie Rozogi. | Klon – wieś w Polsce położona w powiecie szczycieńskim, w gminie Rozogi. | ||
Wersja z 23:43, 20 sty 2014
| Budownictwo ludowe | |
| | |
| typ obiektu: | chata |
| lokalizacja: | przydrożna |
| datacja: | 1733 |
| powiat: | kętrzyński |
| gmina: | Reszel |
| miejscowość: | Robawy |
Nazwa_Obiektu – ...
Spis treści
Występowanie
...
Opis
...
Zdjęcia
...
Bibliografia
...
Linki zewnętrzne
...
Klon – wieś w Polsce położona w powiecie szczycieńskim, w gminie Rozogi.
Wieś Klon położona na pograniczu mazursko-kurpiowskim ma układ ulicówki, której zabudowa ustawiona była wzdłuż jednej ulicy. W Klonie domy ustawione są szczytem do drogi. Takie ustawienie kiedyś dominowało na Mazurach, a obecnie jest rzadko spotykane. Klon jest obecnie największym i najcenniejszym na Mazurach oraz w skali kraju zespołem tradycyjnej zwartej drewnianej zabudowy z końca XIX wieku. W latach 70. XX wieku został wpisany do rejestru zabytków ówczesnego województwa olsztyńskiego.
Wieś szkatułowa, lokowana 1645 roku na ówczesnych 56 włókach gruntu (około 1000 ha). Jedna z niewielu wsi na Mazurach o przewadze katolików. W 1893 roku wieś zniszczył pożar. Zarówno I i II wojnę światową wieś przetrwała bez większych strat w zabudowie. Po drugiej wojnie rozpoczęły się jednak procesy dewastacji zabudowy wsi, które trwają nadal. Do dziś zachowało się około 40 drewnianych chałup różnych typów i w różnym wieku oraz skromnych zabudowań gospodarczych stodół i obór. To stanowi zaledwie połowę tego, co było tuż po wojnie. Jest tu jedna z ostatnich na Mazurach zachowana in situ chałupa z podcieniem szczytowym. Istnieją archaiczne domy, które pod wspólnym dachem kryją pomieszczenia inwentarskie i pomieszczenia mieszkalne. Jest także przykład domu w postaci chałupy z dachem półszczytowym, charakterystycznym dla Podhala. Katolicyzm mieszkańców wsi przejawiał się tym, że niemal wszystkie domy są przyozdobione drewnianymi krzyżami. Wieś się wyróżnia także tym że posiada dwie świątynie. W środku wsi znajduje się murowany z granitu polnego i cegły kościół katolicki z 1866 roku. W pewnym oddaleniu od niego znajduje się murowany, z drewnianą wieżą zbór protestancki z okresu międzywojennego. Obecnie jest nieczynny i zniszczony, wewnątrz zachowały się niektóre elementy wyposażenia. Przed budynkiem dawnej szkoły stoi pomnik upamiętniający mieszkańców wsi, którzy zginęli w czasie I wojny światowej.
We wsi dwie kapliczki. Jedna o charakterze przydrożnym na początku wsi od strony wjazdu z Rozog, a druga, o cechach stylowych neogotyckich, wzniesiona w sąsiedztwie kościoła.
Max Toeppen "Historia Mazur", Wspólnota Kulturowa "Borussia", Olsztyn 1995
