Zakrzewo (gmina Działdowo): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Dzieje miejscowości) |
|||
| Linia 41: | Linia 41: | ||
== Dzieje miejscowości == | == Dzieje miejscowości == | ||
| − | Wieś powstała w ramach kolonizacji południowych terenów państwa [[Zakon Krzyżacki|Zakonu Krzyżackiego]]. W 1371 roku wielki mistrz [[Winrich von Kniprode]] nadał w ''Pawlinie'' nad Działdówką 12 łanów niejakim Piotrowi i Nikoszowi oraz kolejne 12 łanów Maćkowi i Marcinkowi; całość na [[prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]]. W tym samym roku w wyniku przeprowadzonych pomiarów okazało się, że istnieje nadwyżka ośmiu łanów, które podzielono między Piotra, Nikosza i Marcinka. Pierwotna nazwa nie utrzymała się; wieś wkrótce zaczęto nazywać Zakrzewem. W 1405 roku doszło do jeszcze jednego nadania w tej okolicy: 15 mórg łąk nad Działdówką otrzymał wówczas niejaki Hanusz | + | Wieś powstała w ramach kolonizacji południowych terenów państwa [[Zakon Krzyżacki|Zakonu Krzyżackiego]]. W 1371 roku wielki mistrz [[Winrich von Kniprode]] nadał w ''Pawlinie'' nad Działdówką 12 łanów niejakim Piotrowi i Nikoszowi oraz kolejne 12 łanów Maćkowi i Marcinkowi; całość na [[prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]]. W tym samym roku w wyniku przeprowadzonych pomiarów okazało się, że istnieje nadwyżka ośmiu łanów, które podzielono między Piotra, Nikosza i Marcinka. Pierwotna nazwa nie utrzymała się; wieś wkrótce zaczęto nazywać Zakrzewem. W 1405 roku doszło do jeszcze jednego nadania w tej okolicy: 15 mórg łąk nad Działdówką otrzymał wówczas niejaki Hanusz z [[Kozłowo|Kozłowa]]. W początkach XV wieku w Zakrzewie mieszkała ludność polska. W XVII wieku wśród mieszkańców byli przedstawiciele polskiej szlachty: Rejtanowie, Pielgrzymscy i Przyciszewscy. Zakrzewo należało do [[parafia ewangelicka w Sarnowie|parafii ewangelickiej w Sarnowie]]. |
Szkołę we wsi założono w pierwszej połowie XVIII wieku. Zakrzewo należało do tych wsi na Działdowszczyźnie, które najbardziej ucierpiały w wyniku działań wojennych w 1914 roku. | Szkołę we wsi założono w pierwszej połowie XVIII wieku. Zakrzewo należało do tych wsi na Działdowszczyźnie, które najbardziej ucierpiały w wyniku działań wojennych w 1914 roku. | ||
Wersja z 14:03, 15 lip 2014
| Zakrzewo | |
| | |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | działdowski |
| Gmina | Działdowo |
| Liczba ludności (2010) | 288 |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Zakrzewo | |
| Położenie na mapie Polski  Zakrzewo | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Zakrzewo (niem. Gross Sakrau) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie działdowskim, w gminie Działdowo. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa ciechanowskiego.
Miejscowość w 2010 roku liczyła 288 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Bernard Recki[1].
Położenie
Wieś położona jest w południowej części województwa warmińsko-mazurskiego, na pograniczu Pojezierza Mazurskiego i Niziny Mazowieckiej, nad rzeką Działdówką, 8 km na południe od Działdowa, w pobliżu granicy z województwem mazowieckim.
Dzieje miejscowości
Wieś powstała w ramach kolonizacji południowych terenów państwa Zakonu Krzyżackiego. W 1371 roku wielki mistrz Winrich von Kniprode nadał w Pawlinie nad Działdówką 12 łanów niejakim Piotrowi i Nikoszowi oraz kolejne 12 łanów Maćkowi i Marcinkowi; całość na prawie chełmińskim. W tym samym roku w wyniku przeprowadzonych pomiarów okazało się, że istnieje nadwyżka ośmiu łanów, które podzielono między Piotra, Nikosza i Marcinka. Pierwotna nazwa nie utrzymała się; wieś wkrótce zaczęto nazywać Zakrzewem. W 1405 roku doszło do jeszcze jednego nadania w tej okolicy: 15 mórg łąk nad Działdówką otrzymał wówczas niejaki Hanusz z Kozłowa. W początkach XV wieku w Zakrzewie mieszkała ludność polska. W XVII wieku wśród mieszkańców byli przedstawiciele polskiej szlachty: Rejtanowie, Pielgrzymscy i Przyciszewscy. Zakrzewo należało do parafii ewangelickiej w Sarnowie.
Szkołę we wsi założono w pierwszej połowie XVIII wieku. Zakrzewo należało do tych wsi na Działdowszczyźnie, które najbardziej ucierpiały w wyniku działań wojennych w 1914 roku.
Liczba mieszkańców
1857 - 104 osoby
1933 - 256 osób
1939 - 278 osób
Zabytki
- Budynek szkoły z około 1910 roku, murowany z czerwonej cegły, cokół kamienny, dachówka ceramiczna
- Dom mieszkalny z trzeciej ćwierci XIX wieku, murowany z czerwonej cegły
- Dom mieszkalny z początku XX wieku, murowany z czerwonej cegły
- Cmentarz ewangelicki, w rejestrze figuruje jako teren komunikacyjny, ostatni pochówek z lat 1942-1945
Bibliografia
- Działdowo. Z dziejów miasta i powiatu, red. Wanda Korycka, Olsztyn 1966.
- Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
- Wojewódzka ewidencja zabytków [data dostępu: 12.11.2013]
- Gminna ewidencja zabytków w: Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego gminy Działdowo [data dostępu: 12.11.2013]
- Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu: 12.11.2013]
- Verwaltungsgeschichte [data dostępu: 12.11.2013]
Przypisy
- ↑ http://www.dzialdowo.ug.gov.pl/?c=92 [data dostępu: 5.12.2013]
Zobacz też
