Zamawianie

Zamawianie
Inne nazwy	zaklinanie, zażegnywanie

Zamawianie – sposób na zabezpieczenie przed działaniami magicznymi; odczynienie czarów bądź uroków.

Wierzenia

Środek stosowany najczęściej w przypadku chorób wszelkiego rodzaju. Zamawianie przeprowadzała czarownica, guślarz, miejscowy wróżbita lub doświadczony mieszkaniec wsi – mężczyzna lub kobieta – znający szczegółowo jego tajniki.

Zamawiania odbywały się trzy razy przed zachodem słońca. Chory powinien przebywać w pomieszczeniu jedynie w obecności zamawiacza. W izbie chorego nie mógł znajdować się pies ani kot. Zamawiacz czynił nad chorym trzykrotny znak krzyża, a następnie odmawiał właściwą formułę, kończąc słowem "amen". Na koniec ponownie czynił trzykrotny znak krzyża.

Zamawianie było stosowane najczęściej w celu zatamowania krwi, w wypadku wystąpienia opuchlizny, bólu zębów, rwy kulszowej.

Przykładowa formuła zamówienia według zapisków Maxa P. Toeppena:

"Kiedy kogo wąż albo żmija ukąsi Modlitwę Pańską czyli Ojcze Nasz etc. zmówić, a po tym: »Wymawiam was bożą mocą, Pana Boga pomocą, węże, wężyce, żmije, żmijice, padalce, padalczyce i wszelki robaku. Z rozkwituś się urodził, djabeł cię stworzył, Pan Jezus w cię ducha włożył, a nie dał ci żadnego jadu ani mocy. Przez Panna Boga moc i Syna i Ducha Świętego pomoc, jako ta woda odpływa, niechże i ten i to spływa w imieniu Boga Ojca i Syna i Ducha Świętego«. (Potem dmuchnij trzy razy i wodą oblej, albo wytrzyj to miejsce)".

Bibliografia

Szyfer Anna, Zwyczaje, obrzędy i wierzenia Mazurów i Warmiaków, Olsztyn 1968.
Toeppen Max P., Wierzenia mazurskie, wstęp Anna Szyfer, Władysław Ogrodziński, oprac. Paweł Błażewicz, Jerzy Marek Łapo, Dąbrówno 2008.
Warmiacy i Mazurzy. Życie codzienne ludności wiejskiej w I połowie XIX wieku, red. Bogumił Kuźniewski, Olsztynek 2002.