Zaskroniec zwyczajny: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
| (Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
|zoolog = Linnaeus, 1758 | |zoolog = Linnaeus, 1758 | ||
|okres istnienia = | |okres istnienia = | ||
| − | |grafika = | + | |grafika = Zaskroniec_glowa.jpg |
| − | |opis grafiki = Głowa zaskrońca | + | |opis grafiki = Głowa zaskrońca. Fot. Dixi. Źródło: [http://pl.wikipedia.org/wiki/Plik:Natrix_natrix.jpg pl.wikipedia.org] |
| − | |typ = | + | |typ = strunowce |
| − | |podtyp = | + | |podtyp = kręgowce |
| − | |gromada = | + | |gromada = zauropsydy |
| − | |rząd = | + | |rząd = łuskonośne |
| − | |rodzina = | + | |rodzina = połozowate |
| − | |rodzaj = | + | |rodzaj = ''Natrix'' |
|gatunek = | |gatunek = | ||
|synonimy = | |synonimy = | ||
| Linia 18: | Linia 18: | ||
|commons = | |commons = | ||
}} | }} | ||
| − | '''Zaskroniec zwyczajny''' | + | '''Zaskroniec zwyczajny''' – gatunek niejadowitego węża z podrodziny zaskrońcowatych, z podrzędu węży. Zaskroniec zwyczajny jest jedynym przedstawicielem tej podrodziny w Polsce. |
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
| − | == | + | ==Charakterystyka== |
| − | + | Głowa zaskrońca zwyczajnego pokryta jest tarczkami oraz łuskami. Zwykle łuski mają wyraźny kil. Na głowie widoczne są charakterystyczne półksiężycowate, kremowe lub żółte plamy "za skroniami". Długość ciała wynosi przeważnie ok. 1 m. Ma ono kolor szarawy, przechodzący w ciemnobrunatny. Część grzbietowa pokryta jest drobnymi łuskami, brzuszna – szerokimi, pierścieniowymi tarczkami. | |
| − | + | Żywi się rybami, żabami lub małymi gryzoniami, które połyka bez uprzedniego uśmiercania. Ludzi nie atakuje. Zaatakowany broni się, udając martwego i wytwarzając ciecz o nieprzyjemnym zapachu. | |
| − | + | Zamieszkuje obszary podmokłe, bagniste. Bardzo dobrze pływa i nurkuje. Na [[Warmia|Warmii]], [[Mazury|Mazurach]] i [[Powiśle|Powiślu]] znajduje doskonałe warunku siedliskowe. | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | Zamieszkuje obszary podmokłe, bagniste | ||
| − | |||
| + | Z zimowego letargu budzi się w marcu, gody rozpoczyna na przełomie kwietnia i maja. Wówczas najłatwiej zaobserwować go można na nasłonecznionych polanach, często skupionego w kłębowiska z innymi osobnikami swojego gatunku. | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
| − | + | Główczyński Krzysztof, Wittbrodt Krzysztof, ''Płazy i gady Welskiego Parku Krajobrazowego'', Kwidzyn 2011, s. 32.<br/> | |
| − | |||
| − | |||
| − | + | [[Kategoria:Przyroda]][[Kategoria:Zwierzęta Warmii i Mazur]] | |
| − | [[Kategoria:Przyroda]] | ||
| − | [[Kategoria:Zwierzęta Warmii i Mazur]] | ||
Wersja z 12:13, 16 mar 2015
| Zaskroniec zwyczajny | |
| | |
| Natrix natrix` | |
| Linnaeus, 1758 | |
| Natrix natrix Linnaeus, 1758 | |
 Głowa zaskrońca. Fot. Dixi. Źródło: pl.wikipedia.org | |
| Systematyka | |
| Domena | eukarionty |
| Królestwo | zwierzęta |
| Typ | strunowce |
| Podtyp | kręgowce |
| Gromada | zauropsydy |
| Rząd | łuskonośne |
| Rodzina | połozowate |
| Rodzaj | Natrix |
Zaskroniec zwyczajny – gatunek niejadowitego węża z podrodziny zaskrońcowatych, z podrzędu węży. Zaskroniec zwyczajny jest jedynym przedstawicielem tej podrodziny w Polsce.
Charakterystyka
Głowa zaskrońca zwyczajnego pokryta jest tarczkami oraz łuskami. Zwykle łuski mają wyraźny kil. Na głowie widoczne są charakterystyczne półksiężycowate, kremowe lub żółte plamy "za skroniami". Długość ciała wynosi przeważnie ok. 1 m. Ma ono kolor szarawy, przechodzący w ciemnobrunatny. Część grzbietowa pokryta jest drobnymi łuskami, brzuszna – szerokimi, pierścieniowymi tarczkami.
Żywi się rybami, żabami lub małymi gryzoniami, które połyka bez uprzedniego uśmiercania. Ludzi nie atakuje. Zaatakowany broni się, udając martwego i wytwarzając ciecz o nieprzyjemnym zapachu.
Zamieszkuje obszary podmokłe, bagniste. Bardzo dobrze pływa i nurkuje. Na Warmii, Mazurach i Powiślu znajduje doskonałe warunku siedliskowe.
Z zimowego letargu budzi się w marcu, gody rozpoczyna na przełomie kwietnia i maja. Wówczas najłatwiej zaobserwować go można na nasłonecznionych polanach, często skupionego w kłębowiska z innymi osobnikami swojego gatunku.
Bibliografia
Główczyński Krzysztof, Wittbrodt Krzysztof, Płazy i gady Welskiego Parku Krajobrazowego, Kwidzyn 2011, s. 32.
